Ball Pyramid เกาะสุดห่างไกล บ้านของเหล่าแมลงที่เหลือเพียง 24 ตัวสุดท้ายบนโลก
“บอลพีระมิด” (Ball Pyramid) คือ เกาะภูเขาหินที่สูงที่สุดของโลก ตั้งอยู่ห่างจากชายฝั่งออสเตรเลีย 600 กิโลเมตร (เคยเป็นส่วนหนึ่งของภูเขาไฟขนาดใหญ่กลางมหาสมุทรแปซิฟิกเมื่อประมาณ 7 ล้านปีที่แล้ว) เป็นเกาะที่ถูกลมและคลื่นกัดกร่อนส่วนเหลืออยู่ของของดินและหินที่อุดตันแอ่งภูเขาไฟรูปกระจาดซึ่งเกิดขึ้นประมาณ 6.4 ล้านปีที่แล้ว เกาะนี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะลอร์ดฮาว ในมหาสมุทรแปซิฟิกประมาณ 20 กิโลเมตร (12 ไมล์)
- ความสูงอยู่ที่ 562 เมตร (1,840 ฟุต) เหนือน้ำทะเล
- มีความยาว 1,100 เมตร (3,600 ฟุต)
- และกว้างเพียง 300 เมตร (980 ฟุต)
ทำให้เกาะแห่งนี้เป็นเกาะหินโด่งที่สูงที่สุดในโลก เกาะบอลส์พีระมิดเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานทางทะเลเกาะลอร์ดฮาวในประเทศออสเตรเลีย
เกาะแห่งนี้ถูกตั้งชื่อตามผู้ที่ค้นพบ เฮนรี ลิดจ์เบิร์ค บอล (Henry Lidgbird Ball) ในปี 1788 ซึ่งเป็นการค้นพบพร้อมกับเกาะลอร์ดฮาวด้วย
โดยบุคคลที่ขึ้นชายฝั่งของเกาะนี้เป็นคนแรกคือ Henry Wilkinson นักธรณีวิทยาที่กรมเหมืองแร่นิวเซาธ์เวลส์ในปี ค.ศ. 1882
ต่อมาในปี 1964 ทีมนักปีนเขาจากซิดนีย์ ซึ่งมีนักผจญภัยอย่าง ดิ๊ก สมิท และสมาชิกคนอื่นๆในกรมลูกเสือ ได้พยายามที่จะปีนขึ้นไปบนยอดเขาของเกาะ อย่างไรก็ตามหลังจากพวกเขาต้องเป็นอันยกเลิกการปีนเขาในวันที่ 5 เนื่องจากทีมปีนเขานั้นขาดเสบียงและน้ำ
จากนั้นในปี 1965 ทีมนักปีนเขา Sydney Rock Climbing Club ก็สามารถปีนขึ้นไปถึงยอดเขาได้สำเร็จในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 1965 โดยทีมนั้นปีนเขาชุดนั้นประกอบด้วย Bryden Allen, John Davis, Jack Pettigrew และ David Witham
เกาะลอร์ดฮาวทางตอนใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก (Auscape / UIG ผ่าน Getty Images)
ในปี 1982 การปีนเขาในเกาะนี้ถูกระงับภายใต้กฎหมายของ Lord Howe Island Act และในปี 1689 เกาะนี้กลายเป็นเกาะต้องห้ามตามคำสั่งของคณะกรรมการเกาะลอร์ดฮาว แต่ในปี 1990 ได้มีการผ่อนคล้ายความเข้มงวด โดยอนุญาติให้นักปีนเขาบางคนสามารถปีนขึ้นไปได้ แต่ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขบางประการ
Ball Pyramid มีเกาะเล็กเกาะน้อยได้แก่ Rock Observatory Rock และ Wheatsheaf Islet ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของ Ball Pyramid เซาท์อีสต์ร็อคเป็นจุดสุดยอดที่ตั้งอยู่ประมาณ 3.5 กม. ทางตะวันออกเฉียงใต้ของพีระมิดของบอล
ที่มา World Mountain Encyclopedia
https://www.wfdd.org/story/love-giant-insects-meet-tree-lobster-back-brink / โดย Nell Greenfieldboyce
Cr.
