ตามหัวกระทู้คับ พึ่งเลิกทะเลาะกันตะกี้ แต่ละครั้งที่ทะเลาะกัน เขาทะเลาะกันหนักมาก ถ้ายาย น้า ผมกับน้องอีก2คนไม่อยู่คงฆ่ากันตาย ขนาดยายยอมกราบยังไม่เลิกทะเลาะกัน
ผมห่วงความรู้สึกน้องสาวกับน้องชาย น้องสาวอายุ13ปี
ผมเครียดจนไม่รู้จะพิมพ์ยังไงแล้ว คืออยากจะร้องไห้แต่กลัวน้องร้องตาม กลัวยายเครียดที่เห็นผมร้องไห้ จะห้ามก็ไม่กล้า กลัวเผลอพูดคพที่ทำให้พวกท่านเสียใจ
ผมจะเล่าสาเหตุให้ฟังเลยละกัน จะได้เข้าใจ
คือตอนเด็กๆ พ่อแม่ผมแอบแต่งกัน แต่ยายก็ไม่ว่า เพราะยายเคยโดนบังคับให้แต่งงาน แล้วพ่อก็พาแม่มาอยู่ที่บ้านเกิด แรกๆก็ดีอยู่ จู่ๆพ่อก็เปลี่ยนไป พ่อน่าจะฟังครอบครัวของตัวเองว่า แม่จะมาหลอกเอาเงิน พอน้าตายายมาเยี่ยม ก็ว่ามาเกาะกิน จนแม่ทนไม่ไหว ย้ายไปอยู่ที่บ้านเช่า คนบ้านพ่อก็พูด บ้านตัวเองมีให้อยู่ ไม่อยู่ คือ แม่ผมทั้งโดนกดขี่ โดนดูถูก
ตอนนั้นแม่เขาอยู่ที่มีน4ทุ่มคนเดียว ขอให้พ่อมารับก็ไม่มา ตอนที่แม่จะครอดก็ลางานไม่ได้ ตอนที่จะเซ็นรับรองบุตรก็ลางานไม่ได้ เขาต้องให้พ่อแม่มาเซ็น แม่ก็หอบร่างที่พึ่งคลอดน้องเสร็จ ไม่เซ็น แล้วทำหมัน แทบตาย ต่อมาพอผมป.3ก็ย้ายมาอยู่กับยายที่กทม. ผ่านมาสัก2-3ปี แม่ก็รู้จักกับลุง(คนที่บ้านเกิดแม่)แล้วพอแม่เขาสร้างธุรกิจส่วนตัวได้พ่อเขาก็กลับมาช่วยงาน มาแทบกราบเท้า แต่ด้วยที่แม่ไปไหนมาไหนกับลุงบ่อยๆ พ่อเลยพูดว่าแม่บ่อยกว่า เดี๋ยวก็คงเอากัน ตอนนั้นแม่เขาโดนถาโถม ตาตาย รถจะโดนยึด คนที่ทำงานประสบอุบัติเหตุตายต่อหน้า แล้วลุงก็เป็นคนปากหวานชอบยอคน แล้วลุงก็ผิดผีกับแม่ พ่อไม่รู้ แต่ผมกับคนในบ้านรู้หมดแล้ว พอธุรกิจแม่ล้มละลายก็ซ้ำเติม ด่าถอ
แล้วพ่อเขาก็ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านที่กทม. แม่เลยย้ายออกไปอยู่ข้างนอก *เช่าบ้านกับลุง จู่ๆคนที่บ้านเกิดแม่ก็โทรมาปั่นพ่อ น่าจะอิจฉาที่ครอบครัวผมฐานะการเงินดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ทะเลาะกัน ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน พ่อก็ว่ายายตามใจลูก แม่ก็ว่าลูกเข้าข้างลูกเขย พอเขาหน้าด้าน ไม่ยอมออก ยายแทบตรอมใจตาย มีครั้งนึงที่แม่เกือบฆ่าตัวตาย แต่ก็ผ่านมาได้เพราะสงสารแม่กับลูก พอผมม.3 พ่อแม่ก็เซ็นหย่ากัน ครอบครัวตอนนี้มี ผม พ่อ แม่ น้องสาว น้องชาย ยาย น้า พ่อแม่หมดสถานะผัว-เมีย เหลือแต่สภานะ พ่อ-แม่ แต่จู่ๆตะกี้ก็ทะเลาะเรื่องไรกันก็ไม่รู้
