เกลิ่นก่อนว่า พ่อมาจากบ้านที่ฐานะดีกว่าแม่มากๆค่ะ เมื่อตอนเราเด็กๆ พ่อจะพาเราไปไหนด้วยละให้เรียก น้าบ้าง อาบ้าง เพื่อเอาเราไปล่อสาวๆค่ะ
และเพื่อไม่ให้แม่สงสัย เราเด็กมาก บางทีเราหลุดพูดว่าเจอพี่สาวคนนี้ คนนั้นก็จะโดนพ่อด่าค่ะ พ่อแม่ทะเลาะกันจนเราเป็นคนเก็บกด โทษตัวเองมาตลอดว่า
เราคือสาเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน พ่อไม่ทำงานค่ะ แม่เคยทำร้านเสริมสวย พ่อเน้นโกงญาติพี่น้อง แล้วก็เห็นแก่ตัวทุกอย่าง แต่ญาติพี่น้องก็โกรธไม่ลง
ส่วนพ่อเกลียดและพูดจาดูถูกทุกคน แม่ความรู้น้อยค่ะ หย่ากับพ่อและไปหางานทำที่ไต้หวัน เพื่อส่งเราเรียนเพราะเงินที่นี่ไม่พอ แม่ก็มีภาระฝั่งทางแม่ด้วย พ่อโทษแม่ให้เราฟังบ่อยๆว่าแม่ทิ้ง ด้วยความที่เรายังเด็ก เราก็เริ่มไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมแม่ต้องทิ้งเราไว้กับย่า พอแม่ไม่อยู่พ่อก็ไปจีบคนอื่นๆได้อย่างอิสระ พ่อทิ้งเราไว้กับย่าเลย และแม่คือคนส่งเสียทุกบาททุกสตางค์ พ่อบางทีกลับมาก็มาขโมยของที่แม่ซื้อให้เรา เพราะแกตัวไม่สูง ก็จะมาขโมยเสื้อผ้าที่แม่ซื้อให้ดีๆปีละครั้งของเราไปหมด ไม่ก็ตุ๊กตาที่มีคนให้มาเอาไปให้สาวๆหรือญาติพี่น้องของผู้หญิงพวกนั้น เราไม่เคยมีอะไรเล่นเลย ไม่เคยได้กินขนมอะไรดีๆนอกจากย่าจะได้เงินมาจากการขายอะไรก้อกๆแก้กๆมาแบ่งให้เรา
ตั้งแต่เกิดมาพ่อไม่เคยรับผิดชอบอะไรเลย ทิ้งเราละก็หายไป ไม่โทรหา โทรไปไม่รับ ไม่โทรกลับ แต่พอเราเริ่มมีงานทำ เริ่มจะจบหางานดีๆได้เงินมา
แกก็หน้าใหญ่ไปรับเด็กมาอุปการะ กับเมียใหม่บ้านแกใหญ่โตค่ะ แต่ไม่เคยพาเราไปอยู่ รถมีหลายคันค่ะ แต่เรากับย่าอยู่แบบอดๆอยากๆ ระหว่างที่มีเมียใหม่ แกก็มีผู้หญิงเยอะมากๆค่ะ จนแกติดโรค ธุรกิจของแก เคยทำเงินเยอะแยะ
เงินนั้นไม่เคยถึงเราเลยสักบาท แต่ไปให้ผู้หญิงของแก ใช้ฟุ่มเฟือย และให้ลูกติดของสาวๆคนอื่น
เราไม่มีรถต้องต่อรถหลายต่อลำบากมาก และที่สำคัญมารู้ทีหลังตอนโตแล้วว่าแม่โดนหลอกให้ไปขายตัว เพราะความรู้แกน้อยมากๆค่ะ เคยโดนตบต่างๆนา
เพื่อหาเงินมาให้เราเรียน เงินนั้นบางทีย่าแม่ของพ่อ ก็เอาให้พ่อ เราโตมาขัดสนมาก แต่เห็นพ่อใส่เสื้อผ้าแพงๆ ขับรถหลายคัน เราก็ดีใจไปกับพ่อนะคะ
