สวัสดีครับพี่ ๆ น้อง ๆ ชาวพันทิปทุกคน วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ เจอผี ของผมและเพื่อนอีก 2 คนให้ฟังกัน
เริ่มเรื่องเลยนะครับ วันนั้นเองผมก็ได้นอนอยู่บ้านปกติเหมือนทุกวัน ด้วยความที่เป็นวันหยุดด้วยเลยไม่อยากจะทำอะไร แต่วันนั้นเองช่วงเย็นเพื่อนของผมก็ได้ชวนออกไปข้างนอก ด้วยความที่ไม่มีอะไรทำอยู่ละ เออก็เลย ออกไปข้างนอก ผมเลยได้ไปรับเพื่อนผมอีกคนนึงนามสมมุติว่า A (ขอเล่าก่อนนะครับ ว่าเพื่ิอนที่ผมจะไปหากับคนที่กำลังจะไปหา อยู่ห่างกันพอสมควร ผมอยู่ในตัวเมือง A อยู่ชานเมือง และเพื่อนที่กำลังจะไปหาอยู่นอกเมืองซึ่งห่างกัน 10 กิโล)
ต่อนะครับ ผมได้ไปรับ A และเดินทางไปหาเพื่อนอีกคนนามสมมุติว่า B ก็ได้หาลือกันตามประสา และว่าจะไปขับรถเล่นกัน ไปกัน รถ 2 คน ผมเป็นคนขับและ A เป็นคนซ้อนท้าย และ B ขับคนเดียว เราได้ออกเดินทางกัน อยากให้ลองนึกสภาพของเส้นทาง ด้วยความที่อยู่นอกเมือง ในบริเวณนี้ ชาวบ้านแถวนี้จึงนิยมทำอาชีพ ทำสวนกัน จึงมีต้นยาง ต้นไม้ ต่าง ๆ นา ๆ มากมาย อยู่ทาง 2 ทางของบริเวณถนน
เราทั้ง 3 คนนั้น ได้ขับไปทางเส้นทางกันตามปกติ โดยที่ไม่ได้ดูเวลา ว่าเวลาที่เราจะไปกันนั้น มัน 6 โมงเย็น ใกล้ ๆ จะ 1 ทุ่มแล้ว ขับตามปกติก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ จนถึงทาง 3 แพร่ง เพื่อน ๆ คงนึกภาพของนะครับ (ทางสามแพร่งที่ผมเจอนั้น ผมขับมาทางตรง และมีแยกให้เลี้ยว ซ้ายกับขวา และทางระหว่าง ซ้ายขวานั้น ก็มีคนเอา ศาลพระภูมิมาตั้ง และมีรูปปั้นอื่น ๆ และมีเชือก 3 สีมาผูกไว้ ชวนให้น่าขนลุก)
เราเลยได้เลี้ยวไปฝั่งขวา เพราะมาขับรถเล่นทางที่ไปมันจะทลุไปยังบ้านเพื่อน B ที่เราออกกันมา แต่ระหว่างทางที่ขับไปเรื่อย ๆ นั้น ผมได้สังเกตุว่า ไม่มีบ้านคนอาศัยอยู่เลย แม้กระทั่ง ไฟส่องนำทาง จะเห็นก็แต่บ้านที่ทุกทิ้ง ร้าง และทรุดโทรม ผมกับA เห็นท่าจะไม่ดีและฟ้าม้นเองก็เริ่มมืดแล้ว ก็เลยตะโกนเรียกให้ B กลับทางเดิม และเรียกดังแค่ไหน B ก็ไม่ได้ยิน ทั้ง ๆ ที่ขับห่างกันเพียง ไม่กี่เมตร พอขับห่างไปสักระยะนึง อากาศเริ่มเย็น ฟ้ามันเริ่มมืด อยู่ B ก็ได้จอดรถ และหันมาคุยกับพวกเราว่า “เรากลับทางเดิมกันเถอะ” พวกเราก็ต่างพากันสงสัยสิครับ เพราะอีกไม่กี่โลก็จะเวียนกลับไปบ้านแล้ว แต่ B เองก็ไม่ยอมบอก เราเลยได้ทำการกลับบ้าน (ขอบอกก่อนนะครับว่า B นั้นพึ่งจะขับรถเป็น และทางที่จะเลี้ยวหัวรถกลับนั้น มันก็เป็น เหว ที่ไม่มีอะไรกั้น เลยกังวลกลัวว่า B จะบิดตกเหว ทางกลับนั้นไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น กว่าจะถึงบ้าน B ก็ตกค่ำพอดี
