เราเป็นพวกที่คนภายนอกหรือเพื่อนๆมักจะมองว่าสดใสเสมอ เเต่จริงๆคือเราเก็บทุกอย่างมาคิดวนเวียนอยู่ในหัวตลอด บางอย่างอาจจะดูว่าเราไม่คิดอะไรกับมัน เเต่จริงๆเราบังคับตัวเองให้หยุดคิดไม่ได้เลย รู้สึกเเย่มาก ตอนนี้เรามีเรื่องที่ต้องเครียดอีกเเล้ว เป็นอะไรที่บอกคนอื่นๆไม่ได้จริงๆ(ไม่ใช่เรื่องรักๆใคร่ๆนะคะ) เราไม่อยากให้ที่บ้านคิดมากไปด้วยก็เลยไม่ชอบระบายอะไรให้พวกเขาฟัง เราไม่อยากเป็นเเบบนี้เลยค่ะ ทำไมทุกคนต้องคิดว่าเราเข้มเเข็งเเล้วมองว่าเราทนได้ทุกเรื่องด้วยคะ จริงๆเราไม่ไหวเเล้วนะ เราอยากพบจิตเเพทย์มากเลย

ใครมีเเนวทางลดความเครียดตรงนี้ลงได้บ้างคะ เราจะขอบคุณคุณมากๆเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