หลังจากที่ต้องอ้อนวอนแม่ เพื่อขอมาทำตามความฝัน ในที่สุดก็ได้ทำสักที  เก็บกระเป๋าแล้วลุยกันเลย! #น้ำอ้อยจบแล้วอยากเป็นครูอาสาสองเดือน 

🌲 ทุกการเดินทางทำให้ฉันหลง(รัก)เสมอ 
05:50 แพรเพื่อนรักนักศึกษาฝึกสอนได้ขับมอไซค์ออกจากบ้านมาส่งเราที่ท่ารถตู้ อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี ที่แพรได้โทรจองไว้ให้ตั้งแต่เมื่อคืน ขับรถให้ลมตีหน้าไม่ถึง 5 นาทีก็ถึงท่ารถแล้ว เราจัดแจงกระเป๋า หาทีนั่งและแล้วก็หลับยาว จนกระทั่งถึงที่หมาย ‘หมอชิต’ 
หมอชิต ยังคงเป็นสถานที่พิศวงที่ทำให้เรางงได้เสมอ สำหรับเราหมอชิตประหนึ่งว่าเป็นเขาวงกต ถ้าไม่จำเป็นเราจะไม่มาที่นี่เลยเพราะหาทางออกยากมาก แต่วันนี้จำใจต้องมา เพราะเรากำลังจะเดินทางไปที่ อ.แม่สอด จ.ตาก 
เรามาถึงหมอชิตประมาณ 07:30 น. เป็นเวลาพอดิบพอดี (เนื่องจากระบบขัดข้องเราเลยไม่สามารถจองล่วงหน้าได้ ต้องมาซื้อที่หน้าเคาน์เตอร์อย่างเดียว) 
เรา: ไปแม่สอดค่ะ
พนง: ช่วงเช้าเต็มหมดแล้วค่ะ เหลือแค่ช่วงเย็น 

🌲 ทุกการเดินทางทำให้เราเป็นเอ๋อ
คุณพระ ! ตอนนี้ 7 โมงเช้า เราจะไปนั่งเล่นรอที่ไหนให้ถึง 2 ทุ่ม แน่นอนว่าเราไม่รอแน่ เราเลยหาข้อมูลเพิ่มเติม ทำยังไงจะไปตากให้ได้ในเช้านี้ ปิ๊งป่อง เส้นทางเชียงใหม่ แล้วลงที่ตาก และแล้วเราก็ซื้อตั๋ว กรุงเทพ-เชียงใหม่ VIP ลงที่ จ.ตาก ในราคา 504 บาท 
รถออกเวลา 09:00 น. เรานอนหลับมาตลอดทาง ถึงตากประมาณบ่าย 3 กว่าๆ และรถจอดให้ที่หน้ากรมทางหลวง(เนื่องจากเป็นแค่ทางผ่านเลยไม่ได้เข้าไปส่งที่ บขส.) มีคนลงพร้อมกันกับเราอีก 2 คน พี่เขาบอกว่าถ้าจะไปบขส.ต้องข้ามไปฝั่งนั้น แล้วพวกเขาก็ได้เดินไปแล้ว แต่เราจองโฮสเทลไว้เลยกะจะให้ทางโฮสเทลส่งวินมารับ 
เรา: พี่คะ หนูถึงตากแล้วค่ะ 
เจ้าของโฮสเทล: ลูกค้าบอกวินให้มาส่งได้เลยครับ

🌲 เป็นเอ๋ออีกแล้ว...
ในขณะที่ฟู้ดแพนด้าขับผ่านหน้าเราไป 6-7 คัน แต่กลับไม่มีวินสักคนที่จะผ่านมา เรานั่งรอวินที่ป้ายรถเมล์นานมาก (นานจนคิดในใจว่า) โอเค ชั้น(ที่แปลว่าฉันทำให้การพูดได้อารมณ์มากขึ้น 80%) ชั้นต้องแบกกระเป๋าเป้ใบใหญ่ 2 ใบ เดินข้ามถนน 8 เลนส์ไปขึ้นวินที่ บขส.สินะ 
ว่าแล้วก็แบกกระเป๋า ประหนึ่งว่าเดินออกจากบ้านAF (เดี๋ยว ๆ กลับมาก่อน5555) ระหว่างที่เราเดินข้ามถนนไปนั้น มีรถ 3 ล้อน่ารัก ๆ ส่วนตัวคันนึงขับผ่านหน้าเราไป แต่พี่เขาหันกลับมามองเราด้วยความสงสาร แล้วถอยรถกลับมา (ทราบชื่อทีหลังว่าพี่ชื่อพี่แนน) 
พี่แนน: หนูจะไปไหนลูก ไป บขส. หรือเปล่า
เรา: ใช่ค่ะ 
พี่แนน: ขึ้นมาเลย พี่กำลังจะไปพอดี 
เรา: (รีบยกมือไหว้ใหญ่เลย น้ำตาจะไหล มาวันแรกก็เจอคนใจดีเลยอ่ะแม่)
พี่แนน: แล้วหนูจะไปไหนเนี่ย 
เรา: หนูพึ่งมาจากกรุงเทพ กำลังจะไปโฮสเทลค่ะ ชื่อว่า sleep nest hostel 
พี่แนน: มันอยู่ตรงไหน พี่อยู่ตากมาตั้งนานไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย
เรา: เดี๋ยวหนูเข้าไปบอกวินก็ได้ค่ะ ทางโฮสเทลบอกว่าวินที่นี่รู้จัก 
พอไปถึงเราไหว้ขอบคุณพี่แนนอีกครั้งแล้วก็เดินไปหาวินแล้วบอกว่าจะไปโฮสเทลชื่อนี้ เชื่อมั้ยคะทุกคน...วินทั้งวินไม่มีใครรู้จักโฮสเทลชื่อนี้เลย55555 
พี่วิน: พี่อยู่ที่นี่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินเลย มันอยู่ที่แม่สอดหรือเปล่า 
เรา: ใช่ค่ะแม่สอด อ้าว แล้วที่นี่ไม่ใช่แม่สอดหรอคะ 
พี่วิน: ไม่ใช่ครับ ที่นี่คือ อ.เมือง จ.ตาก 
เรา: (ยิ้มในใจ)

