เพื่อนคุณเป็นส่วนน้อยครับ ที่ไม่ทำ

คุณคือคนส่วนใหญ่ที่ทำ  แปลกมากเพื่อนคุณ
ผมเห็นแต่คนพูดขอบคุณ โดยปกตินะ

ตอนจ่ายเงินซื้อของ ยังขอบคุณเลยครับมันเป็นอัตโนมัติไปแล้ว
คำขอบคุณง่าย ๆ ทำให้คนขายหรือผู้ให้บริการรู้สึกดีได้ อย่างไม่น่าเชื่อนะครับ

คำขอโทษก็เหมือนกัน
บางทีเดินชนกัน คิดไม่ทันหรอกใครถูกใครผิด
แต่คำขอโทษก็ควรต้องพ่นออกมาก่อนแล้ว

ถึงแม้ว่า หลังจากขอโทษเสร็จแล้วจะคุยกับฝ่ายตรงข้ามไม่รู้เรื่องจนต้องต่อยกันก็เถอะ


ผมไม่รู้ว่ายุคนี้มันเป้นยังไงกัน
คำขอบคุณและคำขอโทษ จะพูดแต่ละที คิดมาก คิดเยอะ ยังกะพูดแล้วเสียเงิน

คนบางจำพวกแยกไม่ออกระหว่าง ศักดิ์ศรีกับอีโก้
กลายเป็น พยายามเอาอีโก้มาสอน มากกว่ารู้จักคำว่าศักดิ์ศรี

อารมณ์เหมือนกับคำว่า อันธพาลกับนักเลงนี่แหล่ะ

เพื่อนคุณน่ะแปลก เวลาเจอบริกรที่บริการบนโต๊ะอาหารให้ ก็ขอบคุณทั้งนั้น มีแฟนเป็นหมอ นั่งร้านหรูมีเด็กเสริฟ หรือร้านข้างทางพม่าเสิรฟ ก็พูดขอบคุณทั้งนั้น มีแฟนต่างชาติ เค้าก็ say thank you ตลอด เป็นเรื่องปกติ

เราขอบคุณทุกอย่างค่ะ ขอบคุณทุกคน มันเป็นคำพูดติดปาก ซื้อของเขารับของมาก็ขอบคุณเขา (อันนี้มันแปลกๆ แต่แก้ไม่ได้จริงๆ) ลงจากรถมอไซค์เราก็ขอบคุณคนขับ เพราะเค้าพาเรามาส่งถึงที่ปลอดภัย (ถ้าคันไหนขับไม่ดี โมโห ก็ไม่พูด) พนักงานมาเสิร์ฟอาหาร เสิร์ฟน้ำ บริการสิ่งใดๆก็ตาม ก็กล่าวขอบคุณบ้าง ก้มหัวให้บ้าง เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่คำที่แย่การกล่าวขอบคุณพูดติดปาก ใช้พร่ำเพรื่อแค่ไหนมันก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดที่จะต้องมีใครมาติเตียนกันค่ะ