เงาพริ้งแพร้วหอมฟุ้งอำรุงชวัญ
แนบกลิ่นร่ำประทิ่นกระแจะจันทร์
มอบกำนัลสำรวยด้วยหมายปอง
"
จำเคยแอบแนบปรางพลางจุมพิต
หวังใจมิตรมิแปลงมิแบ่งสอง
ทุกคราร้างห่างไร้ใครประคอง
คู่แท้ครองคู่ขวัญจันทร์ดารา
""
รักมิคลายหายหอมตรอมเหี่ยวแห้ง
มิราแรง .. สดใสเฝ้าใฝ่หา
รอวันดีฉวีขวัญกลับมา
แต่ .. วาสนาขาดผึงจึงพลาดครอง
"""
ครรชิตชายถูกเกณฑ์เป็นทหาร
เจ้านงคราญ > ว่ารอขอขัดข้อง <
เปลี่ยนจากนิ่งยิ่งยศบทช่ำชอง
ชักศอกถองฤดีเป็นสีดำ
""""
วันนั้นถึงวันนี้ยังตกแถว
ยังกินแห้วอยู่หนาใช่ว่าขำ
แต่ต้องแกร่งกล้าไว้ทนใจช้ำ
หวังกลิ่นร่ำคำหอมกล่อมสร้างพลัง
"""""
ครรชิตชายรายนี้มีแต่เศร้า
เพียรปลุกเร้าความคิดผลิตความหวัง
ฤๅต้องทุกข์คลุกเคล้าเหงาจิรัง
ต้องยาสั่งรักผิดนิจนิรันดร์
""""""
ฮือฮือ
**** เพลงยาว - วาสนาขาดผึง ****