B ก็เลยเล่าให้ฟังว่า ตอนแรกนั้นกะจะขับไปทางนั้นแหละ แต่มันเองก็ต้องชะงักและบอกให้กลับทางเดิม เพราะมันเห็น ผู้หญิงใส่ชุดสีขาว ตามมา และได้ยืนปิดทางที่เรานั้นจะไป
A เองก็ได้บอกเช่นเดียวกันว่า บ้านร้างที่เราเห็นกันข้างทางนั้น ก็มี ผู้หญิงใส่ชุดสีขาว ยืนมองพวกเราอยู่
มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้เห็นอะไร ต้องเรียกว่าความโชคดีไหม ที่มีแมลงมาฉี่ใส่ตา มันแสบ เลยไม่ได้สนใจอะไรไปมากกว่านั้น
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมก็ได้เล่าให้แม่ฟัง และคืนต่อมาแม่ก็เลยพาไปทำบุญชุดใหญ่
เรื่องที่เกิดขึ้นมานั้น เกิดเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เส้นทางที่เราไปกันก็ยังมีเหมือนเดิม บ้านร้างที่เราเห็นกันก็ยังมี เรื่องนี้นั้นเป็นประสบการณ์ที่ผมกับเพื่อนเจอ โปรดใช้วิจารณญาณ ในการฟังนะครับ แฮร่!!!!
ทางสามแพร่ง
เริ่มเรื่องเลยนะครับ วันนั้นเองผมก็ได้นอนอยู่บ้านปกติเหมือนทุกวัน ด้วยความที่เป็นวันหยุดด้วยเลยไม่อยากจะทำอะไร แต่วันนั้นเองช่วงเย็นเพื่อนของผมก็ได้ชวนออกไปข้างนอก ด้วยความที่ไม่มีอะไรทำอยู่ละ เออก็เลย ออกไปข้างนอก ผมเลยได้ไปรับเพื่อนผมอีกคนนึงนามสมมุติว่า A (ขอเล่าก่อนนะครับ ว่าเพื่ิอนที่ผมจะไปหากับคนที่กำลังจะไปหา อยู่ห่างกันพอสมควร ผมอยู่ในตัวเมือง A อยู่ชานเมือง และเพื่อนที่กำลังจะไปหาอยู่นอกเมืองซึ่งห่างกัน 10 กิโล)
ต่อนะครับ ผมได้ไปรับ A และเดินทางไปหาเพื่อนอีกคนนามสมมุติว่า B ก็ได้หาลือกันตามประสา และว่าจะไปขับรถเล่นกัน ไปกัน รถ 2 คน ผมเป็นคนขับและ A เป็นคนซ้อนท้าย และ B ขับคนเดียว เราได้ออกเดินทางกัน อยากให้ลองนึกสภาพของเส้นทาง ด้วยความที่อยู่นอกเมือง ในบริเวณนี้ ชาวบ้านแถวนี้จึงนิยมทำอาชีพ ทำสวนกัน จึงมีต้นยาง ต้นไม้ ต่าง ๆ นา ๆ มากมาย อยู่ทาง 2 ทางของบริเวณถนน
