เรา อายุ29ค่ะ เรามีแฟนเด็กกว่า4ปี คือแฟนอายุ24 เรายุกับแฟนมา4ปีค่ะมีลูกด้วยกัน2คน ระหว่างที่เรายกับแฟนคนนี้มาตอนแรกๆแฟนก็ไม่ให้ทำงานค่ะยุบ้านเลี้ยงลูก แต่แฟนดีอย่างคือจ่ายค่าบ้านทุกอย่าง แต่มีอย่างนึงที่เราทนมาตลอดคือเราเลี้ยงลูกคนเดียวไม่มีใครช่วยแม้แต่แฟนก็ไม่ช่วยค่ะ แล้วอีกอย่างคือต้องหาข้าวให้แฟนกิน บ้างครั้งต้องยกข้าวขึ้นมาให้ถึงบนห้องเดินขึ้นเดินลงไปหยิบน้ำบ้างเอานู้นเอานี้บ้างคือใช้ทุกอย่างเสื้อผ้าก็ต้องเตรียมให้ถุงเท้า กางเกง กางเกงใน แทบทุกอย่าง บ้างครั้งเหนื่อยมากเลยค่ะเลี้ยงลูก2คนจนลูกหลับ พอลูกหลับเสร็จก็ต้องหาข้าวให้แฟนกิน ถ้าเค้าใช้แล้วเราไม่ทำให้คือเค้าก็จะงอลไม่พูดด้วยไปเลยค่ะ ตั้งแต่เราคบกับเค้ามาคือต้องเลิกคบเพื่อนไปเลยค่ะจะออกไปใหนกับเพื่อนคือไม่ได้เลยขอทีไรจะต้องทะเลาะกันตลอด แฟนเปนคนเอาแต่ใจตัวเองมาก บ้างอย่างตามใจก็คือดีเลย แต่นะตอนนี้อึดอัดมากค่ะ ช่วงนี้แฟนออกไปหาเพื่อนบ่อย บอกว่าไปช่วยเพื่อนซ่อมรถต้องหาตังมาจ่ายค่าบ้านเพิ่ม แต่ตอนนี้เราทำงานแล้วนะค่ะเข้าบ่ายโมง เลิก3ทุ่ม ส่วนลูกก็ฝากให้แม่ดูค่ะ แม่กับพ่อยุบ้านเดียวกับเรา ถ้าช่วงนี้แฟนเข้างานกะเช้า ก็เข้า6โมงเลิกบ่าย3ค่ะ กับมาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ออกไปข้างนอก กับอีกทีก็พอๆกับเราไปทำงานเลยค่ะ3-4ทุ่ม ตั้งแต่ยุด้วยกันมาถ้าไม่มีธุระอะไรจิงๆคือจะไม่เคยโทรหาเราเลยค่ะมีแค่เราคนเดียวที่ค่อยโทรตาม โทรหาตลอด อยากจะถามความคิดเห็นค่ะ ว่าเราควรจะทนต่อไปเลื่อยๆหรือพอแค่นี้ดีค่ะแต่ก็ต้องลำบากเพราะเราทำงานรายวันถ้าเลิกไปก็คงต้องหาบ้านเช่าใหม่หาเงินจ่ายค่าบ้านค่าลูกเองทุกอย่าง ตั้งแต่ยุกับเค้ามานอนก่อนก็ไม่ได้ต้องนอนที่หลังตลอดถ้าวันใหนเหนื่อยจะหลับก่อทุกวันนก็งอล เราจึงทำงานประจำไม่ได้เพราะต้องเลี้ยงลูกด้วยบ้างวันกว่าจะนอนก็ตี2-3ทุกวันเราเราเลยไม่สบายยุบ่อยๆ เคยจะเลิกเค้าก็ทวงหมดทุกอย่างทั้งเงินทั้งทองที่เอาไปจำนำทั้งโทรสับคือต้องหามาคืนทุกอย่าง อืม อีกอย่างนึงคือเราจดทะเบียนสมรสด้วยค่ะเพราะเค้าบังคับกลัวเรากับไปหาคนเก่าเราเลยต้องจดค่ะ ขอความคิดเหนหน่อยนะค่ะว่าเราควรทำยังไงดี ถึงเลิกก็เสียใจเพราะรัก แต่ยุไปก็เหนื่อยใจและอึดอัดใจมากค่ะ ไม่เปนตัวของตัวเองและไม่มีความสุขเลย ขอคำแนะนำหน่อยนะค่ะ😢😢😢😢