คือเราเองเพิ่งมาตามเรื่องนี้ได้ไม่นาน ก็ขอออกตัวก่อนเลยคะว่าทีมรุยแต่ไม่ได้ในแง่ให้รุยคู่กับโอะชอบรุยเพราะคาแรคเตอร์ตรงสเปคเท่านั้นล่ะนะ

ทีนี้อะเราลองมานั่งประมวลผลกับตอนจบเรื่องนี้เราไม่ชอบใจแน่ๆ80%กับการจบแบบนี้แต่ก็มีความรู้สึกส่วน20%ที่โอเคแล้ว

80%ของความรู้สึกที่ว่า เห้ยมันจบงี้ได้ไงว่ะมันจะไม่เป็นอะไรเลยถ้ารุยไม่มีลูกนะฉะนั้นจะมาอ้างๆกันว่าคนที่ด่าก็เพราะทีมรุยไม่พอใจที่รุยไม่วินล่ะสิ ไม่ใช่! มันคือประเด็นเรื่อง จิตวิทยาเด็ก ครอบครัว ประเด็นสังคม และตรรกะที่มันบิดเบี้ยว สงสารน้องฮารุกะมากที่ต้องเกิดมาเนี่ย จะอ้างว่าน้องรักฮินะก็ไม่ได้ต้องเข้าใจด้วยว่าน้องยังเด็กโดนพ่อสอนแม่สอนแสดงให้เห็นต้องรักป้าต้องดูแลป้าที่นอนเป็นผักนะ เด็กมันเห็นอย่างนั้นมันก็ทำตามพ่อแม่นั้นแหละแต่เพราะยังเด็กไงยังคิดอะไรเองไม่ได้มากมาย แล้วทีนี้หนูฮารุกะโตมาทำไงเป็นขี้ปากชาวบ้านเด็กมีปมตายต้องมารับผลของการกระทำของรุ่นพ่อแม่ที่ไม่มีวุฒิภาวะเอาซะเลย
ถึงทีมรุยก็ไม่สงสารเพราะนางตัดสินใจทำอะไรที่มันเมคเซนส์เลยอยู่เข้าไปได้ไง
นัตสึโฮะ คิดถึงลูกบ้างจะบอกลูกมันยังไง
ฮินะนี่คือไปแล้วคาแรคเตอร์ผู้เสียสละที่สั่งสมมาหายค่ะ หายไปเลย
และจะอ้างว่ามันเป็นแค่การ์ตูนไม่ได้โมนเรื่องที่เรื่องนี้ดำเนินมามันจริงจังมากนะมันไม่ใช่การ์ตูนที่เสพเอาความสนุกแล้ว แล้วมันสะท้อนมุมมองคนเขียนได้ขนาดไหน อย่าลืมนะว่าการ์ตูนเดี๋ยวนี้ก็เป็นสื่อแบบหนึ่งที่เข้าถึงผู้คนและปลูกฝังความคิดได้มากเลยนะ หากคุณบอกว่ามันก็แค่การ์ตูนมันเท่ากับเราให้ความหมาย คุณค่า ของการ์ตูนเรื่องนี้แบบไหนล่ะ?ลองไปคิดดู คนที่เขาด่า(อันนี้ในกรณีวิจารณ์เนื้อเรื่อง มันไม่สมควรไปด่าคนเขียนแบบนั้นอยู่แล้ว) ก็เพราะเขาไม่ได้ให้ค่าการ์ตูนเรื่องนี้ว่ามันเป็นแค่การ์ตูนไง เขายอมเสียเงินซื้อก็เพราะเห็นคุณค่าเราจะได้อะไรจากการ์ตูนเรื่องนี้ ให้ตอนจบอยู่ด้วยกัน4คนโอะก็ทำหน้าที่พ่อไปรุยทำหน้าที่แม่ฮินะก็กลับไปทำหน้าที่ตัวเองมันยังรับได้นะแต่ต้องไม่ใช่มีการแต่งงานเข้ามาเกี่ยวเลย (ในความคิดเราที่รู้สึกรับได้ที่สุดอะนะ) อีกอย่างคนที่อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ก็ไม่ใช่อายุน้อยๆนะคะไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกถึงความไม่สมเหตุสมผล
คือไม่อยากด่าตัวละครนะเพราะทั้ง3คนมีเรื่องให้ด่าอาน แต่ก็นี่คือประเด็นคือเราคุยกันถึงเรื่องตอนจบ

และความรู้สึก20%ที่เรารู้สึกว่าโอเคที่จบแบบนี้นั่นนะเพราะว่า
มันมีจริงๆคะความสัมพันธ์ยุ่งเหยิงครอบครัวแปลกๆแบบนี้มีจริงๆ เพียงเราอาจจะไม่เคยรู้จักหรือเคยสัมผัส
นัตสึโอะคือตัวแทนของคนที่โลเล เห็นแก่ตัวและหาข้ออ้างโดยไม่มองความเป็นจริง
รุยที่ดูเหมือนมีพัฒนาการนั้นก็ไม่ได้คิดว่าอะไรควรไม่ควร ยังจะอยู่อีกทำไมแยกมาอยู่กับลูกตัวละครตัวนี้มันยังเรียกคะแนนน่าสงสารได้
ฮินะ อายุเยอะที่สุดเคยอยู่ในจุดที่จะทำอะไรที่ผิดศีลธรรม พอรถชนฟื้นขึ้นมาเราเข้าใจนะว่าคนมันก็เสียหลักอะแล้วเป็นผู้หญิงความรู้สึกว่ามันไร้ที่พึ่งอะมันมีก็คงกลัวที่จะต้องอยู่ตัวคนเดียวไรงี้ แต่นั่นมันพ่อของหลานจะอ้างว่าเป็นผังน้องก็ไม่ได้เต็มปากเพราะก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน แต่หลานน่ะนะ