แต่ตอนหลังคือ ธุรกิจแกพัง เพราะแกโกงเค้า เป็นโรคเงินหมด มีแต่หนี้ มาบังคับให้เราซื้อรถของแกที่ผ่อนไม่หมด เราไม่ซื้อแกก็ตะคอก ขึ้นกู
เราเอาเงินที่ทำงานมา แบ่งคืนให้แม่ เพราะสงสารที่แม่ต้องลำบากมาตั้งแต่เราเด็กจนเราโต ไม่เคยได้รับความสบาย แบ่งให้ย่าที่เลี้ยงดูเรามา และเราต้องแบ่งเลี้ยงน้องที่พ่อหน้าใหญ่ไปรีบอุปถัมภ์แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะให้เงิน เอามาทิ้งไว้บ้านย่า ให้เราต้องเลี้ยงและส่งเสีย แบบที่แม่เราไม่รู้ แม่ก็ยังทำงานต่อไป แต่เปลี่ยนเป็นทำสวน ทำนาที่นู่นแทน เราสงสารแม่มาก แม่เก็บเงินเพื่อให้เราออกมาจากบ้านย่า เพราะพ่อชอบมารังควานขอเงิน มาเอาของ มาทำให้เราเสียใจ แต่ตอนนั้นเราก็ให้พ่อ เพราะพ่อคือพ่อ เรากดดันตัวเองทั้งว่น ทั้งสุขภาพเพื่อหาเงินให้ได้มากๆเอามาเลี้ยงน้องกับย่าโดยไม่ให้แม่รู้ เพราะแม่จะทะเลาะกัน แม่ไม่โอเค ที่เราจะมีภาระในการเลี้ยงน้องค่ะ เพราะแม่คิดว่าที่แกยอมทุกอย่าว เพราะอยากดึงเราออกมาจากจุดที่ต้องมารับผิดชอบ ตามส่ายหนี้ให้พ่อ
ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงของพ่อ พ่อคอยขโมยเงินที่เราให้ย่า เอาไปส่งให้ผู้หญิงของแก ซึ่งคนนี้แกแต่งงานด้วยคะ ตอนนี้พ่อมาอยู่กับย่า และคอยขโมยเงินย่า
น้องเป็นคนบอก ส่วนเราย้ายบ้านออกมาอยู่บ้านที่แม่ซื้อกับเราด้วยความลำบาก เพื่อจะได้อยู่แบบสบายๆใจ แต่มันก็ไม่สบายใจ เพราะพ่อพอไม่มีเงิน ก็มาิยู่กีบย่าเป็นปีๆละค่ะ
มาอยู่แบบคุณชาย ไม่เคยช่วยย่าทำความสะอาด สั่งย่าทำกับข้าว ไม่เคยแม่แต่ล้างจาน และชอบจิกใช้น้อง เหมือนตัวเองส่งเสียเลี้ยงดูเอง น้องก็เป็นเด็กเก็บกด ย่าก็คอยทำให้งกๆ พ่อก็ไปไล่ยืมเงินคนอื่นละเอาหน้าที่การงานเราไปอ้าง เคยเอารถที่ผ่อนไม่หมดมาแอบจอดบ้านที่แม่ซื้อให้เรา เพราะกลัวจะโดนยึด ไม่สนว่าเราจะโดนคดีไหม ตอนนี้แกเป็นโรค แกจะเลือกของกินที่แกอยากกินก่อนย่าทุกครั้ง เวลาเราซื้อของเข้าไปให้ แกจะเอามากินละเหลือซากให้ย่ากิน แต่แกเป็นโรค ซึ่งย่าแก่มากๆ เราก็ไม่อยากให้กิน แกคิดเสมอว่าเราเลี้ยงดูย่า และน้อง เป็นความดีของแก เพราะเราคือลูกแก แกจะเอามาอ้างละเอาไปด่าญาติพี่น้องของแก พวกลุงๆป้าๆว่า ไม่มีปัญญาดูแล ทั้งที่ทุกคนเค้าทำหมด แต่แกไม่เคยทำ และใช้ย่าทุกอย่าง แล้วมาสั่งให้เราซื้อนั่นนี่เข้ามา สั่งคือสั่งไม่เคยถามว่าเรามีเงินไหม ไหวไหม แกจะเอา แกจะบอก ไปเอานั่นมา เอานี่มา จะเอา
