คือเราน้อยใจแม่มาซักพักใหญ่ๆแล้วค่ะ เรื่องของเรื่องคือพี่สาวเราจะกลับบ้าน อ.ละครั้งเพราะทำงาน ส่วนเราอยู่ที่บ้าน ที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้สึกน้อยใจเลยค่ะ แต่มีจุดเปลี่ยนคือ วันนั้นประมาณ4ทุ่ม เราอาบน้ำเสร็จก็เห็นแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัวเตรียมฝากอาให้พี่เรา ซึ่งเวลานั้นปกติแม่จะอาบน้ำนอนแล้วค่ะ แต่เขาตั้งใจทำมากๆ เราเคยบอกแม่ว่าอยากกินอันนี้มากๆแต่แม่บอกให้เราทำเอง(ทั้งๆที่เราทำไม่เป็น) แต่พอพี่เราบ่นว่าอยากกินอะไรนะ แม่ก็จะสรรหามาหมดเลยค่ะ คืนนั้นเราไม่เป็นอันทำอะไรเลย ไม่เล่นโทรศัพท์ นอนร้องไห้ทั้งคืนเลย ความรู้สึกมันเหมือนเราไม่มีตัวตนเลยค่ะ มันเลยทำให้เราน้อยใจแม่มากๆ อย่างตอนที่แม่เราไปตลาด แม่ก็จะซื้อของให้แต่พี่เรา ส่วนเราไม่ได้อะไรเลยค่ะ พอเราถามเขาก็บอกว่าไม่มีเวลาเดินขนาดนั้น เราเก็บกดมานานมากค่ะ พยายามทำตัวปกติที่สุด แต่ก็ร้องไห้อยู่ดี ทำยังไงดีคะ รู้สึกไม่ดีกับตัวเองเลย จัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ เราไม่อยากน้อยใจอีกแล้ว