สวัสดีค่ะ มีเรื่องสอบถามค่ะ
  แม่กับพ่อทะเลาะกันบ่อยครั้งทุกๆครั้งหนูจะชินและไม่ร้องไห้ เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องเดิมๆ ปกติ จนวันหนึ่งได้มีเหตุการณ์เสื้อผ้าของพ่อได้ถูกจัดเรียงเหมือนเตรียมตัวจะออกจากบ้าน เช้ารุ่ง พ่อได้เอาเสื้อผ้า ออกไปโดยเขา อ้างว่า มีคนเตรียมเสื้อผ้าทำเหมือนกับว่า ให้เขาออกจากบ้าน แม่เลยถามคนในบ้านว่ามีคนเก็บมั้ย ซึ่งตัวหนูเอง ไม่ไม่เก็บ หนูถูกพ่อว่า หนูเป็นคนทำเก็บเสื้อเตรียมให้เขา ถูกว่าเป็นคนวางแผนทั้งหมดที่ทำให้เขาคิดจะเลิกกัน ก่อนหน้านี้พ่อมีคนใหม่คะ หนูรับรู้มาตลอดว่าพ่อมี คนใหม่ของเขานั้นก็คือเพื่อนเขาคะ แม่ของหนูเองก็เคยไปขายของที่ร้านผู้หญิงคนนั้นด้วย ขายจนผู้หญิงคนนั้นไล่แม่หนูออกมา เอาง่ายๆคือ มีเรื่องผิดใจกัน ผู้หญิงคนนั้นด่าหนูและแม่หนูสารพัด แต่พ่อกลับไม่เข้าข้างคนในบ้าน กลับไปเข้าข้างผู้หญิงคนนั้น เรื่องนี้ผ่านมา 2-3 เดือนแล้วคะ ทางบ้านหนู คอยบอกกับพ่อตลอดว่า ให้เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น แต่พ่อก็ยังวกวนไปมาหา ไม่เลิกขาดสักที จนวันนี้ พ่อกับแม่ก็ได้ทะเลาะเรื่องนี้ มาอีกครั้ง ทุกๆครั้งที่ทะเลาะก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เรื่องเดิมๆ เข้าข้างผู้หญิงคนนั้น วันนี้ยอมรับค่ะ ว่าหนูทนไม่ไหว จึงได้โวยวาย และร้องไห้ ซึ่งหนูงงกับตัวเองมาก กับการร้องไห้ครั้งนี้ ไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เคยเสียใจมา ครั้งนี้มันช่างเจ็บหัวใจ ใจ หวิวๆ แขนขาไม่มีแรง มือชา และพูดคำเดิมๆ "ว่าหนูไม่ได้วางแผน หนูไม่ได้จะทำให้เขาเลิกกัน หนูไม่ได้ทำ" หนูพูดประโยคนี้ พร้อมกับร้องไห้ไปด้วย มีอาการมือสั่น และสายตา ขวางๆ พร้อมกับฟังเสียงนาฬิกาเดิน และก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเสียงนาฬิกามันจะเพราะขนาดนี้ หลังจากร้องไห้เสร็จ หนูก็รู้สึกหิวมากๆๆแบบผิดปกติ แต่พอนึกถึงเหตุการณ์ จนปวดหัว #อาจจะเพราะกลัวพ่อด้วยคะเพราะตอนหนูพูดว่าผู้หญิงคนนั้น พ่อก็ทำท่าทีจะวิ่งเข้ามาตบ ดีนคะที่ย่าปู่และพี่สาว ห้ามไว้ ไม่งั้นวันนี้คงต้องได้เข้า รพ. แน่ หนูจะเป็นไรมั้ยคะ จะเป็นโรคทางจิตมั้ย