หัวข้อกระทู้ดูโง่มากใช่ไหมครับ แต่เพราะบางครั้งเวลาเราเสียใจหรือตกอยู่ในสถานการณ์แย่ๆ เราก็เหมือนคนที่ไม่มีสมอง ใช่แต่ความรู้สึก มองไม่เห็นความจริง
ผมเลิกกับแฟน และผมก็ไปขอยื้อเขาไว้ เมาร้องไห้ฟูมฟายโทรไปเลยครับ เค้าก็ใจอ่อนยอมอยู่ต่อด้วย แต่ว่าเค้าลบมุกอย่างในเฟสออก ให้ผมคุยกับเขาในไอจี ไม่ก็ไลน์ เพราะเฟสบล็อกผมไว้ แต่ต่างคนต่างมัรหัสเฟสกัน คุยดีมาได้ 2 วัน คนคุยเก่าที่ตอนนี้บอกว่าเป็นพี่มาขอคุยด้วยในเฟส พี่คนนี้ตามตื้ออยากคุยมาตั้งแต่ผมคบกับเขา แรกๆเขาก็ตกลงว่าจะไม่คุย อยากให้เราสบายใจ แต่พอตอนนี้ก็คุยกันมีความสุขมาก ต่างจากที่คุยกับผม ใส่อารมด้วยทุกเรื่อง ก่อนที่จะทะเลาะกันคือ ผมเข้าหน้าเฟสเอาไว้ในโทรศัพ แล้วผมก็คุยไอจีกับเขาในไอแพด ลักษณะของเค้าเป็นการเป็นหน้าไดเรกไอจีผมไว้ แล้วคุยกับพี่คนนั้นในแมสเสจ ผมู้ละโครตเจ็บเลย เค้ารู้ว่าผมรู้ พอผมถามว่าทำไร เขาบอกกินข้าว ผมเลยสวนไปว่านึกว่าคุยกับพี่คนนนั้น เขาโมโหละตอบว่าอย่ามาประชดกู ผมจุกมากเลยไม่ตอบแชทเขาอยู่นาน นั่งดูเขาคุยกันอย่างมีความสุข จนจะโทรคุยกัน อาจว่าคิดถึงผู้ใหญ่ทางนั้น กำลังจะกดโทร ผมเลยกดโทรไปหาแฟนผมตัดหน้า แฟนก็รับสายด้วยน้ำเสียงแบบตกใจ เขาก็บอกพี่คนนั้นที่โทรชนมา บอกว่าผมโทรมาพอดี เดี๋ยวถ้าว่างจะโทรไป ผมก็ไม่วางแช่สายไว้ เขาก็บอกพี่คนนั้นว่า คงไม่น่าจะได้วางง่าย ไว้คราวหน้า แล้วก็บอกฝันดีกัน คุยกับผมได้สักพักก็วางไปดูคลิปตลก ผมเลยทำท่ากดโทรผิดไป เขาก็รู้ทัน ด่าผมมาชุดใหญ่ว่า กลัวแต่กูจะได้คุยกันเนาะ ผมเคยบอกแล้วไงครับว่าผมไม่ชอบ พอผมพูดว่า ใช่ เขาก็เบี่ยงมาความผิดที่ผมเคยทำกับเขาต่างๆนาๆ เขาไม่ไว้ใจผม ตั้งแต่ที่เคยทำให้เขาเสียใจ เค้าเบื่อคำขอโทษ คำว่าพยายามของผมที่ไม่เคยทำให้เขาเห็น แล้วเขาก็เงียบหายไป ไปเพ้อในเฟสว่าจะเริ่มต้นใหม่ ให้ตัวเองเจอสิ่งที่ดีกว่า
ลองมาฟังมุมผมบ้าง ผมเป็นพี่ เขาเป็นรุ่นน้อง ผมขับรถมอไซ 200 กิโลทุกอาทิตไปหาเขา ไม่เคยนอกใจ อยากได้อะไร ผมก็เก็บเงินซื้อให้ ตามใจทุกอย่าง ผมรักเขามากๆ เขาชอบงอนไม่มีเหตุผล แล้วผมอยู่ดีๆก็ผิดมาตลอด ผมไม่เคยโกรธเขา ถึงงอนเขาก็ไม่ง้อ คำพูดให้กำลังใจดีๆไม่เคยได้ ถามว่ากินข้าวยังสักครั้งก็ไม่มี เป็นผมที่ตามมาตลอด แต่เขาก็พาผมไปเปิดตัวกับครอบครัวเขาครอบครัวผมก็ด้วย คบแบบเปิดเผยมาตลอด เขาบอกเลิกผมบ่อยมาก ไล่ผมสารพัด ผมก็หน้าด้านทนอยู่ เสียใจร้องไห้คนเดียวบ่อย ต้องมาถามตัวเองตลอดว่าทนทำไม ถ้าเขาไม่เห็นค่า พอเขาพูดดีด้วยก็หาย พอเขาจะไปก็จะเป็นจะตาย อยู่ไม่ได้ ตอนนี้เค้าพึ่งขึ้นปี 1 กำลังได้พบอะไรใหม่ๆ
ถ้าถามตัวเองว่าควรอยู่ต่อไหม ก็ตอบว่าไม่ แต่มันก็ทำไม่ได้ กลัวรับความจริงไม่ได้ ผมรักเขามากจริงๆ
