ผมชื่อไมล์ อายุ20ปี ผมมีเรื่องราวความรักที่ไม่ค่อยสวยหรูสักเท่าไหร่ เพราะแต่ละครั้งมันมักจะจบลงด้วยความเจ็บปวดอยู่เสมอ ผมเคยมีแฟนสาวคนนึงที่ผมนั้นเคยรักเธอมาก เราคบกันได้ประมาณ 7ปีเศษๆ แต่ด้วยการที่ผมนั้นให้เวลากับเธอน้อยเกินไปส่วนนึงอาจเป็นเพราะผมเคยคิดว่าเธอจะอยู่ตรงนั้นและรอให้ผมกลับไปหาเธอเสมอบวกกับการเรียนและภารกิจต่างๆในแต่ละวัน ทำให้จนถึงจุดนึงที่เธอต้องผ่านความทุกข์ต่างๆมาด้วยคนเดียวอยู่บ่อยๆทำให้ความรู้สึกที่เธอเคยมีให้ผมนั้นเปลี่ยนไป และนั่นทำให้เราทั้งสองคนต้องเลิกกัน สำหรับผมในตอนนั้นจะบอกว่าเธอเป็นเหมือนโลกทั้งใบของผมและเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมใช้ชีวิตต่อไปในแต่ละวันเลยก็ว่าได้ พอเสียสิ่งๆนั้นไปความรู้สึกมันช่างเจ็บแทบเจียนตายเลยก็ว่าได้ ถ้าตอนนั้นผมไม่มีครอบครัว ไม่มีพ่อแม่และพี่ชายที่คอยอยู่เคียงข้างตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าจะก้าวผ่านจุดๆนั้นมาได้อย่างไร ถึงแม้ว่าตัวพี่ชายจะแนะนำวิธีที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ก็เถอะ แต่อย่างน้อยก็ทำให้ตัวผมรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาได้มาก หลังจากเลิกกับแฟนเก่ามาได้ประมาณครึ่งเดือน ผมได้ลองหาใครสักคนจากโลกออนไลน์ พยายามลองเปิดใจให้เขาเข้ามาในชีวิตเรา แต่ว่าในแต่ละครั้งก็จบไปกันไม่รอด ถ้าให้พูดกันตามหลักความเป็นจริง การเป็นคนคุยกันในโลกออนไลน์นั้นไม่ว่าจะเป็นในแอปไหนก็ตามส่วนใหญ่คนคนนึงมักจะมีคนคุยหลายคน และมันคงเป็นเรื่องธรรมชาติที่คนเรานั้นมักจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเองเสมอ ความสัมพันธ์นั้นอาจจบลงได้ง่ายตราบใดที่ยังไม่ตกลงเป็นแฟนกัน ถึงแม้ว่าผมกับเธอคนนั้นจะมีอะไรกันบ้างแล้วก็ตาม แต่ผมก็คงไม่มีสิทธิโกรธเธอคนนั้นเท่าไหร่เพราะผมไม่เคยเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อยในการจบความสัมพันธ์กันในแต่ละครั้ง ส่วนนึงอาจเป็นเพราะผมนั้นไม่เคยเปิดใจให้ใครได้เลยจริงๆ แต่เหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมานั้น ผมยอมรับเลยว่ามันทำให้ผมกลัวการที่จะต้องมีความรักอีกครั้ง แล้วก็ได้แต่หวังว่าสักวันนึงจะทำให้มีใครคนนึงที่สามารถทำให้ผมได้รู้จักกับคำว่า ความรัก อีกครั้ง
ผมเป็นผู้ชายที่หน้าตาธรรมดาๆบ้านๆคนนึง ผิวสองสี รูปร่างค่อนข้างสมส่วน ส่วนสูงปานกลางตามมาตรฐานชายไทย ด้วยความที่ผมนั้นเป็นนักเรียนทหารจึงทำให้มีเวลาน้อยกว่าเด็กมหาลัยทั่วไป ถ้าถามว่าเคยมีผู้หญิงเข้ามาจีบไหม ก็ยอมรับว่ามีเข้ามาบ้างแต่ว่าก็ไม่ค่อยเป็นที่ถูกใจผมสักเท่าไหร่ จริงแล้วผมก็ไม่ได้มีมาตรฐานสูงอะไรเท่าไหร่ ขอแค่ใครคนนึงที่รักผมจริงและก็ไม่เจ้าชู้ก็พอ แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่มีสองอย่างนี้นั้นกลับหายากมากหรืออาจเป็นเพราะผมดวงซวยเลยไม่เจอกันแน่ ในระหว่างที่ผมกำลังนั่งส่องอะไรต่างๆในโลกโซเชี่ยลไปเรื่อย ผมก็ได้สะดุดตาเข้ากับโพสของหญิงสาวคนนึงที่กำลังเสียใจกับการเลิกกับแฟน ด้วยความที่ผมพึ่งผ่านจุดนั้นมาได้แค่เดือนกว่าๆ จึงทำให้ผมนั้นเช้าใจความรู้สึกของเธอเป็นอย่างดี ผมจึงตัดสินใจเข้าไปปลอบและให้กำลังใจเธอ หลังจากนั้นเราก็ได้เป็นเพื่อนกัน จีงทำให้ผมได้รู่ว่าตัวเธอนั้นมีชื่อว่ามิน แต่ว่าเธอนั้นเป็นคนที่สวยมากเกินไปทำให้ผมไม่กล้าจีบเธอบวกกับตอนนั้นผมมีเจตนาที่จะมาให้กำลังใจจากใจจริงเพียงอย่างเดียว