เมื่อวันที่ 26 ก.ค. 63 เราและครอบครัว เดินทางด้วยรถส่วนตัวต้นทางจังหวัดปจ. ปลายทางจ.นครศรีธรรมราช (วัดเจดีย์ ไอไข่)
ระหว่างทางเราก็ใช้ GPS เป็นตัวหลักในการเดินทาง เนื่องจากเราไปครั้งแรก ตลอดทางนั้น มีฝนตกหนักถึงหนักมากแทบจะตลอดทางก็ว่าได้ แต่เราก็ขับช้าๆ ขับบ้างจอดบ้าง ขับไปเรื่อยๆจนเข้าเขตนครฯ GPS ก็นำทางเราไปทางหนึ่ง ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันผิดจากเส้นทางปกติ ขับไปเรื่อยๆ ทางทั้งมืด ทั้งเปลี่ยว เราก็คิดว่า คงไม่มีอะไร เพราะ GPS ก็ยังขยับตามเส้นทางอยู่ปกติ เราวิ่งไปเกือบๆ 50 โล คนที่นั่งบนรถ ก็พูดขึ้นมา ทำไมทางมันเปลี่ยวแบบนี้ คนที่เคยๆมา เขาก็ไม่ได้บอกว่าทางลำบาก เราก็ยังไม่เอะใจอะไร ยังตาม GPS ไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นอีกไม่นาน แค่แปปเดียวจริงๆ ระยะทางหลังจากที่พูดจบประมาณ 100 เมตร เราเจอทางลูงรัง แม่พูดขึ้นมาว่า ทางเหมือนทางเกวียนเลย แม่พูดจบปั๊ป แฟนเบรครถแบบหัวเกือบทิ่ม เพราะข้างหน้าที่มองไปเห็นคือน้ำ น้ำที่ไหลเชี่ยว และแรงมาก คือระดับที่ว่า ถ้ารถตกไป คงพัดหายไปกับสายน้ำ แล้วบวกว่าเป็นเวลากลางคืน เราทุกคนบนรถ ตั้งสติ แฟนค่อยๆถอยออกมาจากน้ำ เพราะกลัวว่าน้ำจะขึ้น บวกกับพื้นดินตรงนั้น มันก็นิ่ม และมืดมากก ไม่มีบ้านคนเลย
ที่สำคัญเลย พอเราถอยรถมาได้แล้ว ดู GPS สรุปคือ สัญญาณตัดไปนานมากแล้ว (แต่ที่สงใสทำไม GPS ยังวิ่งตามทางปกติ ทั้งๆที่ไม่มีสัญญาณเลย) แต่เราและครอบครัวก็ปลอดภัย ออกมาจากน้ำ และทางที่หลงได้
#เรื่องนี้ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร
#เรื่องนี้คงต้องโทษตัวเองที่ไม่ศึกษาเส้นทางก่อนเดินทาง
#จำฝังใจกับทริปเดินทางโดยตามGPS
#ทริปนครพาลงน้ำ
#ทริปนครศรีอดหลับอดนอน
#ทริปนี้พาแม่เที่ยว
#ทริปนี้ปลอดภัยกับบ้าน
หลงทางเกือบตกน้ำ เพราะ GPS
ระหว่างทางเราก็ใช้ GPS เป็นตัวหลักในการเดินทาง เนื่องจากเราไปครั้งแรก ตลอดทางนั้น มีฝนตกหนักถึงหนักมากแทบจะตลอดทางก็ว่าได้ แต่เราก็ขับช้าๆ ขับบ้างจอดบ้าง ขับไปเรื่อยๆจนเข้าเขตนครฯ GPS ก็นำทางเราไปทางหนึ่ง ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันผิดจากเส้นทางปกติ ขับไปเรื่อยๆ ทางทั้งมืด ทั้งเปลี่ยว เราก็คิดว่า คงไม่มีอะไร เพราะ GPS ก็ยังขยับตามเส้นทางอยู่ปกติ เราวิ่งไปเกือบๆ 50 โล คนที่นั่งบนรถ ก็พูดขึ้นมา ทำไมทางมันเปลี่ยวแบบนี้ คนที่เคยๆมา เขาก็ไม่ได้บอกว่าทางลำบาก เราก็ยังไม่เอะใจอะไร ยังตาม GPS ไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นอีกไม่นาน แค่แปปเดียวจริงๆ ระยะทางหลังจากที่พูดจบประมาณ 100 เมตร เราเจอทางลูงรัง แม่พูดขึ้นมาว่า ทางเหมือนทางเกวียนเลย แม่พูดจบปั๊ป แฟนเบรครถแบบหัวเกือบทิ่ม เพราะข้างหน้าที่มองไปเห็นคือน้ำ น้ำที่ไหลเชี่ยว และแรงมาก คือระดับที่ว่า ถ้ารถตกไป คงพัดหายไปกับสายน้ำ แล้วบวกว่าเป็นเวลากลางคืน เราทุกคนบนรถ ตั้งสติ แฟนค่อยๆถอยออกมาจากน้ำ เพราะกลัวว่าน้ำจะขึ้น บวกกับพื้นดินตรงนั้น มันก็นิ่ม และมืดมากก ไม่มีบ้านคนเลย
ที่สำคัญเลย พอเราถอยรถมาได้แล้ว ดู GPS สรุปคือ สัญญาณตัดไปนานมากแล้ว (แต่ที่สงใสทำไม GPS ยังวิ่งตามทางปกติ ทั้งๆที่ไม่มีสัญญาณเลย) แต่เราและครอบครัวก็ปลอดภัย ออกมาจากน้ำ และทางที่หลงได้
#เรื่องนี้ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร
#เรื่องนี้คงต้องโทษตัวเองที่ไม่ศึกษาเส้นทางก่อนเดินทาง
#จำฝังใจกับทริปเดินทางโดยตามGPS
#ทริปนครพาลงน้ำ
#ทริปนครศรีอดหลับอดนอน
#ทริปนี้พาแม่เที่ยว
#ทริปนี้ปลอดภัยกับบ้าน