เราพยายามเป็นลูกที่ดี พยายามช่วยแบ่งเบาพ่อกับแม่เท่าที่เราทำได้ เรารักแม่มาก และเราอยากให้แม่รักเรามากๆเหมือนกัน เรามีพี่น้องอยู่ 3 คน มีเรา น้องชาย และน้องสาว เรากับน้องสาวอยู่ข้างๆแม่ตลอด เวลาแม่เจ็บไข้ไม่สบายก็มีแต่เรากับน้องสาว ส่วนน้องชายเราไม่เคยสนใจใยดีความรู้สึกของแม่ หรือคนที่บ้านเลย เกเร เอาใจแต่กับผู้หญิง แต่ไม่รูทำไมคำพูด น้ำเสียงที่แม่พูดกับน้องชายมันฟังดูเพราะสบายหู ซึ่งต่างกันมากเวลาแม่พูดกับเราและน้องสาว โดยเฉพาะน้องสาวของเราที่อยู่บ้านกับแม่ทุกวัน กลับโดนด่าและตะคอกใส่อยู่บ่อยๆ บางทีเราก็ออกจัวแทนให้ ทำไมไม่พูดดีๆ เราอยากกลับมาบ้านน่ะ อยากมาหาพ่อหาแม่ แต่กลับมาก็เคยมีความสุข พ่อกับแม่ก็ทะเลาะกัน ไม่เคยพูดดีกันเลย บางทีเราก็อยากให้เขาเลิกกัน พ่อไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย พ่อไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่ก็จริง แต่พ่อไม่เคยมีน้ำใจกับแม่เลย เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงกับครอบครัว เราอยากให้มันดี แต่ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้