เรื่องที่จะไปขอโทษ คือเราอาจจะย้อนคำแม่เขา เลยทำให้เขาโกรธมากแล้ว2วันผ่านที่ผ่านมาสั่งแฟนเลิกกับเราเด็ดขาดรวมถึงญาติๆเขาด้วย แต่เราไม่อยากเลิกกัน (เสียอย่างคือแฟนเราฟังแม่ด้วย) 

เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนที่ กทม จะเปิด ตอนวันที่24มีนาแฟนได้กลับบ้านเพราะแม่และญาติๆสั่งให้กลับไปอยู่บ้านก่อน กลัวโควิดและช่วงก่อนนั้นเราได้ย้ายมาอยู่บ้านที่ซื้อและแฟนก็กำลังหางานมาอยู่ด้วยกัน แต่สถานณะการโรคระบาลหนักขึ้นทางแม่เขาก็พยายามสั่งให้เขากลับอย่างเดียว ซึ่งตอนนั้นเราพยายามเข้าใจนะ เพราะแฟนยืนยันว่าจะกลับมาอยู่กันแน่นอน แต่พอเวลาผ่านไป2เดือนและ โรคระบาลในประเทศดีขึ้นเดินทางได้เราเลยถามแฟนว่าจะมาเมื่อไหร์ เขาก็ตอบไม่ได้สักที จนเขาบอกว่าแม่ให้อยู่บ้านทำนาสร้างบ้านใหม่เสร็จก่อนนะ แต่ไม่รู้วันที่แน่ชัด โอเครอันนี้พอจะเข้าใจ 
และเราก็ถามว่ามาขึ้นบ้านใหม่บ้านเราได้มั้ย แค่มาขึ้นบ้านใหม่ในวันสำคัญเรา แฟนก็ตอบว่าแม่ไม่ให้ไป แงๆ ร้องไห้หนักมาก 

แล้วปลายเดือน มิถุนา เราได้โทรคุยกันกับแฟนแล้วก็ได้คุยกับแม่เขา แม่เขาก็พูดใส่ว่า *แม่ไม่ให้ B แล้วนะ ให้อยู่บ้านถาวรแล้ว *เรานิร้องไห้หนักมาก 
และอาจจะขาดสติด้วย เพราะแฟนเราก็ตามแม่เขาไม่พูดอะไรเลย  แล้วพี่สะไภ้ก็ทักหาพอดี เราเลยไประบาย และลืมนึกคิด 
ฝากคำไปบอกแม่แฟน แต่ในคำพูดนั้นไม่มีคำหยาบเลย แต่ด้วยอารมพูดในความรู้สึกของตัวเองเป็น1 เลยทำให้โกรธกันไปทั้งวงญาติเขา 

*ขอแนะนำคำที่จะไปขอโทษแม่หน่อยคะ 

ขอบคุณคะ