ทุกวันนี้ผมเหนื่อยมากๆครับ กับการช่วยเหลือคนอื่น เมื่อก่อนผมเคยมีความสุขที่ได้ช่วยทุกคนที่เดือดร้อน มันทำให้ผมรู้สึกว่าอย่างน้อยตัวเองก็ไม่ได้ไร้ค่า แต่พอเราใจดีมากๆ เพื่อนก็หมดความเกรงใจ จนมันกลายเป็นหน้าที่ ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จากคำว่า"ช่วย" มันเปลี่ยนเป็นคำว่า "ทำให้หน่อย"  ผมสะอิดสะเอียนกับคำนี้มากๆ ผมต้องคอยทำ โครงงาน ใบงาน ชิ้นงานให้เพื่อน ซึ่งไม่ได้มีแค่คนเดียว ภาระงานของผมเองก็หนักอยู่แล้ว และผมเองก็ไม่เคยได้รับอะไรดีๆจากคนพวกนี้เลย เวลาว่างก็เล่นโทรศัพท์ แล้วก็ไม่มีงานส่ง ไม่ได้มีภาระอะไรต้องรับผิดชอบเลย วันเสาร์อาทิตย์ หยุดเรียน ผมก็อยากพักผ่อน อยากเคลียร์งาน เพื่อนก็ยังก้าวก่ายเวลาส่วนตัวของผม แล้วเรียกออกไปทำงานให้มัน ผมแทบจะเป็นทุกอย่างให้ทุกคนแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไร เล็กน้อยแค่ไหน ส่งงาน ปริ้นท์งาน วาดรูป ลอกการบ้าน ก็จะเรียกผมตลอด มีกิจกรรมอะไร ผมก็ต้องไปแข่ง ทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้อยู่คนเดียว ทำไมพวกเค้าไม่มีความรับผิดชอบกับชีวิตตัวเองเลย แล้วถ้าเรียนจบ พวกเค้าจะประสบความสำเร็จไหม ในเมื่อไม่เคยลงมือทำอะไรด้วยตัวเองเลย ตอนนี้มันเหนื่อยและเบื่อชีวิตตัวเองที่ต้องมาเจออะไรซ้ำๆทุกวันแบบนี้มากๆ ถ้าผมย้ายห้องไป ก็ไม่รู้ว่าจะเจอสังคมแบบเดิมอีกไหม ตอนนี้ผมไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว