ผมจะไม่บอกอายุหรือระดับชั้นของตัวเองแต่จะบอกว่าต่ำกว่าม.3 มากกว่าป.4 คือผมรู้สึกกดดันมากๆเลย...
ไม่อยากเรียนต่อแล้ว อยากลาออก อยากตาย...
คือทุกปีผมเป็นลูกรักครูเพราะพี่สาวผมเคยเรียนกับครูหลายคนที่ประจำชั้นผม+ผมเป็นเด็กฉลาดคนนึง

ปีนี้ผมไม่ถูกกับครู ผมทำให้ครูตะโกนใส่ผมบ่อยมากจนผมกลัวครูไม่อยากไปเรียน...ผมควรทำยังไงดี...ครั้งแรกที่ครูตะโกนใส่ผมคือครูใช้ให้ผมไปเอาหนังสือที่ห้องครูแต่ผมไม่รู้ว่าครูเขาประจำชั้นห้องไหนเพราะมันเพิ่งเปิดเทอมมาได้ 2 วันแถมผมไม่มีเพื่อนเรียนที่ห้องครูคนนั้นเลยสักคนแล้วครูก็ไม่เคยบอกด้วย

แล้วผมก็เป็นคนที่หาของช้ามากกกกกกกก คือครูให้ผมจดการบ้านแต่ผมหาไม้บรรทัดไม่เจอแล้วครูก็ตรวจจดการบ้านให้เพื่อนหมดทั้งห้องแล้วเหลือแต่ผม ผมคนเดียวพอตอนครูว่างผมก็เอาจดการบ้านให้ครูตรวจครูก็ตะโกนใส่ผมว่าทำไมเธอเพิ่งเอามาส่ง!!!!

แล้วก็มีเรื่องแบบนั้นเรื่อยๆผมเจ็บใจมากรู้สึกร่างกายมันไม่ตอบสนองอะไรเลย น้ำตาคลอเบ้าอยู่อย่างนั้น
แล้วผมคือคนที่อยากตายมานานมากแล้วด้วย
พอเจออะไรแบบนี้ผมก็ดิ่ง ดิ่งเลย ผมเอามีดมาตีที่ขาตัวเอง ผมเอากรรไกรมาขูดแขน ผม...ผมรู้สึกพรุ่งนี้มันไร้ความสุข ผมไม่อยากไปโรงเรียนแล้ว...ผมพิมพ์ลงทุกโซเชียลที่ผมมีว่าลาก่อน

ผมทรมานอะ ผมรู้สึกไร้ค่ามากๆ…

——ถ้าผมพิมพ์วกไปวนมาก็ขอโทษด้วยนะ——

********ผมเป็นสตรีหนา********

อ่อ ผมเป็นหัวหน้าห้องด้วยแหละ..