เขาว่ากันว่า... ถ้าเราได้เจอคนที่ชอบ เราจะรู้สึกประหม่าเเละตื่นเต้นใช่ไหม
เราสงสัยในตัวเองมากๆ ว่าตัวเองเป็นคนชินชา หรือด้านชาทางความรู้สึกหรือเปล่า
ไม่ว่าเราจะลองคุยกับใคร พยายามที่จะเปิดใจเเล้วจริงๆ พอเราลองที่จะออกไปเจอเขา
ทำไมเรากลับรู้สึกเฉยๆ กลับกลายเป็นอีกฝ่ายที่รู้สึกประหม่าอย่างเห็นได้ชัด
เราเล่าสิ่งที่เรารู้สึกให้เขาฟัง เขาบอกว่าว่าเราอาจะเป็นคนด้านชาไปแล้ว
ถ้าให้นึกย้อนไปเวลาเราเจอดาราที่ชอบ เราก็ตื่นเต้นนะ
เเต่พอเป็นคนที่คุย หรือกำลังทำความรู้จักเรากลับรู้สึกเฉยๆ
เฉยจนบางครั้งเราก็ละเลยที่จะตอบข้อความแล้วกลับไปอยู่คนเดียว
ทำกิจกรรมต่างๆที่เราทำเป็นรูทีน โดยที่นึกอยากจะตอบก็ตอบ
สรุป คือ ที่เราไม่เคยประหม่าเลย คือเรายังไม่เจอคนที่ชอบจริงๆใช่ไหม
เราควรอยู่คนเดียวต่อไปใช่ไหม
เราจะรู้สึกประหม่าเมื่อเราได้เจอคนที่ชอบใช่ไหม?
เราสงสัยในตัวเองมากๆ ว่าตัวเองเป็นคนชินชา หรือด้านชาทางความรู้สึกหรือเปล่า
ไม่ว่าเราจะลองคุยกับใคร พยายามที่จะเปิดใจเเล้วจริงๆ พอเราลองที่จะออกไปเจอเขา
ทำไมเรากลับรู้สึกเฉยๆ กลับกลายเป็นอีกฝ่ายที่รู้สึกประหม่าอย่างเห็นได้ชัด
เราเล่าสิ่งที่เรารู้สึกให้เขาฟัง เขาบอกว่าว่าเราอาจะเป็นคนด้านชาไปแล้ว
ถ้าให้นึกย้อนไปเวลาเราเจอดาราที่ชอบ เราก็ตื่นเต้นนะ
เเต่พอเป็นคนที่คุย หรือกำลังทำความรู้จักเรากลับรู้สึกเฉยๆ
เฉยจนบางครั้งเราก็ละเลยที่จะตอบข้อความแล้วกลับไปอยู่คนเดียว
ทำกิจกรรมต่างๆที่เราทำเป็นรูทีน โดยที่นึกอยากจะตอบก็ตอบ
สรุป คือ ที่เราไม่เคยประหม่าเลย คือเรายังไม่เจอคนที่ชอบจริงๆใช่ไหม
เราควรอยู่คนเดียวต่อไปใช่ไหม