เราทั้ง 3 คนนั้น ได้ขับไปทางเส้นทางกันตามปกติ โดยที่ไม่ได้ดูเวลา ว่าเวลาที่เราจะไปกันนั้น มัน 6 โมงเย็น ใกล้ ๆ จะ 1 ทุ่มแล้ว ขับตามปกติก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ จนถึงทาง 3 แพร่ง เพื่อน ๆ คงนึกภาพของนะครับ (ทางสามแพร่งที่ผมเจอนั้น ผมขับมาทางตรง และมีแยกให้เลี้ยว ซ้ายกับขวา และทางระหว่าง ซ้ายขวานั้น ก็มีคนเอา ศาลพระภูมิมาตั้ง และมีรูปปั้นอื่น ๆ และมีเชือก 3 สีมาผูกไว้ ชวนให้น่าขนลุก)
เราเลยได้เลี้ยวไปฝั่งขวา เพราะมาขับรถเล่นทางที่ไปมันจะทลุไปยังบ้านเพื่อน B ที่เราออกกันมา แต่ระหว่างทางที่ขับไปเรื่อย ๆ นั้น ผมได้สังเกตุว่า ไม่มีบ้านคนอาศัยอยู่เลย แม้กระทั่ง ไฟส่องนำทาง จะเห็นก็แต่บ้านที่ทุกทิ้ง ร้าง และทรุดโทรม ผมกับA เห็นท่าจะไม่ดีและฟ้าม้นเองก็เริ่มมืดแล้ว ก็เลยตะโกนเรียกให้ B กลับทางเดิม และเรียกดังแค่ไหน B ก็ไม่ได้ยิน ทั้ง ๆ ที่ขับห่างกันเพียง ไม่กี่เมตร พอขับห่างไปสักระยะนึง อากาศเริ่มเย็น ฟ้ามันเริ่มมืด อยู่ B ก็ได้จอดรถ และหันมาคุยกับพวกเราว่า “เรากลับทางเดิมกันเถอะ” พวกเราก็ต่างพากันสงสัยสิครับ เพราะอีกไม่กี่โลก็จะเวียนกลับไปบ้านแล้ว แต่ B เองก็ไม่ยอมบอก เราเลยได้ทำการกลับบ้าน (ขอบอกก่อนนะครับว่า B นั้นพึ่งจะขับรถเป็น และทางที่จะเลี้ยวหัวรถกลับนั้น มันก็เป็น เหว ที่ไม่มีอะไรกั้น เลยกังวลกลัวว่า B จะบิดตกเหว ทางกลับนั้นไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น กว่าจะถึงบ้าน B ก็ตกค่ำพอดี
B ก็เลยเล่าให้ฟังว่า ตอนแรกนั้นกะจะขับไปทางนั้นแหละ แต่มันเองก็ต้องชะงักและบอกให้กลับทางเดิม เพราะมันเห็น ผู้หญิงใส่ชุดสีขาว ตามมา และได้ยืนปิดทางที่เรานั้นจะไป
A เองก็ได้บอกเช่นเดียวกันว่า บ้านร้างที่เราเห็นกันข้างทางนั้น ก็มี ผู้หญิงใส่ชุดสีขาว ยืนมองพวกเราอยู่
มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้เห็นอะไร ต้องเรียกว่าความโชคดีไหม ที่มีแมลงมาฉี่ใส่ตา มันแสบ เลยไม่ได้สนใจอะไรไปมากกว่านั้น
จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมก็ได้เล่าให้แม่ฟัง และคืนต่อมาแม่ก็เลยพาไปทำบุญชุดใหญ่
เรื่องที่เกิดขึ้นมานั้น เกิดเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เส้นทางที่เราไปกันก็ยังมีเหมือนเดิม บ้านร้างที่เราเห็นกันก็ยังมี เรื่องนี้นั้นเป็นประสบการณ์ที่ผมกับเพื่อนเจอ โปรดใช้วิจารณญาณ ในการฟังนะครับ แฮร่!!!!