คือผมเริ่มคุยเเชทเฟสบุ๊คกับน้องผู้หญิงคนหนึ่ง เราไม่เคยเห็นหน้ากัน ตอนเธออยู่ ป.5 ส่วนผมอายุ15-ย่าง16 เเล้วเราก็คุยกันทุกวัน ตั้งเเต่ปี2014 เราสัญญากันว่าจะคุยกันจนกว่าน้องจะจบ ป.6นะ จากนั้นเธอจบ ป.6เเล้ว เเต่ก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยบ่อยมาก ตอนเธอไปโรงเรียนก็มีคุยบ้าง เเต่ความสัมพันธ์ยังเป็นพี่น้องนะครับ เธอชอบเล่าเรื่องทุกข์สุขให้ผมฟัง ผมก็รับฟังทุกอย่าง ปลอบใจเธอตลอด เเต่บางทีก็มีทะเลาะกันบ้าง เวลาเธอโกธร หรือเธอไม่อยากคุย รำคาญ
เธอชอบบล็อกเฟสผมเป็นเวลา2-3วัน ไม่ก็1เดือนครับ พอเธอเลิกบล็อก เราก็กลับมาคุยกันใหม่ คุยมาเรื่อยๆ เเต่ตอนนี้ผมตกหลุมรักเขาไปเเล้ว
เเต่ไม่กล้าบอก กลัวจะเจ็บเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ผมเคยอกหักครับ ตอนคุยกัน เขาเรียกผมว่าพี่ ส่วนผมก็เรียกเขาว่าน้อง เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ตอนนี้เธออยู่ ม.1 เราก็ยังคุยกัน พอเธอโกธรผม เธอก็บล็อกผมเป็นเวลา3เดือนเต็มๆ พอเธอเลิกบล็อกผมก็ทักไปคุยครับ บางทีเธอก็ทักมา จนกระทั่งวันหนึ่ง
เธอพิมพ์มาบอกผมว่า เธอแอบชอบเพื่อนในห้องคนหนึ่ง เธอมาปรึกษาผมว่าควรทำไงดี พอได้ยินผมก็เสียใจนิดๆครับ เเต่ก็ทำใจได้ ก็เลยบอกน้องเขาไปว่า
ก็ไปบอกรักเขาดิ น้องเขาตอบ ใกล้ปิดเทอมจะไปบอกรัก
พอบอกเเล้ว น้องเขาก็สมหวังครับ ส่วนผมก็ได้เเต่ยิ้ม ต่อมาตอนนี้เธอขึ้น ม.3เเล้ว เธอมาบอกผมว่าเเอบชอบเพื่อนอีกเเล้วครับ
ผมก็พูดเหมือนเดิม ว่าชอบก็ไปบอกเขาดิ เขาก็ไม่กล้าบอกครับ ผมก็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ ทุกวันๆ จนกระทั่ง มาถึงช่วงนี้ ปิดเทอม ใหญ่ ม.3ครับ
ผมก็ทักไปคุยกับเขาเเบบปกติทุกวัน เเต่เขาตอบว่า เบื่อ น่ารำคาญ ไม่อยากคุย ผมก็พยายาม กวนน้องเขาทุกวันๆ ตามพิมพ์กวนทุกวันเหมือนคุยปกติ
น้องเขาไล่ผมเท่าไรผมก็ไม่ไป อยู่มาวันหนึ่ง ผมทักไปหาเขา เขาตอบว่า ไม่อยากคุย ไปไหนก็ไป ผมเริ่มคิดในใจ ว่า จะทิ้งพี่ไปเเล้วใช่ไหม
เเต่ไม่ได้พิมพ์ออกมา
ผมพิมพ์ไรไปเขาก็อ่านเเต่ไม่ตอบครับ 1วันผ่านไป เขาไม่ยอมตอบเเชทผม ผมเลยนั่งคิดดู ตอนนี้ผมคิดว่าอยากตัดใจจากเธอ เพราะเธอไม่สนใจผมเเล้ว ส่วนผมจะเดินออกไปตามทางของผม เเล้วผมก็น้อยใจมากที่เขาไม่สนใจ ผมโมโหเลยได้ทำการบล็อกเขา ที่ผ่านมาผมไม่เคยบล็อกเขาเลย
มีเเต่เขาบล็อกผมน่าจะถึง10ครั้งเเล้วมั้งครับ
ต่อมาผมได้บล็อกเขา ตอนวันที่10ตุลาคม ปี2018 ช่วงนี้ผมต้องทำใจลืมเธอให้ได้ มันทรมานมาก คิดในใจตลอดว่าทำไมๆ เธอใจร้ายจัง ต่อมาผมคิดว่าจะลืมเธอเเล้วจะไม่ทักเธอไปอีก จนกระทั่ง1ปีผ่านไปเต็มๆ ผมปลดบล็อกเธอ วันที่8ตุลาคม2019 เพราะผมลืมเธอไม่ได้จริงๆครับ ทีเเรกจะบล็อกเพื่อลืมเธอ
เเต่ทำไม่ได้ พอผมปลดบล็อกเธอ ผมก็ทักไปว่า ขอโทษนะ ทีเเรกพี่ว่าจะลืมเธออ่ะเเต่ทำไม่ได้เขาก็บอกว่ายังจำกันได้อีกหรอ ผมถามต่อว่ามีเเฟนยัง เขาตอบว่ามีเเล้ว ผมพูดต่อยินดีด้วยน๊า ทั้งน้ำตา เขาบอกต่อว่าไม่ต้องทักมาอีกลืมๆกันไปเถอะ เเละเขาก็ลบผมออกจากเฟส เเล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมเเอดเขาไป เขาก็ไม่รับเเอด จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง วันที่ 2มิถุนายน ปี 2020 เขาสมัคร์เฟสใหม่ เเอดมาถามว่า พี่เป็นไงบ้างสบายดีไหม
ขอคุยด้วยได้ไหม ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไร ผมตอบว่าสบายดี เเล้วเธอละมีเเฟนยัง เขาตอบมีเเล้ว เเล้วพี่ละมีเเฟนยังเธอถาม
ผมตอบว่าพี่ยังเหมือนเดิมนะ เธอถามอีก ขอคุยด้วยได้ไหม ผมตอบว่า เดี๋ยวเธอก็หายไปอีก เธอบอกไม่หายไปหรอก ผมก็ตกลงคุยกับเธอ ซึ่งตอนนี้เธอก็มีเเฟนอยู่ ไม่รู้ทำไมทักมาหาผม พอคุยได้สองวัน ผมเริ่มท้อใจ ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับผมเลย เขาก็ทักมาบอกว่าขอคุยด้วยหน่อย ผมเลยถามว่า จะคุยทำไม คุยในฐานะอะไร เธอตอบว่าฐานะพี่น้อง ผมบอกว่าพี่น้องมีเยอะเเล้ว เธอถามต่อว่าพี่เป็นอะไรเนี่ย ผมตอบว่าป่าว ผมเลยน้อยใจมาก เเล้วไม่อยากตอบเเชทเธออีกเลย เธอก็ทักมาเรื่อยๆ ว่าเป็นไรอ่ะ ทำไมไม่คุยด้วยเลย ผมไม่ตอบ ครึ่งวันผ่านไป ผมมานั่งคิดดูดีๆเเล้ว คุยๆไปเถอะถ้าทำให้ตัวเองสบายใจ
หลังจากนั้นผมก็ตอบเเชทเธอ เราก็กลับมาคุยกันตามปกติ เราก็คุยกันได้3วัน จนผมเริ่มทำใจได้เเล้ว จนกระทั่งวันที่6/6/2020วันนี้ละครับ ช่วงเช้าเราก็คุยกันดีๆ จนกระทั่ง มาช่วงบ่าย เขาพิมพ์มาบอกผมว่า
พี่ขอโทษนะ แต่เราหยุดคุยกันแค่นี้เนอะ รู้สึกไม่ดีมากๆมาคุยกับพี่มันทำให้แฟนไม่สบายใจด้วยแหละจริงๆก็อยากคุยนะแต่ก็อย่างที่บอกแหละ ถ้าทำให้พี่เสียใจอีกก็ขอโทษจริงๆนะไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้วแหละ คิดถึงพี่นะ^^หลายปีที่ผ่านมาไม่เคยลืมพี่เลย ถ้ามีอะไรก็ทักมาได้ในไลน์นะ ไปก่อนนะบะบายโชคดีนะพี่
ผมก็ได้เเต่ตอบไปว่าไม่เป็นไรหรอก พี่เข้าใจ เเล้วเขาก็จากผมไป //ตอนนี้ผมทำได้เเต่หาเพลงเศร้าๆฟังเพื่อปลอบใจตัวเองครับ
เพราะข้างในใจลึกๆของผมยังรักธออยู่ เเต่ไม่เคยบอก บอกไปยังไงก็รูผลเเน่นอนครับ ว่าเธอไม่รัก