ทุกคนชอบบอกผมหน่อยว่าผมควรจะอยู่ต่อในโลกความจริงยังไง ผมสับสนตัวเองไปหมด
ผมควรจะปล่อยเขาไปไหม หรืออยู่ให้ทรมานตัวเองเพราะรักเขา
ผมเลิกกับแฟน และผมก็ไปขอยื้อเขาไว้ เมาร้องไห้ฟูมฟายโทรไปเลยครับ เค้าก็ใจอ่อนยอมอยู่ต่อด้วย แต่ว่าเค้าลบมุกอย่างในเฟสออก ให้ผมคุยกับเขาในไอจี ไม่ก็ไลน์ เพราะเฟสบล็อกผมไว้ แต่ต่างคนต่างมัรหัสเฟสกัน คุยดีมาได้ 2 วัน คนคุยเก่าที่ตอนนี้บอกว่าเป็นพี่มาขอคุยด้วยในเฟส พี่คนนี้ตามตื้ออยากคุยมาตั้งแต่ผมคบกับเขา แรกๆเขาก็ตกลงว่าจะไม่คุย อยากให้เราสบายใจ แต่พอตอนนี้ก็คุยกันมีความสุขมาก ต่างจากที่คุยกับผม ใส่อารมด้วยทุกเรื่อง ก่อนที่จะทะเลาะกันคือ ผมเข้าหน้าเฟสเอาไว้ในโทรศัพ แล้วผมก็คุยไอจีกับเขาในไอแพด ลักษณะของเค้าเป็นการเป็นหน้าไดเรกไอจีผมไว้ แล้วคุยกับพี่คนนั้นในแมสเสจ ผมู้ละโครตเจ็บเลย เค้ารู้ว่าผมรู้ พอผมถามว่าทำไร เขาบอกกินข้าว ผมเลยสวนไปว่านึกว่าคุยกับพี่คนนนั้น เขาโมโหละตอบว่าอย่ามาประชดกู ผมจุกมากเลยไม่ตอบแชทเขาอยู่นาน นั่งดูเขาคุยกันอย่างมีความสุข จนจะโทรคุยกัน อาจว่าคิดถึงผู้ใหญ่ทางนั้น กำลังจะกดโทร ผมเลยกดโทรไปหาแฟนผมตัดหน้า แฟนก็รับสายด้วยน้ำเสียงแบบตกใจ เขาก็บอกพี่คนนั้นที่โทรชนมา บอกว่าผมโทรมาพอดี เดี๋ยวถ้าว่างจะโทรไป ผมก็ไม่วางแช่สายไว้ เขาก็บอกพี่คนนั้นว่า คงไม่น่าจะได้วางง่าย ไว้คราวหน้า แล้วก็บอกฝันดีกัน คุยกับผมได้สักพักก็วางไปดูคลิปตลก ผมเลยทำท่ากดโทรผิดไป เขาก็รู้ทัน ด่าผมมาชุดใหญ่ว่า กลัวแต่กูจะได้คุยกันเนาะ ผมเคยบอกแล้วไงครับว่าผมไม่ชอบ พอผมพูดว่า ใช่ เขาก็เบี่ยงมาความผิดที่ผมเคยทำกับเขาต่างๆนาๆ เขาไม่ไว้ใจผม ตั้งแต่ที่เคยทำให้เขาเสียใจ เค้าเบื่อคำขอโทษ คำว่าพยายามของผมที่ไม่เคยทำให้เขาเห็น แล้วเขาก็เงียบหายไป ไปเพ้อในเฟสว่าจะเริ่มต้นใหม่ ให้ตัวเองเจอสิ่งที่ดีกว่า
ลองมาฟังมุมผมบ้าง ผมเป็นพี่ เขาเป็นรุ่นน้อง ผมขับรถมอไซ 200 กิโลทุกอาทิตไปหาเขา ไม่เคยนอกใจ อยากได้อะไร ผมก็เก็บเงินซื้อให้ ตามใจทุกอย่าง ผมรักเขามากๆ เขาชอบงอนไม่มีเหตุผล แล้วผมอยู่ดีๆก็ผิดมาตลอด ผมไม่เคยโกรธเขา ถึงงอนเขาก็ไม่ง้อ คำพูดให้กำลังใจดีๆไม่เคยได้ ถามว่ากินข้าวยังสักครั้งก็ไม่มี เป็นผมที่ตามมาตลอด แต่เขาก็พาผมไปเปิดตัวกับครอบครัวเขาครอบครัวผมก็ด้วย คบแบบเปิดเผยมาตลอด เขาบอกเลิกผมบ่อยมาก ไล่ผมสารพัด ผมก็หน้าด้านทนอยู่ เสียใจร้องไห้คนเดียวบ่อย ต้องมาถามตัวเองตลอดว่าทนทำไม ถ้าเขาไม่เห็นค่า พอเขาพูดดีด้วยก็หาย พอเขาจะไปก็จะเป็นจะตาย อยู่ไม่ได้ ตอนนี้เค้าพึ่งขึ้นปี 1 กำลังได้พบอะไรใหม่ๆ
ถ้าถามตัวเองว่าควรอยู่ต่อไหม ก็ตอบว่าไม่ แต่มันก็ทำไม่ได้ กลัวรับความจริงไม่ได้ ผมรักเขามากจริงๆ
ทุกคนชอบบอกผมหน่อยว่าผมควรจะอยู่ต่อในโลกความจริงยังไง ผมสับสนตัวเองไปหมด