Part1: (*กระทู้นี้ ยาวนะคะ ขอท่านที่รับในการอ่านข้อมูลยาวๆได้ค่ะ และโปรดใช้คำสุภาพนะคะ*)
เริ่มเรื่องของดิฉันเลยค่ะ เรื่องจะออกกึ่งแนวเล่าชีวิตตัวเองและปรึกษาปัญหาไปพร้อมกันค่ะ.
ดิฉันอายุ 30ปีค่ะ. ส่วนตัวแต่งงานมาอยู่ต่างประเทศได้ 9ปีค่ะ. ปกติดิฉันส่งเงินเลี้ยงดูแม่,ยาย,น้องสาวที่ขณะนี้อยู่มัธยมต้นค่ะ1คน.
แม่ดิฉันมีอาชีพค้าขายของตามฤดูกาลค่ะ เช่น ทุเรียน,ผลไม้สดต่างๆ,ปลาสลิด,ขนมนมเนยสลับกันไปค่ะ.
ถึงดิฉันจะแต่งงานมาได้ 9ปีแล้ว แม่ดิฉันก็หาของมาขายแบบนี้อยู่ตลอดค่ะ. ฟังแล้วดูดีใช่ไหมคะ แต่เดี๋ยวก่อนค่ะ!!!...
แม่ดิฉันขายของก็จริง แต่เป็นหนี้เงินกู้ปีละ 2 รอบค่ะ. ซึ่งตรงนี้พวกคนแถวบ้านบ้าง ลูกน้องของฉันบ้าง(ฉันมีกิจการเล็กๆกำไรหมุนเวียนเป็นเงินสะสมค่ะ ตกเดือนละ 15,000-1แสนบาท).
ลูกน้องมาแอบฟ้องว่าแม่พี่แอบกู้เงินอีกแล้วนะ. บางทีคนแถวบ้านก็มาแอบฟ้องว่าแม่เธอแอบกู้เงินอีกแล้วนะ. ดิฉันได้ฟังแล้วมันบั่นทอนจิตใจค่ะ.
กลับมาที่ดิฉัน. แต่งงานมา สามีเราให้เงินเดือนใช้เดือนละ 20,000-30,000 บาททุกเดือนค่ะ.
ดิฉันอยู่ที่นี่ บางทีไม่อยากเบียดเบียนสามีค่ะ. เช่นเขาให้เงินเดือนดิฉันมาแล้ว ส่วนต่างเราอยากกินอะไรของไทยก็หาซื้อมาอัดตู้เย็นเอาเองค่ะซึ่งไม่เคยขอสามีค่ะ. เพราะเกรงใจ. เราตัวคนเดียวไม่ได้กินเยอะ เลยพอมีเหลือติดตัว เหลือเก็บส่วนนึงด้วยค่ะ เราไม่มีลูก.
ส่วนเงินขายของออนไลน์ที่เมืองไทยนั้น สมัยก่อนเราโอนเก็บในบัญชีชื่อแม่เราค่ะ แต่ตอนนี้เราโอนมาใส่บัญชีเราเก็บแทนแล้วค่ะ. เพราะแม่เราแอบขโมยกดเดือนละ 5-6 รอบ รวมๆต่อเดือนก็ 5,000-20,000฿ ค่ะ.
เงินขายของออนไลน์ได้ทุกเดือนนั้น เราเคยบอกแม่ตลอดว่า หนูตั้งใจเก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน. ส่งน้องเรียน(น้องมี2คนค่ะ คนนึงออกไปใช้ชีวิตข้างนอกหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว อีกคนนึงก็เรียน ม.ต้นอยู่ค่ะ/ น้องทั้ง2คนคือลูกของอดีตพ่อเลี้ยงทั้งคู่ค่ะ ที่เราขอทำหน้าที่ดูแลเขาแทนแม่เราเอง).เราก็บอกแม่ต่อนะว่า. ไหนจะค่าทำศพยายถ้าวันนึงยายตายอีกล่ะ คนเราสมัยนี้ไม่มีเงินห้ามตายนะแม่. อะไรก็เป็นเงินไปหมด. แม่ต้องเข้าใจหนูนะ. ไหนหนูต้องเก็บเงินไว้ในยามที่ถ้าพวกเราป่วยกัน จะได้มีเงินรักษาตัวเอง. แม่เห็นใจหนูเถอะ.
การที่เราดัดนิสัยแม่ตัวเองที่ใช้เงินมือเติบนั้น เราดูเป็นลูกที่เลวไหม?
เริ่มเรื่องของดิฉันเลยค่ะ เรื่องจะออกกึ่งแนวเล่าชีวิตตัวเองและปรึกษาปัญหาไปพร้อมกันค่ะ.
ดิฉันอายุ 30ปีค่ะ. ส่วนตัวแต่งงานมาอยู่ต่างประเทศได้ 9ปีค่ะ. ปกติดิฉันส่งเงินเลี้ยงดูแม่,ยาย,น้องสาวที่ขณะนี้อยู่มัธยมต้นค่ะ1คน.
แม่ดิฉันมีอาชีพค้าขายของตามฤดูกาลค่ะ เช่น ทุเรียน,ผลไม้สดต่างๆ,ปลาสลิด,ขนมนมเนยสลับกันไปค่ะ.
ถึงดิฉันจะแต่งงานมาได้ 9ปีแล้ว แม่ดิฉันก็หาของมาขายแบบนี้อยู่ตลอดค่ะ. ฟังแล้วดูดีใช่ไหมคะ แต่เดี๋ยวก่อนค่ะ!!!...
แม่ดิฉันขายของก็จริง แต่เป็นหนี้เงินกู้ปีละ 2 รอบค่ะ. ซึ่งตรงนี้พวกคนแถวบ้านบ้าง ลูกน้องของฉันบ้าง(ฉันมีกิจการเล็กๆกำไรหมุนเวียนเป็นเงินสะสมค่ะ ตกเดือนละ 15,000-1แสนบาท).
ลูกน้องมาแอบฟ้องว่าแม่พี่แอบกู้เงินอีกแล้วนะ. บางทีคนแถวบ้านก็มาแอบฟ้องว่าแม่เธอแอบกู้เงินอีกแล้วนะ. ดิฉันได้ฟังแล้วมันบั่นทอนจิตใจค่ะ.
กลับมาที่ดิฉัน. แต่งงานมา สามีเราให้เงินเดือนใช้เดือนละ 20,000-30,000 บาททุกเดือนค่ะ.
ดิฉันอยู่ที่นี่ บางทีไม่อยากเบียดเบียนสามีค่ะ. เช่นเขาให้เงินเดือนดิฉันมาแล้ว ส่วนต่างเราอยากกินอะไรของไทยก็หาซื้อมาอัดตู้เย็นเอาเองค่ะซึ่งไม่เคยขอสามีค่ะ. เพราะเกรงใจ. เราตัวคนเดียวไม่ได้กินเยอะ เลยพอมีเหลือติดตัว เหลือเก็บส่วนนึงด้วยค่ะ เราไม่มีลูก.
ส่วนเงินขายของออนไลน์ที่เมืองไทยนั้น สมัยก่อนเราโอนเก็บในบัญชีชื่อแม่เราค่ะ แต่ตอนนี้เราโอนมาใส่บัญชีเราเก็บแทนแล้วค่ะ. เพราะแม่เราแอบขโมยกดเดือนละ 5-6 รอบ รวมๆต่อเดือนก็ 5,000-20,000฿ ค่ะ.
เงินขายของออนไลน์ได้ทุกเดือนนั้น เราเคยบอกแม่ตลอดว่า หนูตั้งใจเก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน. ส่งน้องเรียน(น้องมี2คนค่ะ คนนึงออกไปใช้ชีวิตข้างนอกหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว อีกคนนึงก็เรียน ม.ต้นอยู่ค่ะ/ น้องทั้ง2คนคือลูกของอดีตพ่อเลี้ยงทั้งคู่ค่ะ ที่เราขอทำหน้าที่ดูแลเขาแทนแม่เราเอง).เราก็บอกแม่ต่อนะว่า. ไหนจะค่าทำศพยายถ้าวันนึงยายตายอีกล่ะ คนเราสมัยนี้ไม่มีเงินห้ามตายนะแม่. อะไรก็เป็นเงินไปหมด. แม่ต้องเข้าใจหนูนะ. ไหนหนูต้องเก็บเงินไว้ในยามที่ถ้าพวกเราป่วยกัน จะได้มีเงินรักษาตัวเอง. แม่เห็นใจหนูเถอะ.