หากไม่นับหนังที่สร้างจากเรื่องจริงในการบิน เช่น Sally (2016) หนังที่ไม่ได้เข้าโรงเรื่องนี้น่าจะเป็นหนังเกี่ยวกับการบินและเล่าถึงมุมมองนักบินที่แสดงการทำงานได้ใกล้เคียงความจริงที่สุดในภาวะวิกฤติ

หนังเข้าเข้าประเด็นและดำเนินเรื่องตรงไปตรงมาชัดเจนไม่ยืดเยื้อนับแต่ต้นจนจบ ถ้าตัดประเด็นดราม่าและขั้นตอนทางการบินไม่ตรงความจริงเล็ก ๆ น้อย ๆ ทั้งเรื่องแสดงการทำงานและการตัดสินใจของนักบินเมื่อเผชิญเหตุ ตั้งแต่เข้าเครื่องจนเกิดเหตุและจบเหตุการณ์ได้เหมือนเอาชีวิตนักบินจริงเข้าไปอยู่ตรงนั้น จนสามารถนำมาใช้เป็นกรณีศึกษาให้สายการบินได้เลย

ยิ่งเป็นนักบินเช่นผมยิ่งอินได้ไม่ยากเพราะทั้งเรื่องดำเนินอยู่แต่ภายในค็อกพิทผ่านมุมมองของนักบิน ซึ่งเป็นห้องทำงานที่น้อยคนจะเห็นและเข้าใจกระบวนการทำงาน และประเด็นของการจับตัวประกันในเรื่องก็เป็นประเด็นที่เคยถกเถียงกันตั้งแต่สมัยอยู่โรงเรียนการบิน

บางครั้งการตัดสินใจที่ถูกต้องก็แลกมาซึ่งบาดแผลในใจผู้ปฏิบัติ เพราะเราคือมนุษย์ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่ทำได้ตามคู่มือโดยไร้หัวใจ แต่นั่นคือหน้าที่บนบ่าในห้องทำงานเล็ก ๆ แต่รับผิดชอบชีวิตของผู้โดยสารทั้งลำ

คิดถึงท้องฟ้าจัง

ขอบคุณที่โลกนี้มีภาพยนตร์

8/10

(หนังลง Amazon Prime แต่คงไม่ยากเกินหามาดูกัน)