https://www.facebook.com/Bookcafeoriginal/posts/930230163806492/
Tree Lobster
ตั๊กแตนกิ่งไม้ (Tree Lobster) แมลงขนาดยักษ์ตัวเท่าฝ่ามือมนุษย์ ชื่อวิทยาศาสตร์ Dryococelus australis โดยตอนแรกคิดว่ามันสูญพันธุ์ไปตั้งแต่ปี 1920 หรือเมื่อ 80 ปีก่อนแล้ว แต่สุดท้ายเมื่อปี 2001 หลังจากการเดินทางไปสำรวจของ 2 นักวิจัยชาวออสเตรเลีย พวกเขาได้พบแมลงชนิดนี้กว่า 24 ตัวในสภาพอ้วนท้วนสมบูรณ์ ที่ระดับความสูง 152 เมตร ซึ่งอยู่กระจุกรวมกันบนต้นไม้ต้นหนึ่ง ที่ได้ชื่อว่าตั๊กแตนกิ่งไม้ เนื่องจากพฤติกรรมชอบเกาะอยู่ตามกิ่งไม้ จนกลมกลืนกับต้นไม้รวมถึงเพื่ออำพรางตัวจากศัตรู
Tree Lobster สามารถมีความยาวได้ถึง 17 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 25 กรัม เป็นแมลงไม่มีปีก แต่สามารถวิ่งได้อย่างรวดเร็ว จากข้อมูลข้างต้นจึงทำให้พวกมันกลายเป็น “แมลงประเภทปล้องที่มีน้ำหนักมากที่สุด รวมถึงหายากที่สุดในโลกด้วย” และทั้ง 2 นักวิจัยยังได้พบแมลงสายพันธุ์ใหม่อีกกว่า 27 สายพันธุ์เพิ่มเติม
ทั้งนี้ เรื่องนี้น่าสนใจก็คือ ข้าง ๆ เกาะบอลพีระมิด จะมีเกาะขนาดใหญ่อีกแห่งตั้งอยู่ห่างกันประมาณ 20 กิโลเมตร ชื่อว่าเกาะลอร์ดฮาว (Lord Howe) ซึ่งในช่วงศตวรรษที่ 19 บนเกาะเล็กแห่งนี้มีแมลงทรีล็อบสเตอร์อาศัยอยู่เต็มไปหมด จนกระทั่งพวกมันสูญพันธุ์ไปเพราะมีคนนำหนูดำ (Black rats) หลุดจนเกิดการขยายพันธุ์ผิดระบบนิเวศ และมาพบบนเกาะบอลพีระมิดตามข้อมูลข้างต้น จึงทำให้เกิดความสงสัยว่า มันเดินทางมายังเกาะแห่งนี้ได้อย่างไร
และพวกมันกินอะไรเป็นอาหาร เนื่องจากเป็นเกาะหินทั้งเกาะจึงทำให้มีพืชและผลไม้น้อยมาก หรือในช่วงเวลา 80 ปี พวกมันปรับตัวจนกลายเป็นแมลงที่สามารถกินเยื่อไม้เพื่อเอาตัวรอดได้ ข้อสันนิษฐานที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดคือ ตั๊กแตนกิ่งไม้บนเกาะลอร์ดฮาวจะเป็นคนละชนิดกับที่พบบนเกาะบอลพีระมิด
ต่อมา ในปี 2016 ทางสวนสัตว์เมลเบิร์นได้ทำการฟักไข่ 13,000 ฟอง และส่งไปยังสวนสัตว์ประเทศต่าง ๆ ทั้ง อังกฤษ สหรัฐอเมริกา แคนาดา เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการสูญพันธุ์ของตั๊กแตนสายพันธุ์นี้อีก และล่าสุด ในปี 2017 ผลวิจัยจากการตรวจสอบ DNA ออกมาแล้วว่า แมลงจากเกาะทั้ง 2 แห่ง พวกมันมีจีโนมแตกต่างกันเพียง 1% จึงทำให้นักวิจัยประกาศว่า “พวกมันเป็นแมลงสายพันธุ์เดียวกัน” และการปรับตัวนั้นเกิดขึ้นจริง แต่ยังไม่ทราบว่าเดินทางมายังเกาะบอลพีระมิดได้อย่างไร
ซึ่งแผนต่อไปคือ การกำจัดหนูดำบนเกาะลอร์ดฮาวให้หมดไป เพื่อให้แมลงเหล่านี้ได้กลับไปอาศัยยังถิ่นกำเนิดของตนเอง เพราะตั๊กแตนกิ่งไม้ชนิดนี้ มีอีกชื่อหนึ่งว่า “Lord Howe stick insect” เป็นชื่อดั้งเดิมตั้งตามชื่อถิ่นอยู่อาศัยที่แท้จริง
Cr.
