เกริ่นก่อน เราอายุ 31ปี อาศัยอยู่หัวเมืองใหญ่ทางภาคเหนือ หน้าตาพอไปวัดไปวา เราโสดมาแล้วประมาณ 3 ปี เป็นอุบัติเหตุทางความรัก ที่เรารู้สึกเข็ดหลาบ จนไม่กล้าจะจริงจังกับใคร
ในระหว่างทาง 3 ปีที่ผ่านมานั้น เราก็มีคนที่ดูๆกันไว้บ้าง แต่ไม่ถึงขั้นแฟน เพราะเราตกลงกันแต่แรกว่าเราคุยกันแค่แก้เหงา เพราะเรา2คนต่างกันมากไป ทั้งนิสัย และความคิด แต่บางทีก้มีเผลอใจให้กันบ้าง จนช่วงเวลาหนึ่งเมื่อถึงเวลาอันสมควรเราก็ตัดใจแยกย้ายออกจากกันไป
ด้วยตัวเราเอง ทำงานที่เดิมมาตลอดตั้งแต่จบมาจนปัจจุบันไม่เคยเปลี่ยนงาน และอัตราการเข้า-ออก ของคนที่ทำงานก็น้อยมากๆ ส่วนมากที่อยู่ในที่ทำงานก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว ชีวิตประจำวันเราแทบมีโอกาสหาแฟนน้อยมากๆ เพราะเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยเที่ยว ไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่ค่อยออกบ้าน กลับจากที่ทำงานก็กลับบ้านพักผ่อน ทำงานอดิเรกปลูกต้นไม้ ไปออกกำลังกายบ้าง พาน้องหมาไปเดินเล่นบ้าง เสาร์-อาทิตย์ก็พักผ่อน จัดการเตรียมตัวเพื่อไปทำงานต่อ ชีวิตเราค่อนข้างจะราบเรียบ ไม่หวือหวา ไม่น่าค้นหา ใช้ชีวิตง่ายๆ ประหยัด กินข้าวแกง ข้าวข้างทาง ชีวิตแต่ละสัปดาห์ของเราก็จะวนลูปอยู่แบบนี้
จนปัจจุบันตอนนี้ เพื่อนๆรอบข้างเริ่มหายจากชีวิตไป เริ่มแต่งงานมีลูกกันแล้ว ผมรู้สึก ว่าผมอยากมีครอบครัวจริงจังแล้ว ผมพร้อมแล้ว พ่อ-แม่ผมก็อยากให้ผมมีครอบครัว อยากมีครอบครัวที่น่ารักๆ อบอุ่นๆ อยู่บ้านกินข้าว พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก แชร์สาระทุกข์สุกดิบของกันและกันในแต่ละวันที่พบเจอมา แต่ประเด็นคือ เรารู้สึกว่าคนวัยนี้เริ่มหาแฟนที่จะคบจริงจังยากจริงๆ เราเป็นคนจีบหญิงไม่เป็น ไม่กล้าทักใครก่อน เห็นคนน่ารักก็ได้แต่แอบยิ้มในใจ และเดินผ่านไป แล้วแบบนี้เราจะต้องเริ่มจากจุดไหน ที่อยากมีคู่ชีวิตที่มีรูปแบบชีวิต นิสัยใจคอ และความชอบใกล้เคียงกัน คนประเภทนี้ เค้าหาได้จากที่ไหนเหรอครับ
หรือว่าใครที่เชื่อเรื่องพรหมลิขิต มาแชร์ประสบการณ์ เป็นวิทยาทานหน่อยได้ไหมครับ ว่าเจอกับคู่ปัจจุบันได้อย่างไร
วัยทำงาน 30 ต้นๆ ชีวิตเรียบๆง่ายๆ เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน หาแฟนจากที่ไหนกันครับ พรหมลิขิตจะช่วยให้เราเจอกันได้ไหม
ในระหว่างทาง 3 ปีที่ผ่านมานั้น เราก็มีคนที่ดูๆกันไว้บ้าง แต่ไม่ถึงขั้นแฟน เพราะเราตกลงกันแต่แรกว่าเราคุยกันแค่แก้เหงา เพราะเรา2คนต่างกันมากไป ทั้งนิสัย และความคิด แต่บางทีก้มีเผลอใจให้กันบ้าง จนช่วงเวลาหนึ่งเมื่อถึงเวลาอันสมควรเราก็ตัดใจแยกย้ายออกจากกันไป
ด้วยตัวเราเอง ทำงานที่เดิมมาตลอดตั้งแต่จบมาจนปัจจุบันไม่เคยเปลี่ยนงาน และอัตราการเข้า-ออก ของคนที่ทำงานก็น้อยมากๆ ส่วนมากที่อยู่ในที่ทำงานก็มีครอบครัวกันหมดแล้ว ชีวิตประจำวันเราแทบมีโอกาสหาแฟนน้อยมากๆ เพราะเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยเที่ยว ไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่ค่อยออกบ้าน กลับจากที่ทำงานก็กลับบ้านพักผ่อน ทำงานอดิเรกปลูกต้นไม้ ไปออกกำลังกายบ้าง พาน้องหมาไปเดินเล่นบ้าง เสาร์-อาทิตย์ก็พักผ่อน จัดการเตรียมตัวเพื่อไปทำงานต่อ ชีวิตเราค่อนข้างจะราบเรียบ ไม่หวือหวา ไม่น่าค้นหา ใช้ชีวิตง่ายๆ ประหยัด กินข้าวแกง ข้าวข้างทาง ชีวิตแต่ละสัปดาห์ของเราก็จะวนลูปอยู่แบบนี้
จนปัจจุบันตอนนี้ เพื่อนๆรอบข้างเริ่มหายจากชีวิตไป เริ่มแต่งงานมีลูกกันแล้ว ผมรู้สึก ว่าผมอยากมีครอบครัวจริงจังแล้ว ผมพร้อมแล้ว พ่อ-แม่ผมก็อยากให้ผมมีครอบครัว อยากมีครอบครัวที่น่ารักๆ อบอุ่นๆ อยู่บ้านกินข้าว พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก แชร์สาระทุกข์สุกดิบของกันและกันในแต่ละวันที่พบเจอมา แต่ประเด็นคือ เรารู้สึกว่าคนวัยนี้เริ่มหาแฟนที่จะคบจริงจังยากจริงๆ เราเป็นคนจีบหญิงไม่เป็น ไม่กล้าทักใครก่อน เห็นคนน่ารักก็ได้แต่แอบยิ้มในใจ และเดินผ่านไป แล้วแบบนี้เราจะต้องเริ่มจากจุดไหน ที่อยากมีคู่ชีวิตที่มีรูปแบบชีวิต นิสัยใจคอ และความชอบใกล้เคียงกัน คนประเภทนี้ เค้าหาได้จากที่ไหนเหรอครับ
หรือว่าใครที่เชื่อเรื่องพรหมลิขิต มาแชร์ประสบการณ์ เป็นวิทยาทานหน่อยได้ไหมครับ ว่าเจอกับคู่ปัจจุบันได้อย่างไร