🌲 เป็นเอ๋อจริง ๆ 55555
ไปค่ะ จองตั๋วรถมินิบัส ตาก-แม่สอด ในราคา 98 บาท ระหว่างทางทำให้เรานึกถึงช่วงเวลาที่เราออกค่ายอาสากับครูปู่ เพราะตั้งแต่เรียนปี1 มาออกค่ายอาสาที่ตากบ่อยมาก เห็นเส้นทาง ภูเขา และสถานที่ที่เราเคยแวะด้วยกันแล้วอดคิดถึงบุคคลที่ร่วมเดินทางในช่วงเวลานั้นไม่ได้ ถ้าใครผ่านมาอ่านถึงตอนนี้ อยากบอกว่า “คิดถึงนะคะ” 
กลับมาที่การเดินทางต่อ เราใช้เวลาไปประมาณ 2 ชั่วโมง กว่าจะถึงแม่สอดก็ปาไป 6 โมงครึ่ง นั่งวินไปโฮสเทลในราคา 40 บาท สิ้นสุดการเดินทาง กรุงเทพ-แม่สอด รวมทั้งสิ้น 9 ชั่วโมง 

🌲 สิ้นสุดการเดินทาง...
คืนนี้เราพักที่ sleep nest hostel ที่นี่เป็นโฮสเทลที่เดียวในแม่สอด เราพักคืนละ300 เป็นแคปซูลขนาดเล็ก(เดี๋ยวเอาไว้เราจะทำรีวิวแยก) 
และในวันนี้หลังจากอาบน้ำเก็บข้าวเก็บของเสร็จ ฟาง เพื่อนในเฟซบุ๊คที่เรารู้จักกันมาจากกลุ่มเที่ยวคนเดียวด้วยกันมั้ยเธอ มารับเราแว๊นไปร้านเพ้อ ไปนั่งกินจิ้มจุ่ม แล้วไปต่อด้วยร้านส้มตำเราสั่งตำกุ้งสดพร้อมกับลาบเลือดมาชิม ซึ่งรสชาติลาบเลือดจะแตกต่างกับทางอีสานบ้านเฮาอย่างสิ้นเชิง เป็นหมูที่สับละเอียดใส่พริกลาบ(คิดถึงรสชาติที่งานแต่งในไร่ส้มเลยอ่ะ ฮือคิดถึง 🍊) 
เราสองคนใช้สรรพนามแทนตัวเองกันว่า กู  แต่พึ่งมารู้ทีหลังว่าฟางอายุ 36 ปีแล้ว ในขณะที่เราอายุ 22 ปี...ปั๊ดโถ่ เรียกพี่แทบไม่ทัน55555 แต่ช่างมันเถอะเพราะเราถือสโลแกนที่ว่า “ถ้าเธอชอบเที่ยว เราคือเพื่อนกัน” 

🌲 1 วันยาวนานเหมือนกันนะเนี่ย 
ประมาณ 4 ทุ่ม พี่ฟางก็มาส่งเราที่โฮสเทล พร้อมกับชวนไปเที่ยวที่ห้วยปลากอง ที่ติดกับชายแดนพม่าในวันพรุ่งนี้(ทีแรกว่าจะไป แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป) ขอบคุณสำหรับมิตรภาพนะ เป็นการนัดเจอกับคนแปลกหน้าในรอบหลายปีเลย 
เราก็ยังคงหลงรักการเดินทางคนเดียว เพราะมันทำให้ความเป็นตัวเรายังคงชัดเจนเสมอ ทำให้เราได้เปิดใจเรียนรู้สิ่งใหม่ เปิดใจทำความรู้จักกับคนแปลกหน้า สังคมที่แตกต่าง และโลกในมุมที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางไปที่ อ.อุ้มผาง เส้นทาง 1,219 โค้ง รู้แค่นี้ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ คงมันส์มากแน่ ๆ