https://www.flagfrog.com/ball-island-insect/ โดย ManoshFiz
เกาะกีซาประเทศอินโดนีเซียที่อุดมไปด้วยภาพเขียนถ้ำ
รายงานจากเว็บไซต์ The International Business Times นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย (ANU) ได้ค้นพบภาพศิลปะผนังถ้ำเก่าแก่อายุกว่า 2500 ปี ในเกาะกีซาประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งการค้นพบครั้งนี้ได้ตีพิมพ์ในนิตยสารโบราณคดีของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (Cambridge Journal of Archaeology) ทีมได้ค้นพบแหล่งศิลปะหินเมื่อ 2,500 ปีก่อนทั้งหมด 28 แห่ง บนเกาะ Kisar ซึ่งมีพื้นที่เพียง 81 ตารางกิโลเมตรและอยู่ทางตอนเหนือของติมอร์ - เลสเต
เกาะ Kisar หรือที่รู้จักกันในชื่อ โยโตวาว่า เป็นเกาะเล็ก ๆ ทางตะวันตกเฉียงใต้ของโมลูกาในประเทศอินโดนีเซีย เกาะนี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะติมอร์ เกาะมีขนาดเล็กมากระยะทางจากเหนือจรดใต้เพียง 10.4 กม. ห่างจากตะวันออกไปตะวันตกที่ไกลที่สุดคือ 10.22 กม. ใช้เวลาเพียง 40 นาทีในการล้อมรอบเกาะด้วยเรือเร็ว อย่างไรก็ตามเกาะนี้มีผู้คนอาศัยอยู่ประมาณ 18,425
ซู โอคอนเนอร์ (Sue O’Connor) นักวิจัยภาควิชาประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและภาษา จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย กล่าวว่า ในทางโบราณคดีหมู่เกาะนี้ไม่เคยมีใครสำรวจมาก่อน ภาพที่ปรากฏอยู่จะเห็นว่า เป็นภาพเรือ สุนัข ม้า และผู้คน ในภาพที่ปรากฏผู้คนจะถือสิ่งหนึ่งคล้ายกับโล่ ในส่วนฉากอื่นๆ แสดงภาพผู้คนคล้ายกับตีกลอง ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นภาพแสดงการประกอบพิธีกรรมอะไรบางอย่าง
เขายังกล่าวต่ออีกว่า การค้นพบครั้งนี้ทำให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ที่มีร่วมกันระหว่างติมอร์กับอินโดนีเซียที่มีมาก่อน สะท้อนถึงอดีตที่เคยมีความสัมพันธ์กันมา ภาพที่พบมีลักษณะเล็กมากกว่า 10 เซนติเมตร แม้ภาพจะมีขนาดเล็กแต่ก็มีความสำคัญอย่างมาก ความสัมพันธ์ระหว่างเกาะกีซากับติมอร์น่าจะนับย้อนหลังไปถึงยุคยุค Neolithic (ยุคหินใหม่) ประมาณ 3500 ปีก่อน เป็นช่วงที่กลุ่มออสโตรนีเซียนได้นำสัตว์เลี้ยงอย่าง สุนัขหรือพวกธัญพืชเข้ามาในหมู่เกาะ
ภาพถ้ำที่ค้นพบบนเกาะ กีซา ของประเทศอินโดนีเซีย (Australian National University)
จากเว็บไวด์ www.archaeology.org/news
ภาพวาดเรือและภาพวาดบนหินในเกาะ Kisar เครดิต: ANU
อย่างไรก็ตามการค้นพบภาพใหม่ๆ นอกจากนี้ภาพที่พบนี้ยังมีความคล้ายกับภาพที่พบบนกลองสำริดซึ่งได้ทำขึ้นในเวียดนามตอนเหนือและทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนเมื่อประมาณ 2500 ปีที่แล้ว โอคอนเนอร์ ยังกล่าวปิดท้ายอีกว่า ภาพวาดเหล่านี้เหมือนเป็นการสร้างระบบสัญลักษณ์ขึ้นเมื่อประมาณ 2000 ปีที่แล้ว บ่งชี้ถึงสังคมที่มีการแบ่งลำดับฐานะบ่งบอกถึงการแลกเปลี่ยนสินค้า
ที่มา
https://phys.org/news/2017-12-indonesian-island-unusually-rich-cave.html
https://www.indonesia-tourism.com/maluku/kisar_island.html
Cr.ภาพ ANU
Cr.