ซึ่งเราจะสรุปคือคนประเภทนี้มีจริงๆคะคนที่เขาไม่คิดอะไรแล้วแล้วเลือกทำตามใจตัวเองไม่สนห่าไรทั้งนั้นแม้กระทั่งลูกหรือหลานที่จะต้องโตมา มันเลยทำให้เรารู้สึกมันมีความtrue endingอยู่(อันนี้ไม่รวมถึงความขัดแย้งกับตรรกะความคิดในเรื่องที่ดำเนินมานะคะ กำลังพูดถึงตอนจบ)

แต่สรุปเราทำใจซื้อเล่มต่อไม่ได้คะที่มีคงให้คนอื่นหรือขายทิ้ง เพราะไม่สนับสนุนการผิดลูกผิดเมียไร้จิตสำนึกของตัวละครแบบนี้ พยายามจะทำให้เรื่องนี้จบhappyแต่มันไม่ใช่ แค่นั้นแหละ

ผมไม่ใช่กองอวยใครทั้งนั้น ไม่ค่อยอ่านมังงะด้วยซ้ำ มาอ่านเรื่องนี้เพราะผมชอบเรื่อง Taboo Love แต่เรื่องนี้ จบห่วยแตกสุดๆ เพราะ....

1. กว่า 80% ของเรื่องนี้ เดินเรื่องด้วยความสัมพันธ์ของนัตสึโอะและรุย เราเห็นสองคนนี้ค่อยๆเติบโตขึ้น เห็นพัฒนาการของตัวละคร รุยได้รู้จักมากขึ้นว่าความรักคือการเสียสละ ปมของเธอคือการที่เอาแต่ใจตัวเองมากเกินไป (เด็กมัธยมแหละ) ส่วนนัตสึโอะก็ได้เรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ จัดการกับความรู้สึกของตัวเอง เราเห็นสองคนนี้เผชิญอุปสรรคต่างๆไปด้วยกัน มันคือนิยามความสัมพันธ์ที่เราเห็นกันทั่วไปในโลกนี้นั่นแหละ เรียนรู้กัน ช่วยเหลือกัน เผชิญโลกไปพร้อมกัน

2. แต่ฮินะคือตัวละครตัวเดียวในเรื่องเลยที่ไม่มีพัฒนาการ ปมของเธอคือการไม่กล้าเผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเอง ไม่มูฟออน ไม่ไปตามหาเป้าหมายของตัวเองจริงๆ เป็นปมที่ตรงข้ามกับรุย ถึงขั้นไม่กลับไปเป็นอาจารย์ทั้งที่เป็นอาชีพที่ตัวเองฝันแท้ๆ เอาแต่ติดอยู่กับนัตสึโอะ เป็นความสัมพันธ์ที่โคตร Unhealthy ฉะนั้นผมมองว่าถ้าปมของฮินะจะถูกแก้ เธอต้องมูฟออนจากนัตสึโอะ ไม่ก็กลับไปทำตามเป้าหมายของตัวเองจริงๆ

3. แต่สิ่งที่คนเขียนทำคือ รุยท้อง จะแต่งงาน จู่ๆให้รถชน ตู้มม นัตสึโอะพร่ำเพ้อว่าชีวิตเขามาถึงนี่ได้เพราะฮินะ (แต่ทุกครั้งที่มีโอกาสเลือก เอ็งเลือกรุยตลอด) แล้วรุยก็เออ-ออ ไปด้วย แล้วบอกว่านัตสึโอะกับฮินะเป็นคู่กันเพราะ "โชคชะตา" คือตลกมาก บ่งบอกถึงมุมมองความรักของคนเขียนว่าเพ้อฝันแฟนตาซีขนาดไหน เข้าใจแหละมันคือเรื่องแต่ง แต่หน้าที่ของคนเขียนคือคุณต้องทำให้คนอ่านเชื่อในคำนี้ให้ได้สิ (จะทำให้เชื่อได้ พัฒนาการความสัมพันธ์ของฮินะกับโอะต้องมากกว่านี้) แต่นี่จู่ๆโยนว่า โอ้ววว เขาเกิดมาคู่กัน ใส่หน้าคนอ่าน ทั้งที่ฮินะกับโอะแทบจะไม่ได้มีพัฒนาการอะไรเลย หรือนิยามของความสัมพันธ์คือโชคชะตา ไม่ใช่การเรียนรู้และเผชิญโลกไปพร้อมกัน?

4. เข้าใจแหละอยากคงคอนเส็ปต์ Taboo Love ตอนจบให้ 4 คนอยู่ด้วยกัน มีความสุข แฮปปี้เอนดิ้ง ในขณะที่คนอ่านเกิดคำถามมากมายกับครอบครัวประหลาดนี้ แต่คนเขียนไม่เคยจะตอบคำถามคนอ่านเลย แค่ยัดๆให้เห็นว่าทุกคนแฮปปี้แล้วจบไป อีกครั้ง การเป็นคนเล่าเรื่อง อย่างน้อยคุณต้องทำให้คนเสพเชื่อในเรื่องของคุณให้ได้ ถ้าไม่ได้ คือคุณห่วย