ทนกับคำพูดพ่อแม่สามี จนเก็บมาดราม่า นอนร้องไห้บ่อยๆ จนต้องรักษาอาการเครียดกับคุณหมอประสาท ท่านนึง ข้อที่หมอให้ระวังคืออาจจะเป็นภาวะซึมเศร้าถ้ายังเครียดอยุ่แบบนี้ จขกท. อยากหลุดไปก่อนที่ตัวเองจะเป็นหนักกว่านี้

ปัญหามันเรื้อรังมานานค่ะ
จขกท. แต่งงานมีลูกแล้ว 1 คน

โดยปกติ จขกท. กับสามีรักกันดีค่ะเป็นครอบครัวที่อบอุ่น สามีดูแลดีมาก

แต่จะมีปัญหากับพ่อแม่สามีอยู่บ่อยครั้ง
ไม่เชิงมีปัญญาทะเลาะกัน
แต่เวลาเค้าไม่พอใจอะไรจะใช้คำพูดดูถูกบ่อยๆ บ้างก็ไล่หนีบ้าง เราไม่เคยตอบโต้ ใดใดเลยค่ะ เก็บเงียบตลอด ทำเหมือนไม่รู้สึก แต่กลางคืนเก็บมาคิดมากร้องไห้คนเดียว เป็นอยู่หลายปี จนต้องเข้ารับการรักษา โรคเครียด

จนตอนนี้รู้สึกแบกไม่ไหวแล้วค่ะ
มันเหนื่อยมาก รู้สึกว่าทำไม ต้องทนคำพูดพวกนั้น เพื่อรักษาครอบครัว
มันเจ็บจนถึงขั้นอยากตายหลายครั้ง
แต่กลัวการตายเพราะกลัวคนข้างหลังจะลำบาก เช่นพ่อแม่เรา และก็ลูก
แต่บางครั้งแอบหาวิธีตายให้ได้ประกันชีวิตเหมือนกัน

กลายเป็นว่า เรากลัวค่ะ กลัวที่จะเป็นซึมเศร้า อยากระเบิดออกมาแรงๆ

แต่ใจไม่กล้าพอ สุดท้ายก็ไม่กล้า เก็บมานอนร้องไห้คนเดียว เช่นเคย

อย่างตอนนี้ก็นอนร้องไห้ไปพิมพ์ไป

สามีก็ได้แต่ปลอบเราให้เราทนค่ะ ลดแรงปะทะดีที่สุดแล้ว คุยกับคนไม่มีเหตุผลยังไงก้ไม่จบ เรื่องจะใหญ่ขึ้นอีกเปล่าๆ

ทุกครั้งที่เราโดนระเบิดใส่  พอวันรุ่งขึ้น เค้าก็ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นมีแต่เราที่เครียดจนต้องกินยานอนหลับ

ยกตัวอย่างเคสนะคะ
มีแต่ปัญหาขี้หมูขี้หมามาก

ลูกตื่นเช้ามาแพมเพิสเต็มก็หาว่าเราเห็นแต่ตัวเองเอาแต่นอนไม่เปลี่ยนแพมเพิสให้ลูกเห็นแก่ตัวนุ้นนี้บลาๆ คือเดือนนึงมันก้ล้นสักวันนึงเองมั้ยอะ

อย่างกับข้าวลูก แรกๆ เราก็ตื่นมาทำแต่ก็โดนแย่งเอาไปทำตลอด สามีเลยบอกให้เราเลิกทำถ้าเขาอยากทำให้เขาทำ พอตอนหลังโมโหไรขึ้นมาก็หาว่าเราไม่มีความเป็นแม่คน กับข้าวลูกยังไม่เคยทำ นาทีนั้นอยากระเบิดออกมามากค่ะ ว่าใครล่ะที่แย่งไปทำ

หรือเคสไล่เราออกจากบ้าน เพราะลูกเราร้องไห้ โอ๋ไม่เงียบ สามีเลยอุ้มลูกไปเล่นกับปู่ย่า แต่สิ่งที่เราได้ยินกลับมาคือ ถ้าไม่เลี้ยงลูกก็ออกจากบ้านนี้ไป เรางง มาก อะไรวะ ก.ผิดอะไรเนี่ย

ตอนนั้นโกรธสามีไปเลยว่าต่อไปนี้ลูกร้องไม่ให้อุ้มไปหาเค้าแล้ว แต่พอตื่นมาพวกเค้าก้ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น  ทั้งที่คืนนั้นเราแทบเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไปอยู่แล้ว

มันเจ็บมากเลยนะคะ
ที่ได้ยินคำแบบนี้ตลอด หลายปี

สามีบอกเขามีภูมิคุ้มกันเพราะเค้าโดนแบบนี้มาทั้งชีวิต แต่เราไม่ใช่ไง
เราไม่ใช่ลูกเค้า แล้วพ่อแม่เราก้ไม่เคยพูดจาแบบนี้

เราว่าเราก็เป็นเมียและแม่ที่ perfect มากมากคนนึง คนรอบๆตัวเราก็บอกแบบนั้น

งานบ้านเราก็ทำทุกอย่าง งานข้างนอกเราก้ต้องออกไปทำ ตำแหน่งหน้าที่การงานเราก็ดี พ่อแม่เลี้ยงดูมาอย่างดีเป็นคนไม่พูดหยาบคายหรือดูถูกใครเลย

เคยพูดกับสามีว่าเราอาจจะเป็นเมียที่ไม่ดีมั่ง ให้สามีหาเมียใหม่ได้เลย แต่เค้าก้บอกเราดีที่สุดแล้ว

ก่อนหน้านี้ ระหว่างสามีกับตัวเอง
เราเลือกสามีและลูกมาตลอด

จนถึงตอนนี้เราอยากเลือกตัวเองบ้าง อยากหนีไป อยากหย่า แต่น้ำหนักในการฟ้องหย่ามันไม่พอ แต่เราก้ไปต่อไม่ไหวแล้ว อยากหนีไป เรากลัวเราป่วยหนักเข้าสักวัน

เห้อออออ พรุ่งนี้เช้าก้คงกลับมาเหมือนเดิม คนที่จะตายคือเราเองคนเดียว