ทะเลาะกับแม่ทุกวันเลยค่ะ พ่อแม่แยกทางกันแต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีคอยให้คำปรึกษากัน เราอยู่กับพ่อมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ช่วงเลิกเรียนก็ไปรออยู่บ้านแม่ บ้านยาย จำความได้ก็ทะเลาะกับแม่มาตลอด แม่เราเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก นิดหน่อยก็ของขึ้นโวยวาย ลงไม้ลงมือกับเราก็มี ยิ่งเริ่มโตเราก็เริ่มเถียงกลับด้วยอารมณ์เช่นกัน ต่อว่ากันด้วยถ้อยคำแย่ๆ พอม.ต้นก็ไปอยู่รร.ประจำ เข้ามหาลัยก็ออกมาอยู่หอ พยายามจะหนี ไม่อยากทะเลาะกับแม่ แล้วก็ไม่อยากให้พ่อลำบากใจ แต่ช่วงที่กลับบ้านก็คอยทะเลาะกันตลอดจนญาติๆเอือมไปหมด ทำงานกร่อยตลอด ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆหน่อยๆตลอด จนเรียนจบช่วงโควิด19พอดี เลยกลับมาอยู่บ้านกับแม่เพราะเขาไม่ค่อยสบายเป็นความดันและชอบทำอะไรไวๆเลยไม่อยากทิ้งไว้อยู่คนเดียว แต่กลับกลายเป็นว่าเราทะเลาะกันทุกวันเถียงกันตลอด ด่ากันไม่มีใครยอมใคร เราพยายามระงับแล้วนะ แต่สุดท้ายก็ฟิวขาดตลอด เราไม่อยากบาป เราอยากออกไปอยู่ข้างนอกแต่เราก็ห่วง มาอยู่กับแม่ก็กลัวพ่อน้อยใจ อยู่กับพ่อก็กลัวแม่น้อยใจ ไม่รู้จะทำไง สับสนไปหมด เราควรทำยังไงดี