https://www.silpa-mag.com/news/article_13820
(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมดและขออนุญาตนำมา)
เกาะห่างไกลที่ถูกค้นพบความสำคัญที่ยิ่งใหญ่
- ความสูงอยู่ที่ 562 เมตร (1,840 ฟุต) เหนือน้ำทะเล
- มีความยาว 1,100 เมตร (3,600 ฟุต)
- และกว้างเพียง 300 เมตร (980 ฟุต)
ทำให้เกาะแห่งนี้เป็นเกาะหินโด่งที่สูงที่สุดในโลก เกาะบอลส์พีระมิดเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานทางทะเลเกาะลอร์ดฮาวในประเทศออสเตรเลีย
เกาะแห่งนี้ถูกตั้งชื่อตามผู้ที่ค้นพบ เฮนรี ลิดจ์เบิร์ค บอล (Henry Lidgbird Ball) ในปี 1788 ซึ่งเป็นการค้นพบพร้อมกับเกาะลอร์ดฮาวด้วย
โดยบุคคลที่ขึ้นชายฝั่งของเกาะนี้เป็นคนแรกคือ Henry Wilkinson นักธรณีวิทยาที่กรมเหมืองแร่นิวเซาธ์เวลส์ในปี ค.ศ. 1882
ต่อมาในปี 1964 ทีมนักปีนเขาจากซิดนีย์ ซึ่งมีนักผจญภัยอย่าง ดิ๊ก สมิท และสมาชิกคนอื่นๆในกรมลูกเสือ ได้พยายามที่จะปีนขึ้นไปบนยอดเขาของเกาะ อย่างไรก็ตามหลังจากพวกเขาต้องเป็นอันยกเลิกการปีนเขาในวันที่ 5 เนื่องจากทีมปีนเขานั้นขาดเสบียงและน้ำ
จากนั้นในปี 1965 ทีมนักปีนเขา Sydney Rock Climbing Club ก็สามารถปีนขึ้นไปถึงยอดเขาได้สำเร็จในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 1965 โดยทีมนั้นปีนเขาชุดนั้นประกอบด้วย Bryden Allen, John Davis, Jack Pettigrew และ David Witham
Ball Pyramid มีเกาะเล็กเกาะน้อยได้แก่ Rock Observatory Rock และ Wheatsheaf Islet ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของ Ball Pyramid เซาท์อีสต์ร็อคเป็นจุดสุดยอดที่ตั้งอยู่ประมาณ 3.5 กม. ทางตะวันออกเฉียงใต้ของพีระมิดของบอล
ที่มา World Mountain Encyclopedia
https://www.wfdd.org/story/love-giant-insects-meet-tree-lobster-back-brink / โดย Nell Greenfieldboyce
Cr.https://www.facebook.com/Bookcafeoriginal/posts/930230163806492/
Tree Lobster สามารถมีความยาวได้ถึง 17 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 25 กรัม เป็นแมลงไม่มีปีก แต่สามารถวิ่งได้อย่างรวดเร็ว จากข้อมูลข้างต้นจึงทำให้พวกมันกลายเป็น “แมลงประเภทปล้องที่มีน้ำหนักมากที่สุด รวมถึงหายากที่สุดในโลกด้วย” และทั้ง 2 นักวิจัยยังได้พบแมลงสายพันธุ์ใหม่อีกกว่า 27 สายพันธุ์เพิ่มเติม
ทั้งนี้ เรื่องนี้น่าสนใจก็คือ ข้าง ๆ เกาะบอลพีระมิด จะมีเกาะขนาดใหญ่อีกแห่งตั้งอยู่ห่างกันประมาณ 20 กิโลเมตร ชื่อว่าเกาะลอร์ดฮาว (Lord Howe) ซึ่งในช่วงศตวรรษที่ 19 บนเกาะเล็กแห่งนี้มีแมลงทรีล็อบสเตอร์อาศัยอยู่เต็มไปหมด จนกระทั่งพวกมันสูญพันธุ์ไปเพราะมีคนนำหนูดำ (Black rats) หลุดจนเกิดการขยายพันธุ์ผิดระบบนิเวศ และมาพบบนเกาะบอลพีระมิดตามข้อมูลข้างต้น จึงทำให้เกิดความสงสัยว่า มันเดินทางมายังเกาะแห่งนี้ได้อย่างไร
และพวกมันกินอะไรเป็นอาหาร เนื่องจากเป็นเกาะหินทั้งเกาะจึงทำให้มีพืชและผลไม้น้อยมาก หรือในช่วงเวลา 80 ปี พวกมันปรับตัวจนกลายเป็นแมลงที่สามารถกินเยื่อไม้เพื่อเอาตัวรอดได้ ข้อสันนิษฐานที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดคือ ตั๊กแตนกิ่งไม้บนเกาะลอร์ดฮาวจะเป็นคนละชนิดกับที่พบบนเกาะบอลพีระมิด
