ตอนนี้เราคบกับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เราเคยคบกันและเลิกกันไปเมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว
ตอนนั้นเราทั้งสองคนยังเด็ก เรางี่เง่าแล้วเขาก็ทิ้งเราไปหาแฟนเก่า จากนั้นก็เป็นเพื่อนกันเรื่อยมา
จนเมื่อประมาณ 5-6 เดือนที่แล้ว เขาก็มาบอกว่า เขาจีบเรา เขารู้สึกผิดที่ทำกับเรา
ตอนนั้นเราก็ไม่คิดหรอกค่ะ ว่าเราจะกลับไปหาเขา เพราะเขาเคยทิ้งเราไป
ตอนจีบเราใหม่ๆ เขาก็พูดว่าเขาอยากให้เราลองดู เขาจะไม่ทิ้งเราไปไหน เขารักเรา
ให้ความสำคัญกับเรามากๆเลย เราหายไปแปปเดียวก็จะถามเราตลอดว่าหายไปไหน ทำอะไร
เขาบอกว่าเมื่อก่อนกับเดี๋ยวนี้มันต่างกัน เขาโตขึ้นแล้ว สุดท้ายเราก็เลยใจอ่อน ลองคบดู
เราเคยบอกกับเขาว่า สัญญากับเรานะ ว่าถ้าเรางี่เง่าก็เข้าใจเราหน่อย ว่ามันก็เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ
ผู้หญิงเป็นกันทุกคน แต่ของเราอาจจะเป็นน้อยกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ เพราะเราไม่ชอบทะเลาะ
เขาก็ตอบตกลงและพยายามที่จะเข้าใจ และจะไม่ปล่อยหรือยอมให้เราไปไหน เพราะเขาจริงใจกับเรา
จนมาวันหนึ่ง เหมือนเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ เพราะเราเป็นคนขี้น้อยใจ แต่ไม่ค่อยพูด
ทะเลาะกันบางทีเราก็บอกเลิกบ้าง บอกให้ห่างๆกันบ้าง แต่เราก็ทำไม่ได้สักครั้ง
จนเมื่อเร็วๆนี้ จะวันเกิดเรา แต่เขาก็ติดอยู่กับเพื่อนจนดึก เรามีเรียนต้องเรียนแต่เช้า
เราก็เลยพูดประชดไปว่าก็ไม่เป็นไรหรอก อยู่แบบนี้ไปเถอะ มีความสุขไปเถอะ
ที่เราพูดไปแบบนั้น เพราะมันจะวันเกิดเราแท้ๆ รู้ทั้งรู้ว่าเราต้องเรียนเช้า แต่กลับไม่ใส่ใจ
พอเราพูดไปแบบนั้น เราก็เลยบอกว่าให้ห่างกันไปสัก 3 วัน ก็ได้ เขาก็ตอบตกลง
แล้ววันเกิดเราเขาก็หายไปเลย ไม่แม้แต่โทรมา หรือส่ง sms
จนเราต้องโทรไปเคลียเอง เราก็เคลียกันเรื่องต่างๆที่เราทำผิด และเขาก็ผิด
เราเคลียกันว่า อยากให้เราพูดตรงๆ ว่าเป็นอะไร งอนอะไร เราก็ตกลงค่ะ ว่าเราจะทำ
เขาก็บอกว่า เขาจะคุยกับเราช่วงเวลาไหนให้ชัดเจน เราจะได้ตื่นไปเรียนทัน
แต่สิ่งที่เราติดใจ คือเรื่องวันเกิดเราที่หายไปเลย
เราก็ทำอย่างที่เขาบอก คือบอกตรงๆว่าเรานอยและรู้สึกแย่กับเรื่องนี้
เราก็บอกว่าอย่างน้อยถ้ามีสามัญสำนึกบ้าง ก็น่าจะส่ง sms มาบ้าง
เขาก็เงียบ และกลับบอกมาว่า เรื่องเก่าๆอย่าเอาไปติดใจ คิดทำไม คิดไปก็ไม่มีความสุข
