ฉันอยากจะระบายออกมาเป็นข้อความเผื่อว่าฉันจะรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง.......
เรื่องระหว่างฉันกับอดีตคนรักของฉันเคยเป็นความรักที่สวยงาม รักใสๆ มีทะเลาะกันบ้างแบบคู่รักทั่วไป  แต่แล้วความรักของเราก็ได้พังลงไป
- มันมีหลายสาเหตุที่ทำให้เราต้องเลิกกัน ทั้งเกิดจากตัวเราเอง จากเขา หรือแม้กระทั่งจากทางครอบครัว 
จริงๆแล้วทางครอบครัวยังไม่ให้คบกันแต่เราดื้อที่จะคบกัน 
ส่วนเหตุที่เกิจากเราคือ เราเป็นคนที่แบบเวลามีแฟนจะชอบงี่เง่าเอาแต่ใจ ขี้งอน จนลืมตัว เราเป็นแค่กับแฟนนะคะนิสัยประมาณนี้
(เราว่าเราคงเป็นผญ.ที่ดีให้เขาไม่ได้)
เหตุที่เกิดจากเขา(ความคิดส่วนตัวจากทางเราเองนะคะ) แรกๆเขาบอกไม่เป็นไรกับความงี่เง่าของเรา พอหลังๆมาเวลาเราทะเลาะกันเขาชอบปล่อยให้ข้ามวันข้ามคืน โดยการที่เขาเอ่ยขึ้นมาว่า....เรามีอะไรทำไมไม่บอกมาตรงๆ จะให้เลื่อนหาทำไมว่าเป็นอะไร ก็คือเราบอกเขาไปแล้วนะคะว่าเวลาเรานอยเราจะโกรธแบบไม่บอกตรงๆจะบอกอ้อมๆมันเป็นอัตโนมัติเลยอะเราบังคับไม่ได้ ผญ.หลายๆคนอาจเป็นแบบเราไหมนะ เดาๆเอานะคะ นี่แหละค่ะที่พอเราไม่บอกตรงๆก็ทะเลาะกันจนถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกันไปนอนสุดท้ายก็มีแต่เราที่นอนไม่หลับเพราะนอยเขาอยู่ ส่วนเขาก็รอง้อพรุ่งนี้ รึบางครั้งเขาปล่อยข้ามคืนเช้ามายังเปลี่ยนเรื่องอื่นคุยได้ เรานี่แบบงงๆเลยอ่าาา
ปล.เราห่างกัน2ปี...ตอนนี้เราเข้ามหาลัยแล้วหรือว่าคู่เราแพ้ความห่างไกลกันแน่นะ 🧐

---