เราโดนครอบครัวบูลลี่มาหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่เด็กบูลลี่จนเราไม่มีกำลังใจในการทำอะไรหลายๆอย่าง บางทีก็มีการบูลลี่เรื่องหน้าตากับร่างกายเราบ้างแบบ ทำไมสกปรกจัง น่าเกลียด แล้วพอเราโตขึ้นมาเรื่อยๆเรารู้สึกมันหนักขึ้นเรื่อยๆ เวลาเราทำอะไรที่มีความสุข ครอบครัวจะมองเป็นเรื่องไร้สาระมากๆ บางทีก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าทำไมไม่หัดทำตัวดีๆแบบเขาบ้าง ชอบสนับสนุนเราไปทางที่แย่ๆ แบบชอบแนะนำให้ไปทางสก๊อย ซึ่งเราไม่ได้ชอบแบบนั้นเลย คือเหมือนเขามองแต่ความสุขของตัวเอง ทุกๆวันเขามองเหมือนเราเป็นคนรับใช้ ตื่นมาก็ใช้ทำงานทั้งวัน พอเราเหนื่อยเขาก็ด่าเราแบบ สันดานแบบนี้ใครจะคบ โง่ กรี่ แก่แดด ปัญญาอ่อน สมองควาย ซึ่งมันเป็นคำที่กระทบเราแรงมากๆ จนเป็นโรคซึมเศร้า เหมือนจะหายแต่ก็ไม่หาย แล้วอีกอย่าง เราอายุแค่ 13 กำลังใจแทบไม่มี ขนาดไปโรงเรียนก็ยังโดนบูลลี่แทบทุกวันเลย