คือเราเป็นเด็กคนนึงที่พ่อแม่อย่ากันคือเราก็รักทั้งสองคนนะ แต่ครอบครัวเรามีพ่อแม่ เราเเละน้องอีก2คน ตอนทั้งคู่อย่ากัน น้องทั้ง2ก็เลือกไปอยู่กับแม่ เราตอนแรกก็จะตามแม่ไปแต่พ่อก็อยากให้เราอยู่กับพ่อ ด้วยความสงสารพ่อเราอยู่กับพ่อต่อ พ่อเราเป็นคนไม่อยู่กับที่เอาแต่ใจ ซึ่งเราก็ทนมาตลอดทั้งต้องย้านรร.ตาม พ่อก็มีงานที่ไม่มั่นคง ว่างงานซะส่วนใหญ่ เราย้ายรร.บ่อยมากไม่เคยเกิน2ปี พ่อเราติดโซเชียล ชอบคุยกับผู้หญิงหลายคน เราตอนแรกก็ไม่โอเคนะแต่หลังก็เริ่มชินชาแล้วพ่อเราตอนแรกอยู่กรุงเทพแล้วย้ายไปเชียงใหม่ด้วยเหตุผลรำคาญปู่ย่าเราก็ตามไปเพราะเราก็ไม่โอเคกับปู่ย่าไปอยู่เชียงใหม่ได้นิดหน่อยก็เปิดร้านตามสั่งย่าก็มาคอยช่วยแต่เมื่อย่ากับไปได้สักพักพ่อก็ไม่เปิดร้านต่อด้วยเหตผลที่ว่าทำคนเดียวไม่ไหว แล้วก็ว่างงานได้1ปีและใช้เงินจากที่ย่าส่งให้และขายของในบ้านต่างๆแล้วพ่อก็กลับมากรุงเทพมาอาศัยบ้านปู่ย่า ตอนแรกเราก็อยากไปอยู่กับแม่นะแต่แม่เรามีค่าใช้จ่ายมากอยุ่แล้วด้วยความที่เราก็เริ่มโตแล้วก็ไม่ออยากให้ค่าใช้จ่ายของแม่มากขึ้นเลยต้องทนอยู่กับพ่อ ปู่ย่าเราเป็นคนขี้บ่น พ่อเราก็เป็นพวกรักอิศระก็เลยชอบโมโหบ่อย นิศัยแบบนี้ทำให้พ่อเวลาย่าบ่นพ่อก็จะประชดย่าด้วยการบังคับให้เราดูลำบาก เราไม่ชอบนิศัยแบบนี้หรอกแต่เวลาเราพูดอธิบายพ่อจะชอบชชอบบอกว่าเราเถียง เราเครียดมากๆเราไม่รู้จะพูดกับใครดีแม่ก็ทำงานหนักเราไม่อยากให้แม่เครียดน้องๆก็เด็กอยู่ปู่ย่ากับครอบครัวฝั่งพ่อก็ดูเหมือนไม่ชอบเราเพื่อนก็ไม่มีเนื่องจากย้ายรร.บ่อย เราไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้เรากลายเป็นโรคซึมเสร้ากับเด็กเก็บกด เราอยากไปอยู่กับแม่มากค่ะ เราทำยังไงดี ตอนนี้เราก็อยากอยู่กับแม่มากค่ะ