เราก็ไม่อยากคิดหรอกค่ะ แต่มันห้ามไม่ได้ มันเหมือนกับว่า นั่นวันเกิดเรานะ
แต่ทำไมหายไปแบบนี้ ไหนตอนคบกันจะให้ความสำคัญกับเรามากไง
เขาก็มาพูดว่า เขานี่มันแย่นะ ถ้าเราทนไม่ไหวก็ให้บอก เขาพร้อมจะปล่อยเราไป
ให้เราไปเจอคนที่พร้อมจะดูแลเราได้ดีกว่าเขา
นี่ล่ะค่ะคือสิ่งที่ทำให้เรานั่งคิด ว่าสุดท้าย เขาก็ลืมไปแล้วว่าเขาเคยพูดอะไรกับเราไว้บ้าง
เขาพูดเหมือนถ้าเราจะไปก็ไป ไม่มีค่าพอ และไม่มีคิดที่จะปรับปรุงตัวเอง
แม้แต่ขอโทษสักคำก็ไม่มี พอเราเลือกที่จะพูดตรงๆ ว่าเราโกรธ เรางอน
เขากลับมาพูดแบบนี้ เรารู้สึกแย่จริงๆ เรารู้ว่าเราทำอะไรผิด และพร้อมจะแก้ไขตัวเอง
เราโกรธเขา เรื่องนี้ ถ้าอยากให้มันจบด้วยดี ผ่อนหนักเป็นเบา อย่างน้อยก็น่าจะขอโทษ
แต่เขาก็พูดเหมือนโกรธเรากลับ แทนที่จะปรับปรุงตัว แต่กลับให้เราลืมมันไปสะ
แล้วมาพูดเหมือนทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน เลิกๆไปสะ เรามีค่าแค่นั้นหรอคะ ??
สิ่งที่เราแคร์คือต่อจากนี้ไป ว่าถ้าต่อไปนี้เขาทำผิดอะไร เขาจะไม่ยอมรับผิดหรือไง ?
คำพูดวันนั้นที่เคยพูดให้ความสำคัญกับเรา เขากลับลืมไปหมดแล้วว่าพูดอะไรไว้
เราควรจะทำยังไงดีคะ? กับรักครั้งนี้ เราผิดเรารู้ เราพร้อมแก้
แต่เขาผิดอะไร เขายังไม่รู้ตัวเองเลย ..
ความรักเปลี่ยนไปแบบนี้ เราควรทำยังไงดีคะ ? เหนื่อยจริงๆ
ตอนนั้นเราทั้งสองคนยังเด็ก เรางี่เง่าแล้วเขาก็ทิ้งเราไปหาแฟนเก่า จากนั้นก็เป็นเพื่อนกันเรื่อยมา
จนเมื่อประมาณ 5-6 เดือนที่แล้ว เขาก็มาบอกว่า เขาจีบเรา เขารู้สึกผิดที่ทำกับเรา
ตอนนั้นเราก็ไม่คิดหรอกค่ะ ว่าเราจะกลับไปหาเขา เพราะเขาเคยทิ้งเราไป
ตอนจีบเราใหม่ๆ เขาก็พูดว่าเขาอยากให้เราลองดู เขาจะไม่ทิ้งเราไปไหน เขารักเรา
ให้ความสำคัญกับเรามากๆเลย เราหายไปแปปเดียวก็จะถามเราตลอดว่าหายไปไหน ทำอะไร
เขาบอกว่าเมื่อก่อนกับเดี๋ยวนี้มันต่างกัน เขาโตขึ้นแล้ว สุดท้ายเราก็เลยใจอ่อน ลองคบดู
เราเคยบอกกับเขาว่า สัญญากับเรานะ ว่าถ้าเรางี่เง่าก็เข้าใจเราหน่อย ว่ามันก็เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ
ผู้หญิงเป็นกันทุกคน แต่ของเราอาจจะเป็นน้อยกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ เพราะเราไม่ชอบทะเลาะ
เขาก็ตอบตกลงและพยายามที่จะเข้าใจ และจะไม่ปล่อยหรือยอมให้เราไปไหน เพราะเขาจริงใจกับเรา
จนมาวันหนึ่ง เหมือนเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องเล็กๆ เพราะเราเป็นคนขี้น้อยใจ แต่ไม่ค่อยพูด
