สำหรับใครที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้คงได้ตามตอนจบของ Domestic Na Kanajo หรือชื่อไทย บทเรียนรักเส้นทางหัวใจ กันเป็นกันที่เรียบร้อยแล้ว 
ผมจะมาพูดถึงสิ่งที่ทุเรศและอุบาทว์ในตอนจบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ทุเรศแรก ตัวละครทุกตัวไร้สมอง 
ทุเรศสอง คนแต่งอยากให้คนพี่ได้แต่งงานเลยเขียนให้คนน้องออกหน้าแทนว่าอยากให้คนพี่ได้แต่งงานกับคนที่รัก 
ทุเรศสาม คนน้องกับพระเอกทำอะไรไม่คิดถึงผลที่จะตามมาหลังจากตัดสินใจให้คนพี่แต่งงาน คือ เรื่องลูกกับคนน้องที่ต้องย้ายออกในสักวัน มิหนำซ้ำฮารุกะ(ลูก)ยังไม่ทราบถึงความสัมพันธ์ที่เน่าเฟะของพ่อแม่และป้าแท้ๆตัวเอง ทำให้รุยและฮารุกะไม่มีที่อยู่ภายในบ้าน(หมาหัวเน่านั่นแหละ)
ทุเรศสี่ พระเอกเรื่องนี้ไม่มีความเหมาะสมจะเป็นพระเอกเลยด้วยซ้ำ คอยให้ผู้หญิงชักจมูกจูงเสมอมา ก่อนหน้านี้ยังบอกรักคนน้องในตอน273อยู่เลยแต่ไหงดริฟไปบอกรักคนพี่แบบงงๆ ตลกอ่ะ555+ ตลอด 100 กว่าตอนที่สร้างความสัมพันธ์กับรุยดูไร้ค่าไปเลยในตอนจบ
ทุเรศห้า ไม่เข้าใจคนแต่งจริงๆว่าจะเอาเนื้อหาที่รุยและฮารุกะต้องออกจากบ้านในสักวันใส่เข้ามาทำไม? ลองคิดกลับกันนะครับ ถ้าทั้ง4คนอยู่บ้านเดียวแบบมีความสุขจะไม่ดีกว่าเหรอ? หรือไม่ก็ให้รุยออกจากบ้านไปเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่ก่อนฮินะจะแต้งกับนัตสึโอะยังดีสะกว่ามาอยู่เป็นก้างขวางคอของสามีภรรยาผีเน่าโรงผุ
ทุเรศหก ถ้าใจจริงคนเขียนอยากให้จบกับคนพี่จะให้รุยมีฮารุกะกับนัตสึโอะมาเพื่อ? เรื่องมันพังและเละเทะเพราะมีเด็กเข้ามาเกี่ยวข้องเนี่ยแหละ คนถึงไม่พอใจกัน 
สรุปให้สั้นๆครับ ถ้าไม่มีตอนพิเศษทุกอย่างจะจบ Happy กว่านี้เยอะ