ผมแต่งงานอยู่กินกับภรรยาปัจจุบันได้ราว 10 กว่าปีแล้วครับ
เรารักกันดีแม้มีปากเสียงบ้าง
เมื่อซักช่วงต้นเดือนมีน้องคนนึงที่ผมรู้จักเมื่อ 10 กว่าปีก่อนกลับเข้ามาเป็นจังหวะสั้นๆ
ตัวผมเองเคยชอบน้องอยู่ แต่ตอนนั้นน้องเป็นแฟนเก่าเพื่อนครับ ตอนนี้น้องเค้าก็แต่งงานไปแล้วซัก 3 ปี
ตั้งแต่ต้นเดือนผมหยุดคิดถึงน้องเค้าไม่ได้เลย ตัวผมเองก็เคยรักคนอื่นมาหลายครั้ง พอจะเข้าใจเลยว่านี่มันคือความรู้สึกอกหัก
อกหักแบบทันที เพราะหลงรักปุ๊ปก็รู้ปั๊ปว่าเป็นไปไม่ได้
ผมก็ไม่ได้สานต่ออะไร ตอนน้องเดินจากไป ผมแอบบ้ายบายน้องระยะ 100 เมตร อวยพรให้น้องมีชีวิตที่ดี พร้อมทำใจแล้วว่าชีวิตนี้เราคงไม่เจอกันอีกแล้ว
เป็นความรู้สึกที่เศร้ามากๆ ครับ น่าจะเป็นความรักที่สั้นมาก รักและอกหักใน 10 นาที
ผมเข้าใจแหละครับว่าหลายคนคงจะเชื่อว่ามันไม่ใช่ความรักหรอก แต่สำหรับผม มันใช่แน่ๆ ผมก็อยู่บนโลกมาครึ่งชีวิตแล้ว คิดว่าไม่ผิดแน่ๆ
ผมคิดว่า 2 สัปดาห์น่าจะหาย แต่ก็หยุดคิดถึงไม่ได้จนวันนี้
ความรู้สึกนี่มันแปลกนะครับ อาจจะเป็นความรู้สึกเก่าๆ ที่ฝังไว้มันปะทุขึ้นมาหลังจากถูกเก็บกดไว้นาน จิตใจเรามันมีกลไกป้องกันตัวเองอยู่ ผมก็นั่งรออยู่ครับว่ากลไกไหนจะมาช่วยผมบ้าง เพราะความรู้สึกที่กดไม่อยู่นี้มันทำให้ผมมีความสุขน้อยลงมากๆ
เอาล่ะครับ เพ้อมามากพอแล้ว ขออนุญาตลาครับ
ความรักนี่มันแปลกนะครับ
เรารักกันดีแม้มีปากเสียงบ้าง
เมื่อซักช่วงต้นเดือนมีน้องคนนึงที่ผมรู้จักเมื่อ 10 กว่าปีก่อนกลับเข้ามาเป็นจังหวะสั้นๆ
ตัวผมเองเคยชอบน้องอยู่ แต่ตอนนั้นน้องเป็นแฟนเก่าเพื่อนครับ ตอนนี้น้องเค้าก็แต่งงานไปแล้วซัก 3 ปี
ตั้งแต่ต้นเดือนผมหยุดคิดถึงน้องเค้าไม่ได้เลย ตัวผมเองก็เคยรักคนอื่นมาหลายครั้ง พอจะเข้าใจเลยว่านี่มันคือความรู้สึกอกหัก
อกหักแบบทันที เพราะหลงรักปุ๊ปก็รู้ปั๊ปว่าเป็นไปไม่ได้
ผมก็ไม่ได้สานต่ออะไร ตอนน้องเดินจากไป ผมแอบบ้ายบายน้องระยะ 100 เมตร อวยพรให้น้องมีชีวิตที่ดี พร้อมทำใจแล้วว่าชีวิตนี้เราคงไม่เจอกันอีกแล้ว
เป็นความรู้สึกที่เศร้ามากๆ ครับ น่าจะเป็นความรักที่สั้นมาก รักและอกหักใน 10 นาที
ผมเข้าใจแหละครับว่าหลายคนคงจะเชื่อว่ามันไม่ใช่ความรักหรอก แต่สำหรับผม มันใช่แน่ๆ ผมก็อยู่บนโลกมาครึ่งชีวิตแล้ว คิดว่าไม่ผิดแน่ๆ
ผมคิดว่า 2 สัปดาห์น่าจะหาย แต่ก็หยุดคิดถึงไม่ได้จนวันนี้
ความรู้สึกนี่มันแปลกนะครับ อาจจะเป็นความรู้สึกเก่าๆ ที่ฝังไว้มันปะทุขึ้นมาหลังจากถูกเก็บกดไว้นาน จิตใจเรามันมีกลไกป้องกันตัวเองอยู่ ผมก็นั่งรออยู่ครับว่ากลไกไหนจะมาช่วยผมบ้าง เพราะความรู้สึกที่กดไม่อยู่นี้มันทำให้ผมมีความสุขน้อยลงมากๆ
เอาล่ะครับ เพ้อมามากพอแล้ว ขออนุญาตลาครับ