ตอนหลังแกป่วยเข้าโรงพยาบาลแกไปเอาไลน์ของพยาบาลและอวดว่ารวยลูกมีงานทำ ทั้งที่แกยังแต่งกับเมียแกอยู่ แต่แยกกันอยู่เพราะฝั่งเมียไม่มีใครเอาพ่อเรา พ่อเราอยู่บ้านใคร ถึงจะพึ่งพาเค้า แต่จะทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน ขี้เกียจและสั่งคนอื่นจนเค้ารับไม่ได้
ตอนนี้แกเข้าโรงพยาบาล แกต้องการให้เราไปปรนนิบัติ แกสั่งให้เราเอาของไปให้ ซื้อนั่นนี่ไป เราเอาไปให้ แต่มาเห็นแกไลน์จีบคนอื่น และอวดคนอื่นว่าลูกมีงานดี และเอาเราไปอ้างเพื่อจะข่มคนอื่น เราเอืมพ่อเรามาก เราเครียด พูดกับแกตรงๆ ตั้งแต่เด็กจนโตให้แกช่วยแม่บ้าง รักย่าบ้าง รักเราบ้าง แต่แม้เราป่วยใกล้ตายเพราะมาลาเลีย พ่อไม่เคยมาเยี่ยม แม่ดิ้นรนหาเงินมารักษาเรา
ตอนนี้แม่คิดว่าเราได้พักผ่อน เพราะเราตกงานช่วงโควิด แต่จริงๆคือเงินเก็บเรา เราเอามาจ่ายค่าเทอมน้องเข้ามหาลัย และส่งเสียย่า
ส่วนพ่อ ต้องการให้เราไปปรนนิบัติ เพราะคำว่าเราคือลูก
พ่อไม่เคยรักเรา ถ้ามีเงิน แกไม่เคยแม้แต่จะรับโทรศัพท์เรากับย่า หรือโทรกลับเวลาเราเดือดร้อน
ตอนที่แกเข้าโรงพยาบาล เราก็คิดว่า เอาวะ พ่อ เราก็ไป แต่แกไม่ได้อยากเจอเรา แกเรียกเราไปอวดเตียงข้างๆ เอาไปข่มคนอื่นและสั่งให้เราเอาของไปให้
เพราะแกไม่เคยถามสักครั้ง ว่าเราไปไหนมา ทำอะไรอยู่ ได้งานรึยัง เราตกงานมาสี่เดือน แต่ปิดย่าว่าเดือนเดียว แต่พ่อรู้และยังเราส่งให้ย่าใช้ทุกเดือน
แต่มารู้จากน้องว่า พ่อจะแอบขโมย และย่าก็ไม่ว่าอะไร เพราะคือลูก
ย่าผอมมากๆๆ แต่พ่อตอนมาผอมมาก ตอนนี้อ่วนมาก เพราะไม่เคยอด กินอยู่เอาของย่าทุกอย่าง ไม่จ่ายค่าน้ำไฟ อะไรเลย ค่าโทรศัพท์ จองแกก็คือเงินที่เราเอาให้ย่า เราโกรธที่พ่อ ไม่รักใครเลย นอกจากตัวเอง
พอป่วยต้องผ่าตัดเป็นไส้ติ่ง เรียกร้องให้เราไปโรงพยาบาล เราไม่อยากไป