ผมมีคำถามครับ ว่าผมควรทำไงต่อดี //ผมไม่คิดจะเปิดใจให้ใครต่อใครที่เข้ามาเลย
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรทำไง ใครก็ได้ช่วยตอบผมที อยากได้คำเเนะนำครับ หรือใครเคยเป็นเเบบผมบ้าง
มีเรื่องปรึกษาครับ
เธอชอบบล็อกเฟสผมเป็นเวลา2-3วัน ไม่ก็1เดือนครับ พอเธอเลิกบล็อก เราก็กลับมาคุยกันใหม่ คุยมาเรื่อยๆ เเต่ตอนนี้ผมตกหลุมรักเขาไปเเล้ว
เเต่ไม่กล้าบอก กลัวจะเจ็บเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ผมเคยอกหักครับ ตอนคุยกัน เขาเรียกผมว่าพี่ ส่วนผมก็เรียกเขาว่าน้อง เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ตอนนี้เธออยู่ ม.1 เราก็ยังคุยกัน พอเธอโกธรผม เธอก็บล็อกผมเป็นเวลา3เดือนเต็มๆ พอเธอเลิกบล็อกผมก็ทักไปคุยครับ บางทีเธอก็ทักมา จนกระทั่งวันหนึ่ง
เธอพิมพ์มาบอกผมว่า เธอแอบชอบเพื่อนในห้องคนหนึ่ง เธอมาปรึกษาผมว่าควรทำไงดี พอได้ยินผมก็เสียใจนิดๆครับ เเต่ก็ทำใจได้ ก็เลยบอกน้องเขาไปว่า
ก็ไปบอกรักเขาดิ น้องเขาตอบ ใกล้ปิดเทอมจะไปบอกรัก
พอบอกเเล้ว น้องเขาก็สมหวังครับ ส่วนผมก็ได้เเต่ยิ้ม ต่อมาตอนนี้เธอขึ้น ม.3เเล้ว เธอมาบอกผมว่าเเอบชอบเพื่อนอีกเเล้วครับ
ผมก็พูดเหมือนเดิม ว่าชอบก็ไปบอกเขาดิ เขาก็ไม่กล้าบอกครับ ผมก็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ ทุกวันๆ จนกระทั่ง มาถึงช่วงนี้ ปิดเทอม ใหญ่ ม.3ครับ
ผมก็ทักไปคุยกับเขาเเบบปกติทุกวัน เเต่เขาตอบว่า เบื่อ น่ารำคาญ ไม่อยากคุย ผมก็พยายาม กวนน้องเขาทุกวันๆ ตามพิมพ์กวนทุกวันเหมือนคุยปกติ
น้องเขาไล่ผมเท่าไรผมก็ไม่ไป อยู่มาวันหนึ่ง ผมทักไปหาเขา เขาตอบว่า ไม่อยากคุย ไปไหนก็ไป ผมเริ่มคิดในใจ ว่า จะทิ้งพี่ไปเเล้วใช่ไหม
เเต่ไม่ได้พิมพ์ออกมา
ผมพิมพ์ไรไปเขาก็อ่านเเต่ไม่ตอบครับ 1วันผ่านไป เขาไม่ยอมตอบเเชทผม ผมเลยนั่งคิดดู ตอนนี้ผมคิดว่าอยากตัดใจจากเธอ เพราะเธอไม่สนใจผมเเล้ว ส่วนผมจะเดินออกไปตามทางของผม เเล้วผมก็น้อยใจมากที่เขาไม่สนใจ ผมโมโหเลยได้ทำการบล็อกเขา ที่ผ่านมาผมไม่เคยบล็อกเขาเลย
มีเเต่เขาบล็อกผมน่าจะถึง10ครั้งเเล้วมั้งครับ
ต่อมาผมได้บล็อกเขา ตอนวันที่10ตุลาคม ปี2018 ช่วงนี้ผมต้องทำใจลืมเธอให้ได้ มันทรมานมาก คิดในใจตลอดว่าทำไมๆ เธอใจร้ายจัง ต่อมาผมคิดว่าจะลืมเธอเเล้วจะไม่ทักเธอไปอีก จนกระทั่ง1ปีผ่านไปเต็มๆ ผมปลดบล็อกเธอ วันที่8ตุลาคม2019 เพราะผมลืมเธอไม่ได้จริงๆครับ ทีเเรกจะบล็อกเพื่อลืมเธอ
