เรื่องเริ่มมาจากการที่จขกท.ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งมาเกือบ 4 ปี พนักงานในบริษัทจะค่อนข้างมีอายุค่ะ อายุเฉลี่ยของพนักงานคือ 38 ปี โดยจขกท.สังกัดอยู่แผนกหนึ่ง แต่ก็ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าให้ไปทำงานช่วยแผนกอื่นอยู่บ่อยๆ ซึงเราก็เต็มใจเพราะมองว่าเป็นการเรียนรู้ อยากได้ประสบการณ์ เราเป็นเด็กใหม่ก็ควรจะพัฒนาตัวเองให้มากๆ นอกจากนี้ก็คิดว่าตัวเองเป็นลูกน้อง ถ้าหัวหน้าสั่งอะไร ก็ควรทำ

แต่พอเข้าสู่ปีที่สองที่สามก็ดูเหมือนจะเริ่มหนักขึ้น เหมือนพอเราทำงานหนึ่งออกมาดี เขาก็จะมองว่าเราทำได้ และให้ทำไปเรื่อยๆ ต่อให้ปฏิเสธ เขาก็จะพูดโน้มน้าวหรือบีบให้เราทำจนได้ นอกจากต้องทำงานตัวเอง ทำงานที่ต้องไป Support แผนกอื่นแล้ว ที่บริษัทก็ยังชอบจัดกิจกรรม มีทั้งกิจกรรมภายในบริษัทเอง เช่น กีฬาสี กิจกรรมสานสัมพันธ์พนักงาน ก็ยังมีกิจกรรม CSR ที่ดึงเราไปช่วยอยู่บ่อยครั้งจนบดเบียดเวลาทำงานของตัวเอง ล่าสุดหัวหน้าจากอีกแผนกเอาชื่อเราไปอยู่ในโปรเจ็คพิเศษที่ถ้าตามหน้าที่แล้ว คนที่ทำจะต้องเป็นคนของแผนกนั้น แต่กลายเป็นดึงตัวเราซึ่งเป็นคนจากแผนกอื่นคนเดียวเข้าไปอยู่ในทีม โดยไม่แจ้งให้หัวหน้าเราทราบก่อน พอกลับมาบอกหัวหน้า เขาก็บอกให้อดทนไป ถือว่าทำเพื่อบริษัท
 
แต่ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วค่ะ เหมือนตัวเองเป็นพนักงานเบ็ดเตล็ดที่ต้องทำทุกอย่าง เหนื่อยมาก เครียดทุกวัน ก่อนหน้านี้เคยขอคุยกับผู้จัดการซึ่งเป็นหัวหน้าของเราอีกที เขาก็บอกว่าเราเป็นคนเก่ง มีความสามารถ เขาอยากให้เราอยู่ที่นี่ ตัวจขกท.เองเคยถูกผู้จัดการจากอีกบริษัทในเครือทาบทามให้ย้ายไปอยู่สังกัดเดียวกันกับเขา (แต่เป็นแผนกการตลาด) เพราะเขามองว่าเราเหมาะกับทางนั้น และทางผู้บริหารระดับสูงก็อนุมัติแล้ว แต่สุดท้ายผู้จัดการของเราก็ไปขอร้องผู้บริหารไม่ให้ย้ายเราไป บอกว่าที่นี่ขาดจขกท.ไม่ได้ และบอกจะดันเราให้เติบโตที่นี่แทน ซึ่งผู้บริหารก็เข้าใจในจุดนี้ เขาก็เลยไม่ให้เราย้ายค่ะ เรานี่พูดไม่ออกเลย

สุดท้ายเราก็ได้อยู่ที่เดิมค่ะ แต่ได้เลื่อนขึ้นเป็นหัวหน้าหลังจากทำงานครบสามปี แต่เงินเดือนก็ไม่ได้เพิ่มมากนัก แถมยังทำงานหนักเหมือนเดิม กลับมาวนลูปเดิม คุยกับหัวหน้า กับผู้จัดการก็ไม่ช่วยอะไรแล้ว ไม่กล้าเล่าให้ที่บ้านฟังเพราะกลัวพ่อกับแม่เป็นห่วง ที่บ้านเป็นคนจีนที่ค่อนข้างหัวโบราณค่ะ พ่อขยันทำงานมากจนอายุจะหกสิบแล้วก็ยังไม่ยอมหยุด ทั้งที่ลูกๆก็ให้เงินทุกเดือน ไปบ่นกับเพื่อนสมัยมัธยม รุ่นพี่มหาลัย เขาก็เชียร์ให้ลาออก บอกว่าให้เราหางานใหม่ให้ได้แล้วค่อยออก ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น ตอนนี้เลยตัดสินใจไปสัมภาษณ์งานที่บริษัทใหม่ค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เราจะก้าวออกจาก Comfort Zone แต่ก็กลัว เพราะด้วยสภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ แล้วยิ่งในสถานการณ์โควิด-19 อีก กลัวไปหมดเลย แอบกังวลว่าที่ใหม่จะไม่เวิร์ค แต่ถ้าอยู่ที่เดิมก็คงเครียดตายแน่ๆ ตอนนี้สมงสมองไปหมดแล้ว
 
ที่มาตั้งกระทู้ ก็เพราะอยากขอกำลังใจและคำแนะนำจากชาวพันทิปทุกท่านค่ะ  มีใครเคยตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่ทำมานานบ้างไหมคะ หรือถ้าใครอยากเตือนสติ อยากแนะนำอะไร จัดมาได้เลยนะคะ ตอนนี้จขกท.รู้สึกอับจนหนทางมากจริงๆค่ะ
 
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความคิดเห็นนะคะ 
 
เพิ่มเติม : ตอนนี้จขกท.มีเงินเก็บที่สามารถอยู่ได้ประมาณ 3 ปีถ้าไม่ได้ทำงาน แล้วก็มีอาชีพเสริมที่สามารถเลี้ยงชีพได้อยู่ค่ะ มีประกันชีวิต ประกันสุขภาพ ประกันสังคมค่ะ