เป็นความเงียบที่ดังที่สุดเลยค่ะตอนนี้ กระวนกระวายใจกำลังบังคับตัวเองให้พักผ่อนและหยุดคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น 

รู้จักใครคนนึงอายุเท่ากันค่ะพูดคุยกันประมาณ 4 เดือนเลยตัดสินใจนัดเจอได้ใกล้ชิดกันอาทิตย์นึง ไปเที่ยวไปทานข้าวทำนั่นทำนี่ด้วยกันตลอดสัปดาห์ค่ะ 
โดยมีเพื่อนเขามาทุกครั้ง ได้เจอกันแบบ 2 ต่อ2 แค่ทานข้าวด้วยกันมื้อเดียวนอกนั้นเพื่อนเขาอยู่ด้วยตลอดค่ะ
ตอนขับรถเขาขอจับมือ ขอกอดแถมเป็นคนขี้อ้อนมากๆ ทำให้เราหวั่นไหวใจเต้นตลอดเลยค่ะ แต่ไม่ได้ลงเอยเรือง SEX นะคะ เพราะบอกเขาไปว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงรักสนุกทำแบบนั้นไม่ได้ 
เวลาโทรหากันก็จะขี้อ้อนมากๆ บอกอยากกอดตลอดเลย  เราเลยเผลอใจรักเขาเข้าเเล้วค่ะ 

แต่ตอนนี้เขาหายเงียบไปแล้ว โทรไปหาเขาก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน เขาก็ไม่โทรมาแล้ว
รู้สึกเสียใจและก็เจ็บปวดมากค่ะ แต่ไม่แปลกใจที่เขาจะทำแบบนั้น เพราะตัวเราให้ในสิ่งที่เขาต้องการไม่ได้ และเขาก็อดทนรอไม่ได้เช่นกัน
แต่ก็เคารพการตัดสินใจที่หายไปของเขา
แย่จังเผลอไปหวั่นไหวกับเขาอุตส่าห์ปิดกั้นตัวเองมาต้ังหลายปี  T__T

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายค่ะ