สวัสดีครับ ช่วงหลายเดือนมานี้ที่มีโรคระบาดจนงานที่เคยทำอยู่ได้รับผลกระทบมากมาย
พอผมมีเวลาว่างก็เลยได้ทำสิ่งที่อยากทำ นั่นก็คือ การเขียนมุมมองของเราออกมาเป็นบทความประจำวันจากสิ่งที่เราอ่าน เรามีความรู้ หรือสนใจ

เขียนไปเขียนมาก็ไม่รู้ว่าที่ตัวเองเขียนมันเป็นยังไง มันดีไหม งงไหม หรือมันเป็นยังไง 5555

วันนี้ผมเลยเอาสิ่งที่ผมเขียนมาแบ่งปัน แล้วก็อยากจะถามความเห็นของเพื่อนๆทุกคนว่าคิดว่าเป็นอย่างไรบ้าง
ถ้าท่านใดพอมีความรู้ มีข้อแนะนำเกี่ยวกับการเขียน ก็แนะนำผมด้วยนะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หมู คือ ชื่อของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีกีบคู่ มีตัวอ้วนยาว จมูกและปากยื่นยาว

ถึงแม้ว่าเราอาจจะไม่รู้นิยามที่ชัดเจนของคำว่า “หมู”
แต่หากเราได้ยินคำว่าหมูแล้ว ภาพของสัตว์ชนิดหนึ่งก็น่าจะปรากฎออกมาอย่างรวดเร็ว
แต่เราจะสามารถลบความหมายของคำว่าหมูออกไปจากหัวของเราได้ไหม?
วันนี้เราจะมาทำการทดลองกัน
วิธีทดลองก็ง่ายๆ
1. ให้คุณลองพูดออกเสียงคำว่า หมู ให้ตัวเองฟังซ้ำๆซักประมาณ 30 - 40 ครั้ง
2. คุณลองพูดคำว่าหมูต่อไปเรื่อยๆ แล้วลองฟังความรู้สึกของมันดู

ถ้าคุณมีความรู้สึกว่า คำว่าหมูที่คุณได้ยินมันรู้สึกแปลกๆไป แล้วละก็ คุณกำลังมีอาการ Semantic satiation
ซึ่งสามารถแปลเป็นภาษาไทยได้ว่า การอิ่มตัวของความหมาย
มีคำอธิบายหนึ่ง อธิบายเหตุผลของการรู้สึกแบบนี้ไว้ว่า มันเกิดจากการที่เราไปกระตุ้นสมองของเราด้วยคำว่า หมู ซ้ำๆ
และไปทำให้เซลล์ประสาทที่คอยตอบสนองต่อคำว่าหมูล้า เราจึงตอบสนองต่อคำว่าหมูได้แย่ลง
และความรู้สึกของการไม่ค่อยเข้าใจศัพท์ที่เรารู้จักมาทั้งชีวิตก็เป็นความรู้สึกที่แปลกๆดีทีเดียว

ความจริงถ้าเราลองคิดดูดีๆ อะไรที่เราได้รับการกระตุ้นซ้ำๆ เราก็มักจะชินชากับมัน
เหมือนกับเวลาที่คนบอกว่า เมื่อเรามีรายได้มากจนถึงจุดหนึ่ง ความสุขของเราก็จะไม่เพิ่มขึ้นตามรายได้ที่เพิ่มขึ้นอีก
เมื่อเราไปเที่ยวอยู่ตลอดเวลา การไปเที่ยวก็ไม่ทำให้เราตื่นเต้นเหมือนการไปสองปีครั้ง
ความสวยความหล่อของคนข้างๆ ก็ดูเหมือนจะมองเห็นได้ยากขึ้นทุกๆวัน เมื่อเราเริ่มชินกับมันแล้ว

มีคำถามที่กล่าวว่า ถ้าวันหนึ่ง เราต้องสูญเสียทุกสิ่งไปเมื่อเราตาย ชีวิตของเราจะมีความหมายอะไร?
แต่ในทางกลับกัน บางทีสิ่งที่ให้ความหมายกับชีวิตของเราทุกคน ก็อาจจะเป็นความไม่ยั่งยืนของมัน

ขอบคุณครับ