กลางดึกคืนนึง ณ ศาลเจ้าร้าง แมวรากามัฟฟินใช้เป็นอาณาจักรของตน

กิ้งก่า "อาหารของท่านวันนี้ได้แล้ว"

แมวรากามัฟฟิน "วันนี้ได้กระต่ายป่ารึ ดี"

กิ้งก่า "กว่าจะได้มา เราต้องสูญเสียครอบครัวและสหายร่วม 30 ตัวเชียว"

แมวรากามัฟฟิน "แล้ว? จำไว้ว่าถ้าวันไหนไม่มีอาหารมา เนื้อเจ้าแลจักเป็นอาหารของเรา"

กิ้งก่า "ท่านไม่คิดบ้างหรือว่า ตัวท่านนั้นชั่วช้าสามานย์แค่ไหน"

แมวรากามัฟฟิน "ไม่เคยคิดเลย"

กิ้งก่า "งั้นก็คิดไป เผื่อจะได้สำนึกบ้าง"

หลังจากแมวรากามัฟฟินนำเนื้อกระต่ายป่าไปทำปอโตเฟอมาได้แล้ว พลันก็มีคนโทรเข้ามา

แมวรากามัฟฟิน "สวัสดี มีไรว่ามา"

ปลายสาย "เราได้ส่งเงิน อาหาร ของที่ท่านชอบไปที่บ้านแล้ว ขอบคุณมากที่ให้เราให้ของแก่ท่าน"

แมวรากามัฟฟิน "อีกแล้วเรอะ มีแต่คนชอบโทรมาให้ของกัน ทำไมโลกนี้มีแต่งี้"

ปลายสาย "เค โทษทีที่รบกวน"

ก็วางสายลง แล้วแมวรากามัฟฟินก็พบว่าปอโตเฟอที่ตนเพิ่งทำเสร็จได้ตกพื้นกินไม่ได้เสียแล้ว

แมวรากามัฟฟิน "อนิจจา แล้วเราจะกินไร"

แมวรากามัฟฟินต้องทนหิวตลอดคืน จนมันได้ตายลง

ณ นรก

ยมบาล "ตอนมีชีวิตอยู่เจ้านั้นชัวช้าสามานย์มาก"

แมวรากามัฟฟิน "แบบกิ้งก่าพูดเบย"

ยมบาล "เจ้าจะต้องโดนลงโทษด้วยการเอาเหล็กเสียบท้องห้อยแขวนไว้ แล้วให้อีกามาจิกกินร่างเจ้า"

แมวรากามัฟฟิน "เป็นเวลา?"

ยมบาล "ตลอดกาล"

แมวรากามัฟฟิน "เราไปใช้ให้กิ่งก่าหาอาหารมาให้โทษหนักงี้เลยรึ"

ยมบาล "ไม่ใช่เพราะอันนั้น แต่เพราะเจ้าเอาศาลเจ้าร้างมาเป็นอาณาจักรตัวเองต่างหาก"

แมวรากามัฟฟินจึงเก็บความแค้นนี้ไว้ ตลอดกาลผ่านไป แมวรากามัฟฟินก็ได้มาเกิดใหม่แล้ว

แมวรากามัฟฟิน "เค ถึงเวลาแก้แค้นแล้ว"

แมลงปอ "ว่าแต่ตลอดกาลมันมีวันสิ้นสุดด้วยรึ"

แมวรากามัฟฟิน "แสดงว่าตอนนี้เป็นช่วงที่เวลานั้นได้สิ้นสุดไปแล้วนั่นเอง"

แมลงปอ "เค มิน่าทำไมรู้สึกช่วงนี้มืดเร็ว"

หลังจากคุยจบแมวรากามัฟฟินก็สร้างศาลเจ้าร้างไปทั่วโลก และทั่วจักรวาล 3 โลกธาตุ รวมทั้งนรกด้วย

ยมบาล "ตรงที่เราอยู่ก็เป็นศาลเจ้าร้างด้วยดิ"

แมวรากามัฟฟิน "อย่างที่เจ้าคิดแล"

แล้วทุกสรรพสิ่งก็ต้องโดนเหล็กเสียบห้อยให้อีกามาจิกนับแต่นั้นมา

กิ้งก่าที่โดยห้อย "งี้ทำไมอีกาไม่โดนห้อยด้วยล่ะ"

อีกา "อ่าว อย่าทักดิ"

แล้วอีกาที่กำลังจิกอยู่ก็โดนเหล็กเสียบห้อยด้วยเหมือนกัน ทันใดนั้นเองอีกาใหม่ ๆ ก็ถูกเจ็นขึ้นมาใหม่จากความว่างเปล่า

อีกาที่ถูกห้อยก่อนหน้า "ตัวใหม่ที่เพิ่งมีมาก็ต้องเข้าเงื่อนไขด้วยดิ"

ก็ถูกห้อยแขวนไปอีก แล้วสรรพสิ่งก็มีอีกาเพิ่มอย่างรวดเร็วเป็นจำนวนทบต้น ผ่านไปแสนโกฏิของแสนโกฏิกัป สรรพสิ่งก็เต็มในความเป็นไปได้

แมวรากามัฟฟิน "แต่ความแค้นเราเพิ่งลดลงไปเพียง 10% เท่านั้น