สวัสดีครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะเอายังใงต่อกับชีวิตแล้วครับ (ผมจะเล่าให้สั้นที่สุดนะครับ) เรื่องคือ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาดิ้นรนในเมืองหลวงที่หวังว่าจะไม่เป็นภาระให้ครอบครัว ทำงานไปด้วยเรียนด้วยควบคู่กันไป พอมีงานก็มีเพื่อนมีพี่ที่ชวนกินเหล้ากินเบียร์ทุกวันแม้แต่วันหยุดก็ยังกินเพราะที่พักอยู่ใกล้กัน (ช่วงนั้นจะติดเบียร์มากวันๆ นึงต้อง 3-4 ขวดค่อยกินข้าวอาบน้ำนอน) พอผมอยู่ไปประมาณ8-9 เดือน ผมเริ่มติดเพื่อน เพื่อนชวนเที่ยวก็ ติดเที่ยว ออกร่อนแทบทุกวันเพิ่งหยุดก็ช่วงเคโควิดนี่แหละครับ พอเที่ยวบ่อยก็เริ่มมีผลกระทบตามมาทั้งในเรื่องเรียนและเรื่องงาน มีเรื่องให้เครียดไม่เว้นวัน ผมเลยหันหน้าเข้าหายาเสพติดหวังว่ามันจะช่วยได้ แต่ไม่เลย มันคือสุขจอมปลอม พอดูดจากคนปกติผมจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย จะเบลอๆ จำอะไรไม่ค่อยไ้ด้ ไม่พูดไม่จากับใคร ใครโทมาไม่รับ เข้าสู่โลกส่วนตัว ไม่ออกห้องไปไหนเลยกลัวคนเยอะๆ กลัวทุกอย่าง กลัวสายตาของคนอื่ที่มองเรา 
จนมาถึงวันนึงช่วงโควิดผมโดนไล่ออก จากนั้นชีวิตผมก็เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างจะแย่ลงและพังลงในที่สุด ตอนนี้เรียนก็ไม่จบเหลือ 1 ปี ย้ายมาทำงานที่อื่นแต่สุดท้ายผมก็วนกลับไปดูดอีกที ผมควรทำไงดีครับหาทางออกไม่เจอเรื่องแบบนี้ปรึกษาใครก็ไม่ได้