ทำงานที่นี้มา 9 เดือนแล้วค่ะ เป็นที่ทำงานแรกหลังจบเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นหางานยากอยู่ค่ะ ไม่มีที่ไหนเรียกสัมภาษณ์เลย  ที่นี้เป็นที่แรก สัมภาษณ์แล้วได้เลย เลยดีใจมากๆๆ ด้วยความที่ว่างงานเกือบ 3 เดือน อยู่บ้านต้องขอพ่อแม่กิน มันเลยกดดันมากๆ เพราะที่บ้านก็อยู่ในระดับพอมี พอใช้ ค่อนข้างไปทางจน เรียนจบมาแบบอดๆอยากๆเลยค่ะ พอได้ที่แรก ก็เลยดีใจเกินไป จนลืมดูสภาพแวดล้อมรอบๆที่ทำงาน คือมันแย่สำหรับมาก เราเป็นมุสลิมต้องการกินอาหารฮาลาล แต่ที่นี้ไม่มีให้เราเลย แต่พอทำเป็นเลยทำมากินเองตอนเที่ยง ขี้เกียจ ก็ซื้อเซเว่น มาม่าบ้าง  หัวหน้าที่ทุกคนต่างพูด ว่าคนก่อนอยู่ไม่ได้เพราะเขา แต่เราก็คิดว่าปรับตัวได้ และสภาพสังคมในบริษัทที่อยู่เป็นครอบครัว ตอนแรกคิดว่าเป็นข้อดีแต่จริงๆบ้างทีก็ยากที่จะเข้าไปแทรก แต่ที่หนักสุดตอนนี้ จนคิดว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ คือ บริษัทขาดสภาพคล่อง ลดวันทำงานและไม่จ่ายตังในวันนั้น เดือนหนึ่ง 4-5 วัน ทั้งๆที่เป็นรายเดือน เราเข้าใจดี บริษัทไม่มีออเดอร์ จะเอาเงินที่ไหนมาจ่าย แต่นี้ก็ผ่านมา 3-4เดือนแล้ว ยังไม่มีทีท่าจะกลับมาเหมือนเดิมเลย  แต่พอจะลาออกก็คิดมากต่างๆนาๆ ทำงานยังไม่ครอบปีเลย จะลาออกแล้ว จะโดนหาว่าไม่อดทนไหม  จะดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม พอบริษัทลำบากก็จะหนีไป ทั้งๆที่เขาอุตสาหให้โอกาสรับเราเข้าทำงาน
หรือเราคิดมากไปนะ