เเต่ทำไม่ได้ พอผมปลดบล็อกเธอ ผมก็ทักไปว่า ขอโทษนะ ทีเเรกพี่ว่าจะลืมเธออ่ะเเต่ทำไม่ได้เขาก็บอกว่ายังจำกันได้อีกหรอ ผมถามต่อว่ามีเเฟนยัง เขาตอบว่ามีเเล้ว ผมพูดต่อยินดีด้วยน๊า ทั้งน้ำตา เขาบอกต่อว่าไม่ต้องทักมาอีกลืมๆกันไปเถอะ เเละเขาก็ลบผมออกจากเฟส เเล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมเเอดเขาไป เขาก็ไม่รับเเอด จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง วันที่ 2มิถุนายน ปี 2020 เขาสมัคร์เฟสใหม่ เเอดมาถามว่า พี่เป็นไงบ้างสบายดีไหม
ขอคุยด้วยได้ไหม ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไร ผมตอบว่าสบายดี เเล้วเธอละมีเเฟนยัง เขาตอบมีเเล้ว เเล้วพี่ละมีเเฟนยังเธอถาม
ผมตอบว่าพี่ยังเหมือนเดิมนะ เธอถามอีก ขอคุยด้วยได้ไหม ผมตอบว่า เดี๋ยวเธอก็หายไปอีก เธอบอกไม่หายไปหรอก ผมก็ตกลงคุยกับเธอ ซึ่งตอนนี้เธอก็มีเเฟนอยู่ ไม่รู้ทำไมทักมาหาผม พอคุยได้สองวัน ผมเริ่มท้อใจ ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับผมเลย เขาก็ทักมาบอกว่าขอคุยด้วยหน่อย ผมเลยถามว่า จะคุยทำไม คุยในฐานะอะไร เธอตอบว่าฐานะพี่น้อง ผมบอกว่าพี่น้องมีเยอะเเล้ว เธอถามต่อว่าพี่เป็นอะไรเนี่ย ผมตอบว่าป่าว ผมเลยน้อยใจมาก เเล้วไม่อยากตอบเเชทเธออีกเลย เธอก็ทักมาเรื่อยๆ ว่าเป็นไรอ่ะ ทำไมไม่คุยด้วยเลย ผมไม่ตอบ ครึ่งวันผ่านไป ผมมานั่งคิดดูดีๆเเล้ว คุยๆไปเถอะถ้าทำให้ตัวเองสบายใจ
หลังจากนั้นผมก็ตอบเเชทเธอ เราก็กลับมาคุยกันตามปกติ เราก็คุยกันได้3วัน จนผมเริ่มทำใจได้เเล้ว จนกระทั่งวันที่6/6/2020วันนี้ละครับ ช่วงเช้าเราก็คุยกันดีๆ จนกระทั่ง มาช่วงบ่าย เขาพิมพ์มาบอกผมว่า
พี่ขอโทษนะ แต่เราหยุดคุยกันแค่นี้เนอะ รู้สึกไม่ดีมากๆมาคุยกับพี่มันทำให้แฟนไม่สบายใจด้วยแหละจริงๆก็อยากคุยนะแต่ก็อย่างที่บอกแหละ ถ้าทำให้พี่เสียใจอีกก็ขอโทษจริงๆนะไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้วแหละ คิดถึงพี่นะ^^หลายปีที่ผ่านมาไม่เคยลืมพี่เลย ถ้ามีอะไรก็ทักมาได้ในไลน์นะ ไปก่อนนะบะบายโชคดีนะพี่
ผมก็ได้เเต่ตอบไปว่าไม่เป็นไรหรอก พี่เข้าใจ เเล้วเขาก็จากผมไป //ตอนนี้ผมทำได้เเต่หาเพลงเศร้าๆฟังเพื่อปลอบใจตัวเองครับ
เพราะข้างในใจลึกๆของผมยังรักธออยู่ เเต่ไม่เคยบอก บอกไปยังไงก็รูผลเเน่นอนครับ ว่าเธอไม่รัก
ผมมีคำถามครับ ว่าผมควรทำไงต่อดี //ผมไม่คิดจะเปิดใจให้ใครต่อใครที่เข้ามาเลย
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรทำไง ใครก็ได้ช่วยตอบผมที อยากได้คำเเนะนำครับ หรือใครเคยเป็นเเบบผมบ้าง