กลึงกลมชมน้อยโหน่ง          ลูกติดโตงเตงไปมา
   กระแตแลนกกา                   ปีนขวั่กไขว่ได้เก็บกิน
   เขียวใสรอให้ม่วง                 จึงหลุดร่วงลงพื้นดิน
   เสียงเซ็งแซ่ได้ยิน                ลิ้มรสหวานผ่านคืนวัน
   ติดผลบนความแล้ง              แผ่นดินแห้งแห่งคิมหันต์
   สัตว์แหล่งแบ่งกินกัน           ชื่นใจตามงามภิรมย์

...

น้อยโหน่ง ไม่ใช่น้อยหน่า แต่ก็คงเป็นญาติห่างๆกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ต้นมันไม่เหมือนกัน แต่ลูกและเนื้อรวมไปถึงเมล็ดมันไปด้วยกันได้ รสชาติและรสสัมผัสคล้ายกัน นิ่มๆหวานๆ บางลูกก็หวานจนแสบคอ

ผมมีต้นน้อยโหน่งและน้อยหน่าอยู่จำนวนนึง ไม่ค่อยได้ดูแลหรือจริงๆแล้วก็ไม่ได้ดูแลเลยนั่นแหละ บางปีเห็นมันออกลูกก็ไปตามหามากินซะบ้างพอให้ไม่ลืม ส่วนมากแล้วมันเป็นอาหารของนกและกระแต ส่วนใหญ่มันจะอยู่ไม่ถึงแก่จัดหรือสุกได้ที่ นกมันรู้ก่อน จิกกินก่อน กินบางส่วนแล้วก็ร่วงลงมาให้แมลงหรือสัตว์เล็กๆที่พื้นได้กิน

น้อยหน่ายังพอได้เห็นกันทั่วแต่น้อยโหน่งน่าจะไม่ค่อยมีแล้ว หลายท่านอาจจะไม่เคยเห็น หรือหลายท่านอาจจะไม่เคยกิน บางทีผมก็ลืมเหมือนกันว่าเคยกินหรือมีต้นไม้ชนิดนี้อยู่ในบ้าน

ผมเองไม่ค่อยได้กิน ถึงแม้บางปีมันจะออกเป็นร้อยๆลูก ดีใจทุกครั้งที่เห็นมันถูกกินโดยอะไรซักตัว ยิ้มน้อยๆเสมอที่เห็นเศษเปลือกและเมล็ดของมันกระจายไปทั่วผืนดิน อย่างน้อยวันนี้ก็มีใครซักคนที่อิ่มหนำ

ความหิวของใครซักคนก็ผ่านไป