เราเรียนจบ ได้ทำงานมาเกือบ 3 ปี มีหนี้สินเกือบ 5 แสน จากการกู้เงินเรียน ณ ตอนนี้ จ่ายหนี้และมีภาระเลี้ยงดูน้องสาวกำลังเข้ามหาวิทยาลัย เมื่อเราได้คุยกับผู้ที่มีพระคุณกับเรา เขาบอกว่า ดูเพื่อนฝูงเขามีรถมีบ้าน มีหน้าตาในสังคมเปรียบเหมือนอยู่บนภูเขา แล้วเราล่ะ มีอะไรบ้าง อยู่ตีนเขา ไม่พัฒนา อายคนอื่น อายคนทางบ้านนะ ทำตัวแบบนี้ เมื่อไหร่จะก้าวหน้า แล้วพูดทำนองนี้ซ้ำ หลายรอบมาก
เราเป็นคนฟัง เรารู้สึกน้อยใจนะที่เขาไม่เข้าใจเรา และรู้สึกว่า เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ? ทำไมต้องเอาชีวิตเราไปเปรียบกับคนอื่น ทั้งๆที่เราก็พยายามหาเงินทุกทาง แต่ด้วยสถานการณ์ covid-19 ทำให้เราต้องมีรายได้ที่ลดลงจากที่เคยหาได้ ความสำเร็จมันต้องมีบ้านมีรถอย่างเดียวหรอ น้อยใจและเสียใจมาก ท้อมาก ขอกำลังใจและแนวคิด ข้อคิดจากผู้ที่อ่านกระทู้ด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