ขอคำปรึกษาหน่อยคับ
ขอปรึกษาหน่อยคับ เกี่ยวกับปัญหาครอบครัว พ่อแม่หย่ากัน
ผมห่วงความรู้สึกน้องสาวกับน้องชาย น้องสาวอายุ13ปี
ผมเครียดจนไม่รู้จะพิมพ์ยังไงแล้ว คืออยากจะร้องไห้แต่กลัวน้องร้องตาม กลัวยายเครียดที่เห็นผมร้องไห้ จะห้ามก็ไม่กล้า กลัวเผลอพูดคพที่ทำให้พวกท่านเสียใจ
ผมจะเล่าสาเหตุให้ฟังเลยละกัน จะได้เข้าใจ
คือตอนเด็กๆ พ่อแม่ผมแอบแต่งกัน แต่ยายก็ไม่ว่า เพราะยายเคยโดนบังคับให้แต่งงาน แล้วพ่อก็พาแม่มาอยู่ที่บ้านเกิด แรกๆก็ดีอยู่ จู่ๆพ่อก็เปลี่ยนไป พ่อน่าจะฟังครอบครัวของตัวเองว่า แม่จะมาหลอกเอาเงิน พอน้าตายายมาเยี่ยม ก็ว่ามาเกาะกิน จนแม่ทนไม่ไหว ย้ายไปอยู่ที่บ้านเช่า คนบ้านพ่อก็พูด บ้านตัวเองมีให้อยู่ ไม่อยู่ คือ แม่ผมทั้งโดนกดขี่ โดนดูถูก
ตอนนั้นแม่เขาอยู่ที่มีน4ทุ่มคนเดียว ขอให้พ่อมารับก็ไม่มา ตอนที่แม่จะครอดก็ลางานไม่ได้ ตอนที่จะเซ็นรับรองบุตรก็ลางานไม่ได้ เขาต้องให้พ่อแม่มาเซ็น แม่ก็หอบร่างที่พึ่งคลอดน้องเสร็จ ไม่เซ็น แล้วทำหมัน แทบตาย ต่อมาพอผมป.3ก็ย้ายมาอยู่กับยายที่กทม. ผ่านมาสัก2-3ปี แม่ก็รู้จักกับลุง(คนที่บ้านเกิดแม่)แล้วพอแม่เขาสร้างธุรกิจส่วนตัวได้พ่อเขาก็กลับมาช่วยงาน มาแทบกราบเท้า แต่ด้วยที่แม่ไปไหนมาไหนกับลุงบ่อยๆ พ่อเลยพูดว่าแม่บ่อยกว่า เดี๋ยวก็คงเอากัน ตอนนั้นแม่เขาโดนถาโถม ตาตาย รถจะโดนยึด คนที่ทำงานประสบอุบัติเหตุตายต่อหน้า แล้วลุงก็เป็นคนปากหวานชอบยอคน แล้วลุงก็ผิดผีกับแม่ พ่อไม่รู้ แต่ผมกับคนในบ้านรู้หมดแล้ว พอธุรกิจแม่ล้มละลายก็ซ้ำเติม ด่าถอ
แล้วพ่อเขาก็ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านที่กทม. แม่เลยย้ายออกไปอยู่ข้างนอก *เช่าบ้านกับลุง จู่ๆคนที่บ้านเกิดแม่ก็โทรมาปั่นพ่อ น่าจะอิจฉาที่ครอบครัวผมฐานะการเงินดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ทะเลาะกัน ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน พ่อก็ว่ายายตามใจลูก แม่ก็ว่าลูกเข้าข้างลูกเขย พอเขาหน้าด้าน ไม่ยอมออก ยายแทบตรอมใจตาย มีครั้งนึงที่แม่เกือบฆ่าตัวตาย แต่ก็ผ่านมาได้เพราะสงสารแม่กับลูก พอผมม.3 พ่อแม่ก็เซ็นหย่ากัน ครอบครัวตอนนี้มี ผม พ่อ แม่ น้องสาว น้องชาย ยาย น้า พ่อแม่หมดสถานะผัว-เมีย เหลือแต่สภานะ พ่อ-แม่ แต่จู่ๆตะกี้ก็ทะเลาะเรื่องไรกันก็ไม่รู้
ขอคำปรึกษาหน่อยคับ