เพราะเราไม่อยากรับรู้อะไร เวลาไปแกจะสั่งเอานั่นนี่ ที่ไม่ได้จำเป็น และเราไม่อยากทำให้แกได้ใจว่า แกแก่ละและจะมาพึ่งพาเราทุกอย่างที่แกต้องการ
เพราะเราช่วยเหลือแกแน่นอน แต่ไม่ใช่ตามที่แกคิด และเท่าที่แกต้องการ เราก็มีภาระฝั่งแม่ที่ต้องช่วยเหลือ
เราผิดไหม ถ้าเราไม่ไป เราไม่อยากไป เพราะแกทำกับเรากับแม่ไว้เยอะมาก
หลายครั้งที่เราใจอ่อน แต่สุดท้ายแกก็มีแผน ให้เราไปส่ายหนี้บ้าง ไปเจอผู้ชายคนที่แกอยากยืมเงินบ้าง แม้ตอนนี้แกจะนอนที่โรงพยาบาล
แต่เรากลัวไปละเหมือนคราวที่แล้ว ที่แกอยากให้เราไปซื้อของแค่นั้น
เราไม่อยากรับรู้ เราเหนื่อยและเครียดงานก็ไม่มี น้องก็มาเข้ามหาลัย และพ่อก็เรียกร้องไม่มีสิ้นสุด
ช่วยแนะนำทีค่ะ
ปล.แม่เราก็ยังทำงานสวน ทำงานไร่ที่ไต้หวัน ล่าสุดขาหัก แต่พอหายเจ็บ แกก็ทำงานต่อ
ขณะที่พ่อแอบมาอยู่กับย่า ไม่เคยคิดทำงาน เพราะแกไม่เคยเป็นลูกน้องใคร เราเคยบอกจะออกเงินให้มาขายข้าวเหนียวหมูปิ้ง แกไม่ทำ และไม่คิดจะทำงาน เงินที่ใช้ ที่ส่งใหเมียแกใช้ ก็คือ เงินที่เราให้ย่า เราเหนื่อยค่ะ อยากเอาเงินเก็บมาให้แม่ตอนแม่กลับมาอยู่ด้วยกัน อยากให้แม่สบาย แม่ไม่เคยขอเราสักบาททั้งที่แกหมุนเงินไม่ทัน แต่พอขูดรีดตลอด
ทำยังไงดีค่ะ ขัดแย้งตัวเอง มีความเกลียดพ่อ
และเพื่อไม่ให้แม่สงสัย เราเด็กมาก บางทีเราหลุดพูดว่าเจอพี่สาวคนนี้ คนนั้นก็จะโดนพ่อด่าค่ะ พ่อแม่ทะเลาะกันจนเราเป็นคนเก็บกด โทษตัวเองมาตลอดว่า
เราคือสาเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน พ่อไม่ทำงานค่ะ แม่เคยทำร้านเสริมสวย พ่อเน้นโกงญาติพี่น้อง แล้วก็เห็นแก่ตัวทุกอย่าง แต่ญาติพี่น้องก็โกรธไม่ลง
ส่วนพ่อเกลียดและพูดจาดูถูกทุกคน แม่ความรู้น้อยค่ะ หย่ากับพ่อและไปหางานทำที่ไต้หวัน เพื่อส่งเราเรียนเพราะเงินที่นี่ไม่พอ แม่ก็มีภาระฝั่งทางแม่ด้วย พ่อโทษแม่ให้เราฟังบ่อยๆว่าแม่ทิ้ง ด้วยความที่เรายังเด็ก เราก็เริ่มไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมแม่ต้องทิ้งเราไว้กับย่า พอแม่ไม่อยู่พ่อก็ไปจีบคนอื่นๆได้อย่างอิสระ พ่อทิ้งเราไว้กับย่าเลย และแม่คือคนส่งเสียทุกบาททุกสตางค์ พ่อบางทีกลับมาก็มาขโมยของที่แม่ซื้อให้เรา เพราะแกตัวไม่สูง ก็จะมาขโมยเสื้อผ้าที่แม่ซื้อให้ดีๆปีละครั้งของเราไปหมด ไม่ก็ตุ๊กตาที่มีคนให้มาเอาไปให้สาวๆหรือญาติพี่น้องของผู้หญิงพวกนั้น เราไม่เคยมีอะไรเล่นเลย ไม่เคยได้กินขนมอะไรดีๆนอกจากย่าจะได้เงินมาจากการขายอะไรก้อกๆแก้กๆมาแบ่งให้เรา
