เท่าที่ผมสังเกตมา คนภาคกลางน้อยคนหรือแทบไม่มีเลยที่พูดภาษาถิ่นได้เหมือนคนท้องถิ่น
เวลาคนภาคกลางหัดพูดภาษาเหนือ อีสาน หรือใต้ ก็ไม่เหมือนเลย
บางคนบอกว่าเป็นคนกรุงเทพ มาอยู่ขอนก่อน 20 ปี แต่พูดภาษาอีสานแบบตลกดี คือใส่วรรณยุกต์เหมือนภาษาไทยกลาง
ยิ่งพูดภาษาเหนือยิ่งไม่เหมือน เพราะใส่วรรณยุกต์ตรง ๆ ฟังดูแล้วรู้เลยว่าต้องเป็นคนภาคกลางแน่ ๆ เช่น คำว่า "แคบหมู" เวลาคนภาคกลางพูดก็จะเป็น "แค๊บหมู"
แต่ถ้าเป็นคนภาคอีสานหรือคนเหนือจะหัดพูดภาษาอื่นได้เหมือนกว่า
เคยเจอคนเหนือที่มาแต่งงานอยู่อีสาน 10 กว่าปี พูดอีสานเหมือนคนทั่วไป
ส่วนตัวมีเพื่อนคนอีสานที่คลุกคลีกับคนใต้นาน ก็พูดภาษาใต้ได้เหมือนคนใต้มาก
ส่วนคนใต้ที่พูดภาษาอีสานหรือเหนือได้ชัดนั้นไม่รู้มีรึเปล่า แต่ส่วนตัวยังไม่เคยเจอ
ทำไมคนภาคกลางถึงหัดพูดภาษาถิ่นยากครับ
ทำไมคนกรุงเทพหรือคนภาคกลางถึงหัดพูดภาษาถิ่นยากครับ
เวลาคนภาคกลางหัดพูดภาษาเหนือ อีสาน หรือใต้ ก็ไม่เหมือนเลย
บางคนบอกว่าเป็นคนกรุงเทพ มาอยู่ขอนก่อน 20 ปี แต่พูดภาษาอีสานแบบตลกดี คือใส่วรรณยุกต์เหมือนภาษาไทยกลาง
ยิ่งพูดภาษาเหนือยิ่งไม่เหมือน เพราะใส่วรรณยุกต์ตรง ๆ ฟังดูแล้วรู้เลยว่าต้องเป็นคนภาคกลางแน่ ๆ เช่น คำว่า "แคบหมู" เวลาคนภาคกลางพูดก็จะเป็น "แค๊บหมู"
แต่ถ้าเป็นคนภาคอีสานหรือคนเหนือจะหัดพูดภาษาอื่นได้เหมือนกว่า
เคยเจอคนเหนือที่มาแต่งงานอยู่อีสาน 10 กว่าปี พูดอีสานเหมือนคนทั่วไป
ส่วนตัวมีเพื่อนคนอีสานที่คลุกคลีกับคนใต้นาน ก็พูดภาษาใต้ได้เหมือนคนใต้มาก
ส่วนคนใต้ที่พูดภาษาอีสานหรือเหนือได้ชัดนั้นไม่รู้มีรึเปล่า แต่ส่วนตัวยังไม่เคยเจอ
ทำไมคนภาคกลางถึงหัดพูดภาษาถิ่นยากครับ