ผมจะถามคนที่เป็นหัวหน้าคนว่าถ้าเจอลูกน้องที่ขี้ฟ้อง เอะอะฟ้อง เอะอะฟ้อง คุณจะรู้สึกอย่างไร (หมายถึงว่า ลูกน้องเอาเพื่อนร่วมงานมาฟ้องคุณนะ) เช่น ฟ้องเกี่ยวกับงานในหน้าที่ ทำงานพลาดบ่อย มาสาย แอบแว๊บไปทำนั่นนี่ หรือแอบไปกินข้าวก่อน และอื่น ๆ
ผมจะถามว่า คุณรู้สึกดีไหมกับการที่ลูกน้องคนหนึ่งมีอะไรก็มารายงานให้คุณทราบตลอด ทั้งที่คุณก็ไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรเขา คุณจะคิดแค่ว่าดีนะที่มีคนมารายงาน ไม่งั้นคงไม่ทราบหรอกว่าลูกน้องคนอื่น ๆ ทำงานพลาดตรงไหนบ้าง แอบแว๊บไปกินข้าว เป็นต้น แบบนี้ไหม?
หรือคุณจะคิดอีกมุมบ้างไหมว่า ทำไมลูกน้องคนนี้ถึงขยันมาฟ้องจัง ทั้งที่ก็ไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรเขาเลย หรือว่าบรรดาลูกน้องมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า เพราะคนเราปกติถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็ไม่น่าเอาใครไปฟ้องหัวหน้า คุณจะคิดถึงมุมนี้บ้างไหม หรือคุณไม่สนใจ ขอแค่งานเรียบร้อยก็พอ ใครจะฟ้องอะไรก็ช่าง เพราะมันคือความจริง?
ถามคนเป็นหัวหน้าคน เจอลูกน้องขี้ฟ้อง คุณจะรู้สึกอย่างไร
ผมจะถามว่า คุณรู้สึกดีไหมกับการที่ลูกน้องคนหนึ่งมีอะไรก็มารายงานให้คุณทราบตลอด ทั้งที่คุณก็ไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรเขา คุณจะคิดแค่ว่าดีนะที่มีคนมารายงาน ไม่งั้นคงไม่ทราบหรอกว่าลูกน้องคนอื่น ๆ ทำงานพลาดตรงไหนบ้าง แอบแว๊บไปกินข้าว เป็นต้น แบบนี้ไหม?
หรือคุณจะคิดอีกมุมบ้างไหมว่า ทำไมลูกน้องคนนี้ถึงขยันมาฟ้องจัง ทั้งที่ก็ไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรเขาเลย หรือว่าบรรดาลูกน้องมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า เพราะคนเราปกติถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็ไม่น่าเอาใครไปฟ้องหัวหน้า คุณจะคิดถึงมุมนี้บ้างไหม หรือคุณไม่สนใจ ขอแค่งานเรียบร้อยก็พอ ใครจะฟ้องอะไรก็ช่าง เพราะมันคือความจริง?