ขอเล่าเลยล่ะกัน// ก็ไม่เชิงว่ากลุ้มใจหรอกเเต่เหมือนพอคิดเรื่องเเก้ 0 ทีไร ก็รู้สึกจิ๊ดที่ใจทุกที (เเล้วตัวเองก็เหมือนพยายามหนีด้วย หนีจากความจริง พยายามไม่สนใจ ไว้รอเปิดเทอม อะไรเเบบนี้)

ตอนนี้กำลังจะขึ้น ม.3 ค่ะ
ต้องเรียนซ้ำ 3 วิชา เพราะดองไว้ตั้งเเต่ ม.1
แก้ 0 อีก 5 ตัว

ถึงผลการเรียนจะไม่ได้หน้ากลุ้มใจเท่ากระทู้อื่นก็จริง

เเต่พอเป็นเห็นเพื่อนๆคนอื่นเค้าตามงานเเก้งานกันหมด เเล้วตัวเองพึ่งรู้สึกตัว รู้สึกเหมือนจะตามเค้าไม่ทันยังไงไม่รู้ แบบว่า พอเปิดเทอมมาจะไม่ได้มีเเค่เราคนเดียวใช่มั้ย? เเล้วจะทำทันมั้ย? อะไรประมาณนี้

เดิมทีเเล้วเป็นคนขี้อายมากๆๆค่ะ จะให้โทร หรือ เมล ไปของานครู นี่ เป็นไปไม่ได้เลย เพราะอายมากจริงๆ
ถ้าไม่เจอครูจริงๆ ก็คงไม่ไหวเลยค่ะ

เห็นเพื่อนคุยกันในเมล ว่า ต้องอัดคริป พรีเซนต์งาน (อีนี่เเทบเป็นลมเลยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ เเต่ก็อยากเเก้นะ)

ตอนเเรกทุกคนก็คิดใช่มั้ยล่ะ ว่าเเก้ตัวในช่วงโควิดมันดีจะตาย ยอมรับเลยค่ะ ว่าตอนเเรกก็คิดเเบบนั้น เพราะการเเก้งานมันจะง่ายขึ้นเยอะเลย เพราะไปส่งที่ รร ไม่ได้ เเต่พอเอาเข้าจริงก็ 2 จิต 2 ใจ

จะรอเปิดเทอมเเล้วค่อยเเก้มันก็ง่ายสำหรับเราในการของานครู
เเต่ถ้าตอนนี้ก็จะได้งานที่ง่ายกว่า (ฟังเเบบนี้เเล้วดูเด็กเนอะ มากลุ้มใจเรื่องเเค่นี้)

เเล้วตอนนี้ก็เหลือเวลาเเก้อีกไม่ถึง 5 วัน ก็จะปิดการสอบเเก้ตัวเเล้วว

ก็รู้อยู่หรอกว่า ถามทุกคน มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร เเถมปัญหาเเค่นี้ถ้าไปเทียบกับกระทู้อื่นๆเเล้ว ก็ดูเด็กไปเลย 555😅 ถ้าไม่ทำด้วยตัวเองมันก็ไม่มีความหมายใช่มั้ยล่ะ

ยังไงก็เเค่อยากให้ใครสักคนช่วยเป็นกำลังใจให้ เเค่นี้เเหละ

ขอบคุณค่ะ