ตั้งแต่เกิดมาพ่อไม่เคยรับผิดชอบอะไรเลย ทิ้งเราละก็หายไป ไม่โทรหา โทรไปไม่รับ ไม่โทรกลับ แต่พอเราเริ่มมีงานทำ เริ่มจะจบหางานดีๆได้เงินมา
แกก็หน้าใหญ่ไปรับเด็กมาอุปการะ กับเมียใหม่บ้านแกใหญ่โตค่ะ แต่ไม่เคยพาเราไปอยู่ รถมีหลายคันค่ะ แต่เรากับย่าอยู่แบบอดๆอยากๆ ระหว่างที่มีเมียใหม่ แกก็มีผู้หญิงเยอะมากๆค่ะ จนแกติดโรค ธุรกิจของแก เคยทำเงินเยอะแยะ
เงินนั้นไม่เคยถึงเราเลยสักบาท แต่ไปให้ผู้หญิงของแก ใช้ฟุ่มเฟือย และให้ลูกติดของสาวๆคนอื่น
เราไม่มีรถต้องต่อรถหลายต่อลำบากมาก และที่สำคัญมารู้ทีหลังตอนโตแล้วว่าแม่โดนหลอกให้ไปขายตัว เพราะความรู้แกน้อยมากๆค่ะ เคยโดนตบต่างๆนา
เพื่อหาเงินมาให้เราเรียน เงินนั้นบางทีย่าแม่ของพ่อ ก็เอาให้พ่อ เราโตมาขัดสนมาก แต่เห็นพ่อใส่เสื้อผ้าแพงๆ ขับรถหลายคัน เราก็ดีใจไปกับพ่อนะคะ
แต่ตอนหลังคือ ธุรกิจแกพัง เพราะแกโกงเค้า เป็นโรคเงินหมด มีแต่หนี้ มาบังคับให้เราซื้อรถของแกที่ผ่อนไม่หมด เราไม่ซื้อแกก็ตะคอก ขึ้นกู
เราเอาเงินที่ทำงานมา แบ่งคืนให้แม่ เพราะสงสารที่แม่ต้องลำบากมาตั้งแต่เราเด็กจนเราโต ไม่เคยได้รับความสบาย แบ่งให้ย่าที่เลี้ยงดูเรามา และเราต้องแบ่งเลี้ยงน้องที่พ่อหน้าใหญ่ไปรีบอุปถัมภ์แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะให้เงิน เอามาทิ้งไว้บ้านย่า ให้เราต้องเลี้ยงและส่งเสีย แบบที่แม่เราไม่รู้ แม่ก็ยังทำงานต่อไป แต่เปลี่ยนเป็นทำสวน ทำนาที่นู่นแทน เราสงสารแม่มาก แม่เก็บเงินเพื่อให้เราออกมาจากบ้านย่า เพราะพ่อชอบมารังควานขอเงิน มาเอาของ มาทำให้เราเสียใจ แต่ตอนนั้นเราก็ให้พ่อ เพราะพ่อคือพ่อ เรากดดันตัวเองทั้งว่น ทั้งสุขภาพเพื่อหาเงินให้ได้มากๆเอามาเลี้ยงน้องกับย่าโดยไม่ให้แม่รู้ เพราะแม่จะทะเลาะกัน แม่ไม่โอเค ที่เราจะมีภาระในการเลี้ยงน้องค่ะ เพราะแม่คิดว่าที่แกยอมทุกอย่าว เพราะอยากดึงเราออกมาจากจุดที่ต้องมารับผิดชอบ ตามส่ายหนี้ให้พ่อ
ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงของพ่อ พ่อคอยขโมยเงินที่เราให้ย่า เอาไปส่งให้ผู้หญิงของแก ซึ่งคนนี้แกแต่งงานด้วยคะ ตอนนี้พ่อมาอยู่กับย่า และคอยขโมยเงินย่า
น้องเป็นคนบอก ส่วนเราย้ายบ้านออกมาอยู่บ้านที่แม่ซื้อกับเราด้วยความลำบาก เพื่อจะได้อยู่แบบสบายๆใจ แต่มันก็ไม่สบายใจ เพราะพ่อพอไม่มีเงิน ก็มาิยู่กีบย่าเป็นปีๆละค่ะ
มาอยู่แบบคุณชาย ไม่เคยช่วยย่าทำความสะอาด สั่งย่าทำกับข้าว ไม่เคยแม่แต่ล้างจาน และชอบจิกใช้น้อง เหมือนตัวเองส่งเสียเลี้ยงดูเอง น้องก็เป็นเด็กเก็บกด ย่าก็คอยทำให้งกๆ พ่อก็ไปไล่ยืมเงินคนอื่นละเอาหน้าที่การงานเราไปอ้าง เคยเอารถที่ผ่อนไม่หมดมาแอบจอดบ้านที่แม่ซื้อให้เรา เพราะกลัวจะโดนยึด ไม่สนว่าเราจะโดนคดีไหม ตอนนี้แกเป็นโรค แกจะเลือกของกินที่แกอยากกินก่อนย่าทุกครั้ง เวลาเราซื้อของเข้าไปให้ แกจะเอามากินละเหลือซากให้ย่ากิน แต่แกเป็นโรค ซึ่งย่าแก่มากๆ เราก็ไม่อยากให้กิน แกคิดเสมอว่าเราเลี้ยงดูย่า และน้อง เป็นความดีของแก เพราะเราคือลูกแก แกจะเอามาอ้างละเอาไปด่าญาติพี่น้องของแก พวกลุงๆป้าๆว่า ไม่มีปัญญาดูแล ทั้งที่ทุกคนเค้าทำหมด แต่แกไม่เคยทำ และใช้ย่าทุกอย่าง แล้วมาสั่งให้เราซื้อนั่นนี่เข้ามา สั่งคือสั่งไม่เคยถามว่าเรามีเงินไหม ไหวไหม แกจะเอา แกจะบอก ไปเอานั่นมา เอานี่มา จะเอา
ตอนหลังแกป่วยเข้าโรงพยาบาลแกไปเอาไลน์ของพยาบาลและอวดว่ารวยลูกมีงานทำ ทั้งที่แกยังแต่งกับเมียแกอยู่ แต่แยกกันอยู่เพราะฝั่งเมียไม่มีใครเอาพ่อเรา พ่อเราอยู่บ้านใคร ถึงจะพึ่งพาเค้า แต่จะทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน ขี้เกียจและสั่งคนอื่นจนเค้ารับไม่ได้
ตอนนี้แกเข้าโรงพยาบาล แกต้องการให้เราไปปรนนิบัติ แกสั่งให้เราเอาของไปให้ ซื้อนั่นนี่ไป เราเอาไปให้ แต่มาเห็นแกไลน์จีบคนอื่น และอวดคนอื่นว่าลูกมีงานดี และเอาเราไปอ้างเพื่อจะข่มคนอื่น เราเอืมพ่อเรามาก เราเครียด พูดกับแกตรงๆ ตั้งแต่เด็กจนโตให้แกช่วยแม่บ้าง รักย่าบ้าง รักเราบ้าง แต่แม้เราป่วยใกล้ตายเพราะมาลาเลีย พ่อไม่เคยมาเยี่ยม แม่ดิ้นรนหาเงินมารักษาเรา
ตอนนี้แม่คิดว่าเราได้พักผ่อน เพราะเราตกงานช่วงโควิด แต่จริงๆคือเงินเก็บเรา เราเอามาจ่ายค่าเทอมน้องเข้ามหาลัย และส่งเสียย่า
