คือแทนเราว่าจุบุก็ได้นะเราเป็นคนที่แบบพอฟังเพลงแล้วรู้สึกอยากนั่งรถไฟนานๆมันคือฟีลที่แบบหน่วงสุดดิ่งสุดอะไรประมาณนี้ คือบางตรั้งก็อินขนาดที่ว่าน้ำตาคลออะ บางครั้งก็อยากมีคนมาอยู่ข้างๆแบบมากๆอะ มันเป็นอารมณ์ที่แบบอยากได้คนที่ไม่ต้องมีเวลาให้กันมาก แค่แบบมีเวลาให้กันบ้างอะไม่รู้จะอธิบายยังไงอะมันบอกไม่ถูก แต่บางครั้งพอหลุดออกจากเพลงพวกนี้เรารู้สึกว่าเราก็เป็นปกติ แต่เเเค่รู้สึกเหนื่อยอยากอยู่เงียบๆ ขี้เกียจพูด ไม่ใช่สึมเศร้านะมันเป็นแบบนี้ใครเป็นบ้างอะ