ใน ค.ศ. 1219 เจงกิสข่านในวัยเกือบหกสิบประสบความสำเร็จทั้งทางทหารและการค้า กองทัพมองโกลมีศักยภาพสูงและไร้คู่ต่อกร ท่านข่านรวมทุกชนเผ่าในทุ่งหญ้าสเตปป์ของมองโกเลีย ครอบครองบริเวณมณฑลกานซู่ และภาคเหนือของจีน ความมั่งคั่งของอาณาจักรที่เพียรสร้างมานี้มากพอให้พระองค์และทายาทใช้ชีวิตอย่างสุขสบายตราบที่ราชตระกูลของท่านยังรักษาไว้ได้



แต่เหมือนพระเจ้าท่านคงจะทรงเบื่อวันคืนที่สงบเงียบ   พวกสุลต่านอุเบกิสถานดันไปหาเรื่องสังหารหมู่ฑูตมองโกล เป็นเหตุให้มองโกลเคื่อนทัพม้าเข้าถล่มจักรวรรคิอุเบกิสถานโบราณ จนเหลือแต่ชื่อ
และเป็นปฐมบทความหายนะของโลกตะวันตก เมื่อมองโกลสนใจความร่ำรวยของซีกโลกนี้ จึงขยายผลบุกจนอาณาจักรโบราณ่มไปหลายแห่ง

แต่ถ้าทุกอย่างเกิดราบรื่น ไม่มีการสังหารฑูต  การบุกตะวันตกของมองโกลจะเลื่อนออกไปได้กี่ร้อยปีครับ