ส่วนพ่อ ต้องการให้เราไปปรนนิบัติ เพราะคำว่าเราคือลูก
พ่อไม่เคยรักเรา ถ้ามีเงิน แกไม่เคยแม้แต่จะรับโทรศัพท์เรากับย่า หรือโทรกลับเวลาเราเดือดร้อน
ตอนที่แกเข้าโรงพยาบาล เราก็คิดว่า เอาวะ พ่อ เราก็ไป แต่แกไม่ได้อยากเจอเรา แกเรียกเราไปอวดเตียงข้างๆ เอาไปข่มคนอื่นและสั่งให้เราเอาของไปให้
เพราะแกไม่เคยถามสักครั้ง ว่าเราไปไหนมา ทำอะไรอยู่ ได้งานรึยัง เราตกงานมาสี่เดือน แต่ปิดย่าว่าเดือนเดียว แต่พ่อรู้และยังเราส่งให้ย่าใช้ทุกเดือน
แต่มารู้จากน้องว่า พ่อจะแอบขโมย และย่าก็ไม่ว่าอะไร เพราะคือลูก
ย่าผอมมากๆๆ แต่พ่อตอนมาผอมมาก ตอนนี้อ่วนมาก เพราะไม่เคยอด กินอยู่เอาของย่าทุกอย่าง ไม่จ่ายค่าน้ำไฟ อะไรเลย ค่าโทรศัพท์ จองแกก็คือเงินที่เราเอาให้ย่า เราโกรธที่พ่อ ไม่รักใครเลย นอกจากตัวเอง
พอป่วยต้องผ่าตัดเป็นไส้ติ่ง เรียกร้องให้เราไปโรงพยาบาล เราไม่อยากไป
เพราะเราไม่อยากรับรู้อะไร เวลาไปแกจะสั่งเอานั่นนี่ ที่ไม่ได้จำเป็น และเราไม่อยากทำให้แกได้ใจว่า แกแก่ละและจะมาพึ่งพาเราทุกอย่างที่แกต้องการ
เพราะเราช่วยเหลือแกแน่นอน แต่ไม่ใช่ตามที่แกคิด และเท่าที่แกต้องการ เราก็มีภาระฝั่งแม่ที่ต้องช่วยเหลือ
เราผิดไหม ถ้าเราไม่ไป เราไม่อยากไป เพราะแกทำกับเรากับแม่ไว้เยอะมาก
หลายครั้งที่เราใจอ่อน แต่สุดท้ายแกก็มีแผน ให้เราไปส่ายหนี้บ้าง ไปเจอผู้ชายคนที่แกอยากยืมเงินบ้าง แม้ตอนนี้แกจะนอนที่โรงพยาบาล
แต่เรากลัวไปละเหมือนคราวที่แล้ว ที่แกอยากให้เราไปซื้อของแค่นั้น
เราไม่อยากรับรู้ เราเหนื่อยและเครียดงานก็ไม่มี น้องก็มาเข้ามหาลัย และพ่อก็เรียกร้องไม่มีสิ้นสุด
ช่วยแนะนำทีค่ะ
ปล.แม่เราก็ยังทำงานสวน ทำงานไร่ที่ไต้หวัน ล่าสุดขาหัก แต่พอหายเจ็บ แกก็ทำงานต่อ
ขณะที่พ่อแอบมาอยู่กับย่า ไม่เคยคิดทำงาน เพราะแกไม่เคยเป็นลูกน้องใคร เราเคยบอกจะออกเงินให้มาขายข้าวเหนียวหมูปิ้ง แกไม่ทำ และไม่คิดจะทำงาน เงินที่ใช้ ที่ส่งใหเมียแกใช้ ก็คือ เงินที่เราให้ย่า เราเหนื่อยค่ะ อยากเอาเงินเก็บมาให้แม่ตอนแม่กลับมาอยู่ด้วยกัน อยากให้แม่สบาย แม่ไม่เคยขอเราสักบาททั้งที่แกหมุนเงินไม่ทัน แต่พอขูดรีดตลอด