จึงทำให้ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองคนหยุดค้างไว้เช่นนั้น หลังจากที่ผมได้เป็นเพื่อนกับมินได้เดือนกว่าๆ ก็ได้มีน้องผู้หญิงคนนึงเข้ามาจีบ เธอมีชื่อว่าเฟย์ ผมกับน้องเขาเลยได้ไปเดตกันในวันหยุดสุดสัปดาห์ ตอนแรกความสัมพันธ์ของเรานั้นไปได้สวยมากจนผมเริ่มเปิดใจให้น้องเขาขึ้นมา พอถึงวันหยุดยาวช่วงหนึ่งผมกับน้องเฟย์ได้ตัดสินใจไปเที่ยวทะเลด้วยกัน แต่ก็เป็นทริปที่ไม่ค่อยสนุกสักเท่าไหร่เพราะผมรู้ว่าเธอเปลี่ยนไป จนทำให้ผมได้รู้ว่าเธอนั้นไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว ผมพยายามที่จะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่ว่าคนเรานั้นมันหลอกความรู้สึกตัวเองไม่ได้ จึงทำให้ผมตัดสินใจก้าวออกมาจากชีวิตของเธอ ผมได้จมอยู่กับความเศร้าได้ไม่นานก็ต้องไปฝึกภาคสนามต่อซึ่งครั้งนี้ผมจะไม่ได้ออกมาเจอใครอีกเลยแม้แต่ครอบครัวของผมเองก็ตามเป็นเวลาประมาณ3เดือน ในระหว่างที่ฝึกภาคอยู่3เดือนนั้นผมได้เห็นมินเสียใจกับเรื่องแฟนเก่าของเธออีกแล้ว ผมจึงโทรไปปลอบเธอ ด้วยการที่เราทั้งสองคนนั้นได้มีความรู้สึกอะไรบ้างอย่างที่เข้ากันได้ดีเราจึงลองคบหากันเป็นแฟน ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่กับการเป็นแฟนกับคนที่เราไม่เคยเห็นหน้าตาเขาจริงๆมาก่อน แต่ว่าการได้คุยกับมินนั้นในแต่ละครั้งนั้นทำให้ผมมีความสุขมากจนทำให้ผมไม่สนใจในเรื่องนั้น เธอเป็นแฟนสาวที่น่ารักมากทุกครั้งที่ผมมีปัญหาแม้ว่าจะเป็นเรื่องเงินก็ตามที เธอก็ช่วยเหลือผมแบบไม่คิดอะไร ด้วยการที่แม้ว่าเราจะเป็นแฟนกันแล้วแต่เราก็ไม่เคยเห็นหน้ากันจริงๆมาก่อน ทำให้ผมไม่อยากรบกวนเธอมาก แต่เธอก็ยังเสนอตัวในการช่วยเหลือผมในเรื่องการใช้จ่ายอยู่ดี ผมรู้สึกว่าตนเองเป็นผู้ชายที่โชคดีมาก เราคบกันมาด้วยดีตลอดจนถึงวันครบรอบ2เดือน หลังจากวันครบรอบได้ไม่นานเธอก็บอกเลิกผม แต่ว่าผมจะไม่ยอมเสียเธอไปเด็ดขาดจึงเกลี้ยกล่อมเธอสารพัดวิธี ถึงแม้ว่าผมจะสามารถดึงเธอกลับมาได้แต่เราทุกต่างรู้กันดีว่าแก้งทีมีรอยร้าวแม้เราจะอุดมันอย่างไรก็ไม่มีทางที่รอยร้าวนั้นมันจะหายไป หลังจากนั้นเหตุการณ์แบบนี้ก็ได้เกิดขึ้นอีกครั้งนึง แต่ผมก็สามารถยื้อเธอไว้ได้ อยู่มาวันนึงเพื่อนผมได้เล่าประสบการณ์เกี่ยวตัวตนจอมปลอมในโลกออนไลน์ให้ฟังและด้วยเหตุผลต่างในระหว่างที่คบกันมา ทำให้เรื่องนี้คอยสะกิดใจผมมาโดยตลอด หลังจากนั้นมาไม่นานเธอก็ตัดสินใจบอกเลิกผมอีกครั้งแต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ให้ผมตัดสินใจรั้งเธอไว้อีกครั้ง จนมาถึงวันที่เรานัดเจอกันวันที่ความสงสัยที่คอยกวนใจผมจะได้หายไป แต่ถ้าเธอไม่มาหรือบอกเลิกผมอีกก็แสดงว่ามีความเป็นไปได้ที่สูงมากที่เธอจะเป็นตัวปลอม ซึ่งพอถึงวันนั้นเธอกลับบอกเลิกผมอีกครั้ง ครั้งนี้ผมยอมรับว่าความรู้สึกผมมันแตกสลายไม่มีชิ้นดี และผมก็ร็ตัวเองดีว่าผมนั้นเปลี่ยนไป แต่ว่ามินก็ได้โทรมาง้อผม สำหรับผมในตอนนี้ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นของปลอมแต่ว่าความรักที่เรามีให้กันนั้นเป็นของจริง ถึงแม้ว่าที่ขะขี้งอลและอารมณ์ขึ้นๆลงๆแต่ผมก็ง้อเธอด้วยความเต็มใจ จะตัวจริงหรือปลอมสำหรับผมตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันไม่เกี่ยวหรอก เพราะผมรักที่เธอเป็นเธอ ไม่ใช่ว่าเธอเป็นใคร คำตอบที่ผมจะมีให้เธอมีเพียงแค่คำคำเดียว ผมรักคุณ
จบ