เรื่องมีอยู่ว่า  จากสถานการณ์โรคโควิดระบาด ทำให้บริษัทขาดรายได้(ซึ่งก่อนหน้านั้นรายได้ของบริษัทก็ลดลงเรื่อยๆอยู่แล้ว) พอเกิดโควิด19ระบาด บ.จึงมาตรการจะปลดลดพนักงานออก พี่ชายดิ

ในเรื่องหลังจากรักษาภายนอกหายดีแล้ว แต่สภาพจิตใจยังเหมือนได้ยินเสียงระเบิดภายในหู ทั้งๆที่ผ่านมาแล้วครับ เป็นไปได้หรือว่าเสียงระเบิดยังค้างในหูครับ ผลการตรวจนางเอกเป็นโรคซึมเศร้าระดับกลางครับ แต่พระเอ

บริษัทปิดกิจการชั่วคราว ช่วงนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดี เนื่องจากพิษโควิด แต่ทางบริษัทจ่ายเงินชดเชย30%ของเงินเดือนจนกว่าสถานการณ์จะดีขึ้นอยากทราบว่า บริษัททำถูกต้องไหมครับ

ตอนนี้ผมคิดว่าเพื่อนๆหลายๆคนน่าจะตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน คือ ก่อนโควิดสามารถจ่ายเงินกู้ได้ตามปกติ แต่พอโควิดเข้าธุรกิจชงัก พอโควิดหมดก็เริ่มกับมาดำเนินงานต่อได้ แต่มีต้นทุนเพิ่มที่เกิดจากการต้องอยู่

สถานการณ์โควิดตอนนี้ ลุกลามมากมาย  ถ้าจะบอกว่า "ควรล็อคดาวน์เข้มๆได้แล้ว" ยังจะมี คนไม่เห็นด้วย มากกว่า คนเห็นด้วย อยู่มั้ย?

ถ้าประเทศเราให้ทุกคนอยู่บ้านแบบจริงจัง แบบนี้จะช่วยลดการติดเชื้อโควิด-19 มากแค่ไหน และคนที่ออกมานอกบ้านได้ก็ต้องเป็นพ่อค้า-แม่ค้าขายอาหารเท่านั้น ส่งอาหารถึงหน้าบ้าน ทุกคนอยู่บ้าน มีแต่พนักงานส่งพัส

ผมเขียนกระทู้นี้เพราะอยากระบายความรู้สึกตลอด 2 ปีที่ต้องเผชิญกับโรคโควิด 19 ระบาด ตลอด 2 ปีนี้ชีวิตผมเปลี่ยนไปเยอะมาก เปลี่ยนไปในทางแย่ลงทั้งจิตใจและร่างกาย ในทางจิตใจผมรู้สึกหดหู่กับสถานการณ์ที่เผชิญ

เราทำงานโรงน้ำดื่ม ลูกจ้างเป็นผู้หญิงทั้งหมดแต่ผู้ชายเราคนเดียวเป็นคนส่งน้ำทำงานทุกอย่างเหมือนผู้หญิงเลยแต่มายกน้ำนี่แหละ โดยที่เรายกน้ำขึ้นบนรถ  65 ลังถังอีก 15 คนเดียว วันนึง2รอบครึ่ง เอาขึ้นรถ