สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวก่อนเนอะ
สมมุติว่าเราชื่อเปรี้ยวแล้วกัน เราเป็นทอม
ที่บ้านเรา พ่อไม่ชอบให้เป็นทอมแต่ก็ไม่ค่อยว่าอะไรสักเท่าไหร่ ส่วนแม่เราปกติแต่ขี้บ่นมากๆ

เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า 
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเรื่องครอบครัวของเรา
ตัวเราเองไม่สบายใจมากๆ เราเองรู้อยู่แล้วว่าพ่อกับแม่เราเป็นคนยังไง
ซึ่งเราเองก็เป็นคนรักครอบครัวมากๆ แต่เราก็แบ่งเวลาหลังเลิกงานให้แฟนเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งที่บ้านเราขายอาหารตามสั่ง แม่เราทำคนเดียว พ่อเราออกไปทำงานนอกบ้าน ส่วนแม่เราไม่มีลูกจ้าง
เราเองก็ทำงาน แต่ก็อยากช่วยแม่ เช่น เก็บของล้างจานต่าง ๆ ซึ่งตอนเราคบกับแฟนแรกๆ แฟนเราก็ช่วย แต่พอมาหลังๆ เราและแฟนไม่ค่อยได้อยู่บ้านกันสักเท่าไหร่ จึงทำให้ไม่ได้ช่วยแม่มากนัก

ที่เราออกมาระบายคือเราลำบากใจเรื่องที่แฟนเราเรียนอยู่ เราทำงาน เลิกงานมาแฟนอยากให้พาไปกินข้าวข้างนอกแต่ตัวเราอยากกินข้าวที่บ้าน ซึ่งกินเสร็จแล้ว เราก็มองไปเห็นบ้านมันรกๆ เราก็อยากจะเก็บบ้าน ล้างจานให้แม่ แต่ก็ดันไม่ได้ล้าง แต่เก็บบ้านไปส่วนนึงแล้ว ที่ไม่ได้ล้างเพราะแฟนเรามีเรียนตอน 18.30 น. ซึ่งเวลาที่เรากินข้าวเก็บบ้านเสร็จ เป็นเวลา 18.10 เราก็เลยถามแฟนว่าไม่ล้างจานให้แม่หน่อยหรอ แฟนบอกก็ล้างสิ แต่ว่าไม่ได้ล้าง เพราะเราเลือกที่จะขับรถไปส่งแฟนที่บ้าน แต่ก่อนหน้านี้คือเราถามแฟนแล้วว่า

เรา : ไม่เรียนที่บ้านเค้าไปเลยล่ะ (เรียนออนไลน์) แฟน : ไม่ให้เค้าเตรียมอะไรไปม.พรุ่งนี้เลยหรอ

อ่ะ เราก็ไม่ได้พูดอะไรก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปส่ง 
ซึ่งมันไม่ทันอยู่แล้ว ระยะทาง สะพานใหม่-ติวานนท์
เวลา 6 โมงเย็น รถเยอะมากๆ แฟนเราก็เลยเข้าเรียนระหว่างทางกลับบ้านไปเลย แล้วเราทั้งคู่ก็เงียบไม่คุยกันตลอดทางจึงทำให้ต่างคนต่างเงียบบรรยากาศมันก็เลยพาเราคิดไปไกล

ซึ่งเราคิดว่ามันเป็นเรื่องที่งี่เง่ามากๆ ที่ทะเลาะกันเรื่องแค่นี้ แต่ทำไมเรารู้สึกลำบากใจมากๆเลย
ไม่รู้ทำไม?

ปล.ถ้าเขียนผิดหรือใช่คำไม่ถูกต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 
#อยากรู้ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้าง