เห็นหลายกระทู้ใน pantip เชียร์กันว่าเป็นหนังอินเดียที่ดีมาก ๆ แตกต่างจากหนังอินเดียประเภทร้องเพลงเต้นระบำข้ามภูเขา บางคนถึงขนาดบอกว่ามาตรฐานเทียบเท่าหรือดีกว่าหนัง Holloywood  พอดีทาง Netflix เอาหนังเรื่องนี้มาลงให้ดู เลยลอง click เข้าไปดู สารภาพตามตรงว่าดูไม่จบครับ ดูไปได้แค่ครึ่งเรื่อง แล้วก็หยุดค้างไว้ก่อนเพราะหนังมันยาวเกินและน่าเบื่อ กะว่าสักพักจะกลับไปดูต่อ  ความรู้สึกหลังจากดูหนังเรื่องนี้ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเศษ ๆ คือ  หนังมีการนำเสนอที่เชยและโบราณมากเหมือนหนังไทย หนังฮ่องกง หรือ จีนไต้หวัน สมัยเมื่อน 30 กว่าปีก่อน ประมาณนั้น ตัวละครแบน ไม่มีมิติ ตัวที่อิจฉาก็ทำหน้าที่อิจฉาไป ตัวที่ร้ายไร้เหตุผลก็ไร้เหตุผลไปเรื่อยโดยไม่ต้องมีที่มา ส่วนตัวดีก็ดีแบบพระเอกสุด ๆ บทสนทนาในเรื่องก็พยายามยัดเยียดเรื่องความดี คุณธรรม ปรัชญาการศึกษากันแบบดื้อ ๆ ใส่ปากกตัวละครกันแบบดื้อ ๆ ไม่ได้มีชั้นเชิงในการนำเสนออะไรเลย ส่วนการเล่าเรื่องในตัวหนังใส่รายละเอียดที่ไม่จำเป็นเข้ามาเยอะเกินจนทำให้หนังยาวเกินไป  หลาย ๆ อย่างที่ใส่เข้ามาไม่ได้มีความเกี่ยวกันกับ plot หลักของเรื่องแถมพาอารมณ์หนังหลุดไปจากโทนเดิมอีก อีกเรื่องที่ขัดตามาก ๆ คือ ตัวพระเอกดูเหมือนจะพยายามเลียนแบบบุคลิกการแสดงของ Tom Hanks ทั้ง ๆ ที่น่าจะเล่นแบบของตัวเองจะดูเป็นธรรมชาติกว่านี้  

ถามว่าหนังดีไหม ถ้าเทียบกับมาตรฐานหนังไทย หนังจีนไต้หวัน สมัย 30 ปีก่อน ที่มีวิธีเล่าเรื่องกันแบบตรง ๆ ทื่อ ๆ เพื่อใส่ความประทับใจให้คนดูง่าย ๆ ก็พอจะจัดได้ว่าเป็นหนังดี  แต่ถ้ายึดตามมาตรฐานปัจจุบันไม่ใช่หนังดีแน่นอนครับแค่พอดูได้ อย่าเอาไปเทียบกับ Hollywood เลยครับ มาตรฐานยังห่างไกลมาก

ถ้าเทียบกับหนังไทยผมว่าหนังเรื่อง ฉลาดแกมโกง ของเราทำได้ดีกว่ามาก ทั้งในแง่การนำเสนอ การเล่าเรื่อง ชั้นเชิงของบทสนทนา การแสดง อันนี้ยอมรับว่าทำได้ถึงและดีจริง หนังคุมโทนได้ตลอดทั้งเรื่อง เรื่องนี้ผมดูรวดเดียวจนจบสองชั่วโมง

ที่เขียนมาก็แค่แปลกใจ ที่มีหลาย ๆ ชมว่าหนังอินเดียเรื่องนี้ดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ ก็ขอคิดต่างจากคนอื่น ๆ ก็แล้วครับครับ