ต่อมา ในปี 2016 ทางสวนสัตว์เมลเบิร์นได้ทำการฟักไข่ 13,000 ฟอง และส่งไปยังสวนสัตว์ประเทศต่าง ๆ ทั้ง อังกฤษ สหรัฐอเมริกา แคนาดา เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการสูญพันธุ์ของตั๊กแตนสายพันธุ์นี้อีก และล่าสุด ในปี 2017 ผลวิจัยจากการตรวจสอบ DNA ออกมาแล้วว่า แมลงจากเกาะทั้ง 2 แห่ง พวกมันมีจีโนมแตกต่างกันเพียง 1% จึงทำให้นักวิจัยประกาศว่า “พวกมันเป็นแมลงสายพันธุ์เดียวกัน” และการปรับตัวนั้นเกิดขึ้นจริง แต่ยังไม่ทราบว่าเดินทางมายังเกาะบอลพีระมิดได้อย่างไร
ซึ่งแผนต่อไปคือ การกำจัดหนูดำบนเกาะลอร์ดฮาวให้หมดไป เพื่อให้แมลงเหล่านี้ได้กลับไปอาศัยยังถิ่นกำเนิดของตนเอง เพราะตั๊กแตนกิ่งไม้ชนิดนี้ มีอีกชื่อหนึ่งว่า “Lord Howe stick insect” เป็นชื่อดั้งเดิมตั้งตามชื่อถิ่นอยู่อาศัยที่แท้จริง
Cr.https://www.flagfrog.com/ball-island-insect/ โดย ManoshFiz
Cr.https://vitruvianpost.com/3605/dvc-news/fight-against-extinction/
เกาะ Kisar หรือที่รู้จักกันในชื่อ โยโตวาว่า เป็นเกาะเล็ก ๆ ทางตะวันตกเฉียงใต้ของโมลูกาในประเทศอินโดนีเซีย เกาะนี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะติมอร์ เกาะมีขนาดเล็กมากระยะทางจากเหนือจรดใต้เพียง 10.4 กม. ห่างจากตะวันออกไปตะวันตกที่ไกลที่สุดคือ 10.22 กม. ใช้เวลาเพียง 40 นาทีในการล้อมรอบเกาะด้วยเรือเร็ว อย่างไรก็ตามเกาะนี้มีผู้คนอาศัยอยู่ประมาณ 18,425
ซู โอคอนเนอร์ (Sue O’Connor) นักวิจัยภาควิชาประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและภาษา จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย กล่าวว่า ในทางโบราณคดีหมู่เกาะนี้ไม่เคยมีใครสำรวจมาก่อน ภาพที่ปรากฏอยู่จะเห็นว่า เป็นภาพเรือ สุนัข ม้า และผู้คน ในภาพที่ปรากฏผู้คนจะถือสิ่งหนึ่งคล้ายกับโล่ ในส่วนฉากอื่นๆ แสดงภาพผู้คนคล้ายกับตีกลอง ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นภาพแสดงการประกอบพิธีกรรมอะไรบางอย่าง
เขายังกล่าวต่ออีกว่า การค้นพบครั้งนี้ทำให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ที่มีร่วมกันระหว่างติมอร์กับอินโดนีเซียที่มีมาก่อน สะท้อนถึงอดีตที่เคยมีความสัมพันธ์กันมา ภาพที่พบมีลักษณะเล็กมากกว่า 10 เซนติเมตร แม้ภาพจะมีขนาดเล็กแต่ก็มีความสำคัญอย่างมาก ความสัมพันธ์ระหว่างเกาะกีซากับติมอร์น่าจะนับย้อนหลังไปถึงยุคยุค Neolithic (ยุคหินใหม่) ประมาณ 3500 ปีก่อน เป็นช่วงที่กลุ่มออสโตรนีเซียนได้นำสัตว์เลี้ยงอย่าง สุนัขหรือพวกธัญพืชเข้ามาในหมู่เกาะ
ที่มา https://phys.org/news/2017-12-indonesian-island-unusually-rich-cave.html
https://www.indonesia-tourism.com/maluku/kisar_island.html
Cr.ภาพ ANU
Cr.https://www.silpa-mag.com/news/article_13820
(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมดและขออนุญาตนำมา)