สวัสดีค่ะเราไม่รู้จะไปพูดหรือขอคำแนะนำจากใครเพื่อนช่วยเราตัดสินใจหน่อยนะคะ เรื่องของเราคือ เรากับแฟนมีอะไรกันแบบไม่ป้องกันเราเลยพูดเล่นๆว่าถ้าเราท้องละเธอจะทำไง(คือเราเคยบอกผช.แล้วนะคะว่าถ้าท้องเอาออกแน่นอนเพราะเรากลัวการท้องมากๆ) ผช.ก็บอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเราเลี้ยงเองลูกคนเดียวเราเลี้ยงไหว เค้าพูดแบบนี้ออกมาเราก็สบายใจเพราะอย่างน้อยก็คิดว่าเค้ายังมีความรับผิดชอบ พอถึงรอบเดือนเมนส์ไม่มา(คือมั่นใจมากว่าท้อง) ตื่นเช้ามาเราตรวจสรุปว่าท้องเราร้องไห้เสียใจมากความรู้สึกตอนนั้นคือคิดว่าทำไมต้องมาท้องตอนนี้(เราท้องเทอม1กำลังจะเรียนจบ) เราโทรบอกผช.ว่าท้องคำที่อยากได้ยินจากเค้าคือไม่เป็นไรนะไม่ต้องคิดมากไปฝากท้องกัน แต่เค้ากลับพูดออกมาว่าไปเอาออก คือตอนนั้นเราปล่อยโฮเลยเสียใจมากที่เค้าพูดออกมาแบบนั้น(เรายอมรับนะว่าไม่อยากมีลูกแต่พอมีเค้าเข้ามาเรารักเค้ามากไม่กล้าทิ้งเลย) ตลอด2เดือนที่เราท้องผช.ไม่มาหาเลยไม่ทักไม่โทรมาเลยถ้าเราไม่เป็นคนทักไปก่อน(คือตอนเราท้องผช.มีผญ.คนอื่น)ตลอดเวลาที่เราท้องไม่เคยเรียกลูกว่าลูกด้วยซ้ำไล่เราไปเอาเด็กออกตลอด เราเลยเลือกที่จะบอกครอบครัวเพราะเรารู้สึกว่าเรายังเด็กกับเรื่องทำแท้ง ผช.กลับมาด่าเราจะบอกทำไมแล้วครอบครัวผช.ก็โทรมาด่าเรา บอกว่าถ้าจะทำแท้งไม่ต้องให้เราไปบอกแม่ เพราะถ้าเราเก็บเด็กไว้เราต้องเลี้ยงคนเดียว(ถามจริงใครอยากเลี้ยงคนเดียวบ้าง) คำพูดนั้นเลยทำให้เรามั่นใจเลยว่าจะต้องบอกแม่ วันแม่เรากลับไปกราบแม่เราบอกแม่ไปว่าหนูท้องแม่จะตีหนูไหม แม่ร้องไห้แล้วพูดว่าไม่ตีหรอกไม่เป็นไร ดีแล้วที่มาบอกแม่(คือทำให้เรารู้เลยว่าเรามีแค่ครอบครัวจริงๆ) แม่เราทักไปหาแฟนเราว่าจะเอายังไง แฟนเราบอกว่าอยากให้เราเอาออก แม่เราก็บอกว่าให้ครอบครัวผช.มาคุย แต่แฟนเราเลือกที่จะไม่บอกครอบครัว(พ่อ-แม่) เพราะกลัวบอกเราว่าไม่อยากให้ครอบครัวรู้ แม่เราเลยเลือกที่จะไปคุยถึงบ้าน แต่ผช.บอกกับครอบครัวว่าไม่แน่ใจว่าใช่ลูกเค้ารึป่าว? คือแบบแม่ผช.ก็รู้ว่ามาอยู่กินกับเราตั้งหลายเดือนนอนด้วยกันทุกวัน แต่บอกครอบครัวว่าเห็นเราอยู่กับผช.คนอื่น?! คือไรอะแม่เราพูดอะไรไม่ออกเลยทั้งๆที่ก็พูดกับแม่เราเองว่าจะรับผิดชอบว่าเป็นลูกของเค้า แล้วตอนจะกลับครอบครัวผช.ไล่ครอบครัวเราแบบไม่ใยดีเลย(ประมาณถีบหัวส่ง) ครอบครัวเราอายมากเราเลยเลือกคำตอบที่สบายใจกับทุกฝ่ายว่าจะเอาเด็กออก(ทั้งๆที่เรารักเค้ามาก) แม่เราก็ไม่อยากให้เราท้องไม่มีพ่อ วันที่ไปเอาเด็กออกเราปวดใจมาก ร้องไห้แบบที่ไม่เคยร้องมาก่อน แม่เราก็ปลอบว่าไม่เป็นไรนะเรามาเริ่มต้นกันใหม่นะลูก เราเสียใจมากที่ครอบครัวเราต้องมาเสียใจปวดใจกับเรื่องแบบนี้ แต่ครอบครัวผช.กลับใช่ชีวิตสุขสบายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คือตอนนี้เราเป็นซึมเศร้าอ่อนๆหลังจากที่เสียลูกไป แต่เราอยากได้เค้ากลับมาเราคิดถึงเค้ามากทั้งๆที่เค้าทำกับเรามาก ครอบครัวเราก็บอกว่าอย่าไปคิดถึงคนตาย เพื่อนว่าเราควรทำอย่างไรดีคะขอคำแนะนำหน่อย ตัดใจ แก้แค้น รอ (เราไม่กล้ามีความรักอีกเลยค่ะ)