ทะเลาะกันบางทีเราก็บอกเลิกบ้าง บอกให้ห่างๆกันบ้าง แต่เราก็ทำไม่ได้สักครั้ง
จนเมื่อเร็วๆนี้ จะวันเกิดเรา แต่เขาก็ติดอยู่กับเพื่อนจนดึก เรามีเรียนต้องเรียนแต่เช้า
เราก็เลยพูดประชดไปว่าก็ไม่เป็นไรหรอก อยู่แบบนี้ไปเถอะ มีความสุขไปเถอะ
ที่เราพูดไปแบบนั้น เพราะมันจะวันเกิดเราแท้ๆ รู้ทั้งรู้ว่าเราต้องเรียนเช้า แต่กลับไม่ใส่ใจ
พอเราพูดไปแบบนั้น เราก็เลยบอกว่าให้ห่างกันไปสัก 3 วัน ก็ได้ เขาก็ตอบตกลง
แล้ววันเกิดเราเขาก็หายไปเลย ไม่แม้แต่โทรมา หรือส่ง sms
จนเราต้องโทรไปเคลียเอง เราก็เคลียกันเรื่องต่างๆที่เราทำผิด และเขาก็ผิด
เราเคลียกันว่า อยากให้เราพูดตรงๆ ว่าเป็นอะไร งอนอะไร เราก็ตกลงค่ะ ว่าเราจะทำ
เขาก็บอกว่า เขาจะคุยกับเราช่วงเวลาไหนให้ชัดเจน เราจะได้ตื่นไปเรียนทัน
แต่สิ่งที่เราติดใจ คือเรื่องวันเกิดเราที่หายไปเลย
เราก็ทำอย่างที่เขาบอก คือบอกตรงๆว่าเรานอยและรู้สึกแย่กับเรื่องนี้
เราก็บอกว่าอย่างน้อยถ้ามีสามัญสำนึกบ้าง ก็น่าจะส่ง sms มาบ้าง
เขาก็เงียบ และกลับบอกมาว่า เรื่องเก่าๆอย่าเอาไปติดใจ คิดทำไม คิดไปก็ไม่มีความสุข
เราก็ไม่อยากคิดหรอกค่ะ แต่มันห้ามไม่ได้ มันเหมือนกับว่า นั่นวันเกิดเรานะ
แต่ทำไมหายไปแบบนี้ ไหนตอนคบกันจะให้ความสำคัญกับเรามากไง
เขาก็มาพูดว่า เขานี่มันแย่นะ ถ้าเราทนไม่ไหวก็ให้บอก เขาพร้อมจะปล่อยเราไป
ให้เราไปเจอคนที่พร้อมจะดูแลเราได้ดีกว่าเขา
นี่ล่ะค่ะคือสิ่งที่ทำให้เรานั่งคิด ว่าสุดท้าย เขาก็ลืมไปแล้วว่าเขาเคยพูดอะไรกับเราไว้บ้าง
เขาพูดเหมือนถ้าเราจะไปก็ไป ไม่มีค่าพอ และไม่มีคิดที่จะปรับปรุงตัวเอง
แม้แต่ขอโทษสักคำก็ไม่มี พอเราเลือกที่จะพูดตรงๆ ว่าเราโกรธ เรางอน
เขากลับมาพูดแบบนี้ เรารู้สึกแย่จริงๆ เรารู้ว่าเราทำอะไรผิด และพร้อมจะแก้ไขตัวเอง
เราโกรธเขา เรื่องนี้ ถ้าอยากให้มันจบด้วยดี ผ่อนหนักเป็นเบา อย่างน้อยก็น่าจะขอโทษ
แต่เขาก็พูดเหมือนโกรธเรากลับ แทนที่จะปรับปรุงตัว แต่กลับให้เราลืมมันไปสะ
แล้วมาพูดเหมือนทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน เลิกๆไปสะ เรามีค่าแค่นั้นหรอคะ ??
สิ่งที่เราแคร์คือต่อจากนี้ไป ว่าถ้าต่อไปนี้เขาทำผิดอะไร เขาจะไม่ยอมรับผิดหรือไง ?
คำพูดวันนั้นที่เคยพูดให้ความสำคัญกับเรา เขากลับลืมไปหมดแล้วว่าพูดอะไรไว้
เราควรจะทำยังไงดีคะ? กับรักครั้งนี้ เราผิดเรารู้ เราพร้อมแก้
แต่เขาผิดอะไร เขายังไม่รู้ตัวเองเลย ..