พลิ้วเสียงเพลงบรรเลงเห่ขับกล่อม โชยกลิ่นหอมล่องลอยมาตามวิถี แก้วใบเก่าเราเคยคุ้นกับชีวี แสนยินดีเวลานี้มาอีกครา เคาะขยับจับกาแฟใส่แก้วใส เทอุ่นไอน้ำร้อนที่โหยหา คนเบาเบารอคอยช่วงเวลา เติมนมพารสละเมีย

จะอยู่ไหน แดนไกล ฉันไปยาก จะนานมาก แค่ไหน ใจยังฝัน จะต้องห่าง ร้างไป ไม่เห็นกัน จะรำพัน ฝากถ้อย ถึงกลอยใจ คิดถึงเคย เอ่ยคำ พร่ำหยอกเย้า คิดถึงเจ้า เหงาช้ำ น้ำตาไหล คิดถึงน้อง ร้องเพลง วังเวงใจ คิดถึง

ผุยเพิ่งดูเรื่องนี้จบไปเมื่อวานค่ะ  หนังออกแนวดราม่ากว่าที่คิดไว้นะคะ   แต่ผุยแค่น้ำตาคลอค่ะ  ส่วน "ผู้ชายปีกม่วง" สูงวัย  ที่นั่งใกล้ ๆ ผุย  กลับปล่อยโฮแบบหมดร